Η Arya Aldrin, μια 20χρονη φοιτήτρια ιατρικής αναγκάστηκε και αυτή να φύγει από την Ουκρανία, αυτό που συγκινεί όμως περισσότερο είναι ότι δεν εγκατέλειψε το Σιβηρικό χάσκι της στην εμπόλεμη ζώνη , παρά τις δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπίσει πήρε μαζί της την πέντε μηνών Zaira σε ένα εξαντλητικό ταξίδι χιλιάδων χιλιομέτρων στην πολιτεία Κεράλα της Νότιας Ινδίας.
“Είμαι φοιτήτρια ιατρικής – μας έχουν μάθει να σώζουμε ζωές χωρίς διακρίσεις”
Η διάσωση ζώων κατά τη διάρκεια μιας ανθρωπιστικής κρίσης μπορεί να είναι ένα ακανθώδες ζήτημα για κάποιους. Για την Arya όμως και άλλους που έχουν κατοικίδια, το διακύβευμα δεν ήταν τόσο μεγάλο. Όμως το ταξίδι ήταν πραγματικά δύσκολο.
“Είμαι φοιτήτρια ιατρικής – μας έχουν μάθει να σώζουμε ζωές χωρίς διακρίσεις. Και το να την άφηνα πίσω δεν είναι ότι θα βοηθούσε κάποιον”, είπε η Arya. Και πρόσθεσε η νεαρή Ινδή, η Zaira δεν καταλάμβανε χώρο που προοριζόταν για ανθρώπους – ταξίδεψε σε ένα κλουβί στο τμήμα φορτίου της πτήσης τους από τη Ρουμανία στο Δελχί.
”Ό,τι και να συμβεί, δεν μπορώ να φύγω χωρίς τη Zaira”
Η Arya πήγε στην Ουκρανία το 2020 για να σπουδάσει στο National Pirogov Memorial Medical University στο Vinnytsya. Έκανε γρήγορα φίλους – πολλούς από την πολιτεία της, την Κεράλα – και της άρεσε να ζει εκεί. Μια φίλη της, που ήξερε ότι αγαπούσε τα ζώα, της έκανε δώρο ένα κουτάβι δύο μηνών τον Δεκέμβριο του 2021, που το ονόμασε Zaira.
Όταν άρχισαν οι σειρήνες του πολέμου, η Arya λέει ότι η μόνη της σκέψη ήταν, «ό,τι και να συμβεί, δεν μπορώ να φύγω χωρίς τη Zaira».
Καλοπροαίρετοι φίλοι και συγγενείς τη συμβούλεψαν να δώσει το σκυλί σε κάποιον προσωρινά, αλλά η Arya αρνήθηκε. «Ήξερα ότι κανένας άλλος δεν θα την αγαπούσε και θα την φρόντιζε όπως εγώ», λέει.
Η Νεαρή Ινδή εγκαταλείπει την Ουκρανία μαζί με το χάσκι της
Μέσα στην κρίση, κατάφερε να πάρει ένα διαβατήριο για κατοικίδια, χαρτιά εμβολιασμού και ένα μικροτσίπ όλα σε μια μέρα, με τη βοήθεια υπαλλήλων φιλικών προς τα κατοικίδια.
Η Arya και η Zaira, μαζί με μια φίλη τους, έφυγαν από το Vinnytsya στις 26 Φεβρουαρίου, δύο ημέρες μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Την επόμενη μέρα, πήραν ένα λεωφορείο προς τα σύνορα της Ρουμανίας. Η Zaira παρέμενε σιωπηλή κοντά στην Arya καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, τρομοκρατημένη από τους θορύβους και τους άγνωστους. Αποβιβάστηκαν περίπου 20 χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα, λόγω των μεγάλων ουρών που είχαν σχηματίσει τα αυτοκίνητα, και άρχισαν να περπατούν έχοντας μαζί τους χυμούς, μπισκότα, καθώς και τροφή για τη Zaira. Κάποια στιγμή το σκυλάκι άρχισε να κουτσαίνει και έτσι η Arya την πήρε στα χέρια της, ενώ χρειάστηκε να αφήσει μεγάλο μέρος του φαγητού και των χυμών για να ελαφρύνει το φορτίο.
Όταν έφτασαν στα Ρουμανικά σύνορα, η Arya είχε μόνο σκυλοτροφή και ταξιδιωτικά έγγραφα στην τσάντα της. Εκεί, περίμενε ανάμεσα σε μια μάζα ανήσυχων ανθρώπων για περίπου επτά ώρες, κλαίγοντας και ευχόμενη να μπορούσαν να γυρίσουν στο Vinnytsya ακόμα κι αν ήταν επικίνδυνο. Μετά από πολλές ώρες κατάφεραν και πέρασαν τα σύνορα. «Δεν μπορώ να εξηγήσω την αίσθηση ανακούφισης που ένιωσα όταν περάσαμε απέναντι», λέει.
Το ταξίδι στην Ινδία
Πρώτα μεταφέρθηκαν από την Ουκρανία σε ένα καταφύγιο στη Ρουμανία και στη συνέχεια περίμεναν πολλές ώρες για να μεταφερθούν σε άλλο καταφύγιο, πιο κοντά στο διεθνές αεροδρόμιο Henri Coandă στο Βουκουρέστι. Λίγο πριν επιβιβαστούν στην πτήση εκκένωσης που κανόνισε η ινδική κυβέρνηση, οι ρουμανικές αρχές είπαν στην Arya ότι η Zaira θα έπρεπε να μπει σε κλουβί. Θα χρειαζόταν πολλές περισσότερες ώρες, πολύ τρέξιμο – και άλλη μια χαμένη πτήση – προτού η Arya και η Zaira τελικά επιβιβαστούν σε ένα αεροπλάνο για το Δελχί. Το ταξίδι της προς την Κεράλα καθυστέρησε ξανά επειδή η AirAsia, η οποία εκτελούσε την πτήση από το Δελχί, δεν επέτρεψε να επιβιβαστούν ζώα. Έτσι πήρε μια άλλη πτήση.
”Γεννιέται από αγάπη και είμαι σίγουρος ότι ο κόσμος θα ωφεληθεί από τέτοια αγάπη”
Όμως το ταξίδι της Arya είχε γίνει είδηση και πολλοί την επαίνεσαν για την κίνηση να μην εγκαταλείψει το σκυλάκι της στην εμπόλεμη Ουκρανία, ενώ ο υπουργός Παιδέιας της πολιτείας της Κεράλα είχε γράψει σε ανάρτησή του στο Facebook, «Γεννιέται από αγάπη και είμαι σίγουρος ότι ο κόσμος θα ωφεληθεί από τέτοια αγάπη». Όταν εκείνη και η Zaira έφτασαν στο αεροδρόμιο του Κότσι την επόμενη μέρα, την υποδέχτηκαν δημοσιογράφοι που ήθελαν να της πάρουν συνέντευξη.
Η Zaira μόλις έφτασε, πήγε σε κτηνίατρο για έλεγχο και εμβόλια και στη συνέχεια – τελικά – πήγε στο σπίτι της στο Munnar. Αν και υπήρχε κάποια ανησυχία ότι το Σιβηρικό χάσκι – του οποίου η χοντρή γούνα το προστατεύει από το δριμύ κρύο – θα δυσκολευόταν στον ζεστό καιρό της Ινδίας, η Zaira φαίνεται να τα καταφέρνει καλά.