O Χρήστος Ζαμπούνης σε συνέντευξή του, μίλησε για τον θάνατο της κόρης τους, η οποία τον οδήγησε στη χρήση ναρκωτικών.
Η χρήση ναρκωτικών από τον Χρήστο Ζαμπούνη
Όπως υπογράμμισε «όταν κατέρρευσαν όλα, τότε αρχίζω την συγγραφή του βιβλίου μου “Οι ιστορίες ενός παιδήλικα”. Κάθισα να γράψω τα απομνημονεύματά μου, τα οποία ήταν θρασύ για τόσο νεαρή ηλικία. Μετάνιωσα που τα εξέδωσα, γιατί αυτά ήταν για εμένα, δεν χρειαζόταν να τα πω. Η μητέρα μου έλεγε ότι τα εν οίκω, μη εν δήμω. Για ποιο λόγο έπρεπε να καθίσω να γράψω ότι όταν έχασα την κόρη μου έκανα για δύο χρόνια χρήση ναρκωτικών; Μετά όμως σκέφτηκα ότι έστω και ένας γονέας να διαβάσει αυτό το βιβλίο και να δει ότι υπάρχει ένας άνθρωπος που σταμάτησε την κοκαiνη, γιατί αυτό το πράγμα δεν σταματάει, είναι εθιστικό ναρκωτικό και τελικά το έκανα μόνο με αυτή την σκέψη».
Και πρόσθεσε «μερικοί το πήρανε κακόβουλα, εγώ δεν ασχολήθηκα με τα κακόβουλα σχόλια. Μου πήρε χρόνια να αποφασίσω αν θα βγάλω τελικά το βιβλίο μου. Είναι άλλες τόσες σελίδες που είναι σε θυρίδα. Υπάρχουν τόσες πολλές ιστορίες, αλλά δεν είναι σωστό να εκθέτουμε κόσμο. Δεν ξέρω αν θα δημοσιευτούν ποτέ. Τα είχα γράψει, γιατί είχα την εσωτερική ανάγκη να τα θυμηθώ και να τα εξηγήσω».
Ο Χρήστος Ζαμπούνης έχασε τον ανιψιό του στα Τέμπη
Σχετικά με το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, στο οποίο επέβαινε και ο ανιψιός του, ο οποίος τελικά έχασε τη ζωή του, επεσήμανε «πηγαίνω συνέχεια σε κηδείες το τελευταίο διάστημα και είναι πολύ οδυνηρό αυτό. Έχασα τον ανιψιό μου στα Τέμπη, δεν ήθελα να δώσω μεγάλη έκταση, γιατί ήταν πένθος οικογενειακό. Η θλίψη θέλει σιωπή».