Υπάρχουν στιγμές που τα παιδιά μας έχουν τόσο έντονες απαιτήσεις ή τόσο νευρικά και έντονα ξεσπάσματα, χωρίς προφανή λόγο, που μας είναι εξαιρετικά δύσκολο να διατηρήσουμε την υπομονή μας και να διαπραγματευτούμε μαζί τους ψύχραιμα και αποτελεσματικά. Εκείνες τις στιγμές είναι ιδιαίτερα χρήσιμο να επιστρατεύουμε ορισμένες φράσεις-εργαλεία που μπορούν να βάλουν άμεσα τέλος στη διαμάχη, στα κλάματα και στις φωνές. Δείτε παρακάτω τι είναι προτιμότερο να λέτε στις «δύσκολες» στιγμές με το παιδί -αντί να τσακώνεστε μαζί του- και… εφαρμόστε το άμεσα.
Συμβουλή: Ο μόνος τρόπος για να πετύχετε τον σκοπό σας με τις παρακάτω φράσεις -να σταματήσετε, δηλαδή, άμεσα την γκρίνια- είναι να είστε κάθετοι και αποφασιστικοί, μην υποκύπτοντας ποτέ στα αιτήματα των παιδιών που τη δεδομένη στιγμή κρίνετε ότι δεν μπορούν να γίνουν δεκτά.
Εξίσου σημαντικό, ωστόσο, είναι ο τρόπος που μιλάτε στο παιδί σας να είναι ήπιος και ευγενικός, ενώ κάθε άρνησή σας -όσο είναι εφικτό- να ακολουθείται από μία λογική εξήγηση, προκειμένου το παιδί να αντιλαμβάνεται τους πραγματικούς λόγους που δεν μπορεί να κάνει ή να έχει κάτι. Μια λογική εξήγηση, συχνά, αρκεί για να βάλει τέλος σε μια διαμάχη, ακόμα κι αν το παιδί δεν είναι αρκετά μεγάλο για να την κατανοήσει απόλυτα.
«Σου απάντησα ήδη»
Πρόκειται για μία φράση που λέει ξεκάθαρα στο παιδί πως το «όχι» σημαίνει «όχι», όσες φορές κι αν παρακαλέσει, κλάψει, φωνάξει, χτυπηθεί για κάτι.
Παράδειγμα:
Παιδί: «Μαμά, μπορώ να πάρω αυτή τη σοκολάτα;»
Μαμά: «Όχι, αγάπη μου.»
Παιδί: «Αλλά μαμά, δεν έχω φάει σοκολάτα σήμερα!»
Μαμά: «Σου απάντησα ήδη»
Παιδί: «Ποτέ δεν μου παίρνεις τίποτα.»
Μαμά: «Σου απάντησα ήδη.»
Όσο το παιδί συνεχίζει, εσείς μετατρέπεστε σε ένα ρομπότ που δίνει συνεχώς την ίδια ξεκάθαρη απάντηση.
«Δεν θα το συζητήσω άλλο»
Σαφές και κάθετο, δείχνει στο παιδί πως έχετε δώσει τις εξηγήσεις που χρειάζεται να πάρει και δεν υπάρχει λόγος να συνεχίζει την γκρίνια.
Παιδί: «Μπορεί να μείνει η φίλη μου το βράδυ στο σπίτι μας;»
Μαμά: «Όχι, αγάπη μου, έμεινε την περασμένη εβδομάδα.»
Παιδί: «Σε παρακαλώ!»
Μαμά: «Δεν θα το συζητήσω άλλο»
Παιδί: «Μα, μαμά…»
Το καλύτερο που έχετε να κάνετε ως απόκριση είναι να χαμογελάσετε γλυκά, να γείρετε το κεφάλι σας στο πλάι, να κοιτάξετε το παιδί έντονα στα μάτια και μετά να αποχωρίσετε.
«Αυτή η συζήτηση έχει τελειώσει»
Παιδί: «Να πάω βόλτα με το ποδήλατο;»
Μαμά: «Όχι, αγάπη μου, βρέχει έξω.»
Παιδί: «Δεν βρέχει πολύ! Και θα φοράω το αδιάβροχο!»
Μαμά: «Αυτή η συζήτηση έχει τελειώσει.»
Παιδί: «Σε παρακαλώώώώ!!!»
Μαμά: «Σου απάντησα ήδη»
Επιστρέψτε στον παραπάνω ρομποτικό εαυτό σας. Μην υποκύπτετε!
«Μη λέμε πάλι τα ίδια»
Παιδί: «Θέλω αυτά τα παπούτσια.»
Μαμά: «Όχι, αγάπη μου, είναι πολύ ακριβά.»
Παιδί: «Αλλά δεν μου αρέσουν τα άλλα.»
Μαμά: «Θα πάρουμε τα άλλα, αγάπη μου. Μη λέμε πάλι τα ίδια.»
Παιδί: «Μα θέλω αυτά!»
Μαμά: «Αν συνεχίσεις δεν θα πάρεις παγωτό μετά.»
Πιθανώς με αυτή την απάντηση το κλάμα του παιδιού να ενταθεί, όμως μην ξεχνάτε: Το να δώσετε στο παιδί να καταλάβει ότι δεν μπορεί να γίνει αυτό που θέλει είναι… αγώνας δρόμου μετ’εμποδίων!
«Η απόφαση έχει παρθεί. Αν συνεχίσεις θα υπάρξουν επιπτώσεις.»
Παιδί: «Μπορώ να παίξω με το τάμπλετ;»
Μαμά: «Όχι, αγάπη μου, την ώρα του φαγητού. Να τελειώσουμε το φαγητό μας και μετά.»
Παιδί: «Μα δεν θα το λερώσω.»
Μαμά: «Η απόφαση έχει παρθεί. Αν συνεχίσεις θα υπάρξουν επιπτώσεις.»
Παιδί: «Μα θα προσέχω.»
Μαμά: «Σου είπα ότι αν συνεχίσεις θα υπάρξουν επιπτώσεις. Θέλεις να μην παίξεις καθόλου με το τάμπλετ σήμερα;»
Προετοιμαστείτε για σύντομες γκρίνιες και λίγα κλάματα, κάθε φορά που το παιδί θα συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να γίνει αυτό που θέλει –είναι αναμενόμενα, ειδικά για την ηλικία του. Σταδιακά, όμως, θα καταλάβει ότι όταν λέτε μια κουβέντα, είστε βράχος ακλόνητος. Έτσι, θα μάθει να σέβεται τις αποφάσεις σας, χωρίς περαιτέρω αντιδράσεις.
via