Βρίσκομαι σε τρομακτικό δίλημμα. Είμαι μια γυναίκα 40 ετών και παντρεύτηκα τον άντρα μου στα 20 μου χρόνια.
Η διαφορά ηλικίας που μάς χωρίζει είναι ακριβώς 17 χρόνια.
Με βρήκε μπουμπούκι όταν πήγα να ζητήσω δουλειά στην εταιρία του.
Δεν άργησε να υπάρχει έλξη μεταξύ μας. Όμορφη εγώ, εντυπωσιακός εκείνος ήταν μοιραίο, όπως λένε.
Με τον άντρα μου, ζήσαμε στιγμές μεγάλης οικονομικής άνεσης. Τεράστιο σπίτι στο Παλιό Ψυχικό, οικιακές βοηθοί, ταξίδια και γενικώς δεν είχα να προβληματιστώ για τίποτα οικονομικό.
Μαζί, κάναμε 2 δίδυμα κορίτσια που μεγάλωσαν κοντά στο παιδί του άντρα μου από προγενέστερο γάμο.
Τα 3 μας παιδιά γέμισαν χαρά τη ζωή μας και σήμερα είναι αχώριστα μεταξύ τους.
Ο άντρας μου, η αλήθεια είναι, πως δε μου χάλασε ποτέ χατήρι. Με βοήθησε να κάνω μια δική που επιχείρηση και γενικώς με είχε στα πούπουλα.
Δυστυχώς, όμως, στα χρόνια της κρίσης έπαθε πανωλεθρία και χρεοκόπησε.
Τα πρώτα χρόνια τον στήριξα πολύ, τόσο ψυχικά όσο και οικονομικά.
Έγινα το δεκανίκι του στην κατάθλιψή του και υποσχέθηκα να γίνω για ένα διάστημα εγώ ο άντρας και η γυναίκα του σπιτιού.
Πράγματι πέρασαν 5 χρόνια και κανείς δεν είχε καταλάβει πως ο γάμος μας είχε καταρρεύσει και είχε έρθει η αρχή του τέλους.
Μαζί με τη δική του κατάθλιψη και την οικονομική καταστροφή, άρχισα να βουλιάζω κι εγώ.
Νιώθω να πεθαίνω μέσα μου και να πνίγομαι. Θα παρατήσω τον άντρα μου επειδή πλέον δεν έχει λεφτά!
Κουράστηκα να γυρίζω στο σπίτι μας και να βλέπω έναν άντρα -ζόμπι. Είμαι νέα γυναίκα και θέλω να ζήσω…
Μη βιαστείτε να με κρίνετε αρνητικά. Θα τον βοηθήσω οικονομικά όπως το έκανε κι΄ εκείνος σε μένα.
Αλλά η ζωή είναι μικρή και κάθε μέρα που φεύγει δε γυρνάει πίσω.
Αντίθετα ο άντρας μου δεν μπορεί στην φάση που είναι να το καταλάβει και να το διαχειριστεί.
Τώρα που ο άντρας μου καταστράφηκε οικονομικά μήπως ήρθε η ώρα να τον παρατήσω και να αναγεννηθώ από τις στάχτες μου;
Πηγή: efisecrets