Γονιός σημαίνει πολλά πράγματα: σκληρά, απογοητευτικά, ανταποδοτικά, εξαντλητικά, χαρούμενα, καταθλιπτικά, δυσάρεστα. Και όλα τα ενδιάμεσα.
Σημαίνει να κάνεις το «μου», «μας» όταν πρέπει και να έχεις τη δύναμη να επιστρέψεις στο «μου» πάλι όταν θα πρέπει.
Σημαίνει ξενύχτια πάνω από ζεστά μέτωπα, πληγωμένες καρδιές και ανοιχτά βιβλία.
Σημαίνει στημένες πορτοκαλάδες και κέικ με σοκολάτα και που και που κανένα έτοιμο κρουασαν στην τσέπη. Σημαίνει «ζακέτα να πάρεις», και «πως βγαίνεις με βρεγμένα μαλλιά έξω» και «που ήσουν;» και «πού είσαι;» και «με ποιους».
Σημαίνει πάνες και βόλτες με καρότσια, και πέρα δώθε μέχρι να κοιμηθείς εσύ στο τέλος, και φορτώματα με τσάντες και νερά και μπιμπερό σε παραλίες, πάρκα και παιδικές χαρές. Και «φύσηξε εδώ» με χαρτομάντηλα τσέπης και «να το κάνω μα να περάσει» και «δώσε στο παιδάκι το παιχνίδι σου» και «πες ευχαριστώ» και «πλύνε τα χέρια στου στο βρυσάκι τώρα που έπιασες τον σκύλο».
Σημαίνει ποστ ιτ στο ψυγείο με σημειώσεις «να πάω στο σχολείο για επιδόσεις», «χαρτόνι κόκκινο και κόλλα», «γάλα χωρίς γλουτένη», «γιαουρτάκι», «παιδίατρος στις 7», «σου έχω αφήσει φαγητό στο φούρνο, δεν θα αργήσω».
Σημαίνει κλείδωμα στην τουαλέτα για 2 λεπτά για να μείνεις λίγο μόνος σου, να κάνεις ένα pause στη μέρα, να μπορείς να πεις «δεν μπορώ, είμαι τουαλέτα τώρα», στα «μαμά έλα λίγο».
Σημαίνει απανωτά «μαμά έλα λίγο» να σε ρωτήσω, να σου δείξω, να σου εξομοληθώ, να σου γκρινιάξω, να κλαφτώ, να σε αγκαλιάσω, να μου φέρεις, να μου εξηγήσεις, να μου πεις τι θα φορέσω
Σημαίνει απανωτά «μαμά φύγε» από «το δωμάτιό μου», «μην με φιλάς μπροστά στους φίλους μου», «μην μου λες όλο τα ίδια και τα ίδια, άσε με ήσυχο»
Γονιός σημαίνει μιλάω λιγότερο και αγκαλιάζω περισσότερο, παίρνω λιγότερο δίνω περισσότερο, φωνάζω λιγότερο, ακούω περισσότερο.
Γονιός σημαίνει να βάζεις τις περισσότερες φορές τον εαυτό σου τελευταίο και να έχεις τη δύναμη να τον φέρεις πρώτο όταν έρθει η ώρα.
Γονιός σημαίνει να αποδεχτείς ότι κάποια στιγμή τα παιδιά σου δεν θα σε έχουν ανάγκη όταν θα τα έχεις εσύ.
Γονιός σημαίνει τόσα πολλά που δεν φτάνουν οι λέξεις να τα περιγράψουν γι’ αυτό όσες και να γράψουμε δεν θα είναι ποτέ αρκετές. Αλλά αυτό είναι γονιός τελικά.
Γράφει η Αποστολία Καζάζη
