«Πρέπει πια να σταματήσω να κάνω ζητιανιά»
Η μοίρα επεφύλασσε δύσκολα παιχνίδια για την Τζένη Χειλουδάκη που μεσουρανούσε τη δεκαετία του ’90, ως το πιο περιζήτητο μοντέλο, που το όνομά της έπαιζε διαρκώς σε δελτία ειδήσεων και πρωτοσέλιδα εφημερίδων.
Στα 54 της χρόνια, έχει αφήσει πλέον πίσω της την πολυτάραχη ζωή, τη δόξα και το χρήμα. Η ίδια μετακόμισε στη Σητεία προκειμένου να ζήσει με την μητέρα της και τα αδέσποτα που μάζευε από τον δρόμο για να τα φροντίσει. Μέσα στη δύσκολη χρονιά που πέρασε, η Τζένη Χειλουδάκη, έχασε τη μητέρα της αλλά και το σπίτι της. Μετά από εκκλήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συγκεντρώθηκαν κάποια χρήματα προκειμένου η ίδια να χειρουργηθεί και να μπορεί να αγοράσει στη συνέχεια λιγοστά πράγματα για να ζήσει σε ένα μικρό τροχόσπιτο. Πλέον, η άλλοτε μοιραία ντίβα προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της και αναζητεί εργασία, προκειμένου να μπορεί να βγάλει τα προς το ζειν.
Σε ανάρτησή της στο facebook, η Χειλουδάκη αναφέρει ότι μπορεί να καθαρίζει, να φροντίζει ηλικιωμένους αλλά και μωρά, στη Σητεία:
«Πρέπει να σταθώ στα πόδια μου»
«Νομίζω ότι κάπου εδώ πρέπει να τελειώσω το παραμύθι. Έχω την αίσθηση ότι πρέπει να πάψω να περιμένω τα χιλιάδες ευρώ που μου χρωστά ο εκδοτικός οίκος της ντροπής εδώ και χρόνια και ενώ έχουν καταδικαστεί ακόμα αδιαφορούν προσβάλλοντας όλο το δικαστικό σύστημα το δικηγόρο μου εμένα αλλά και την δική τους ηθική. Έχω την αίσθηση ότι πρέπει να πάψω να περιμένω το νέο μου βιβλίο να εκδοθεί και να έχω έσοδα από αυτό.
Σίγουρα πρέπει πια να σταματήσω να κάνω ζητιανιά για ότι κακό έρχεται στη ζωή μου και χρειάζονται χρήματα. Πρέπει να σταθώ στα πόδια μου ώστε να μπορώ να επιβιώσω αξιοπρεπώς σύμφωνα με τον απλό πανέμορφο τρόπο που έχω επιλέξει. Το χρωστάω στη μανούλα μου το χρωστάω στα ζώα μου το χρωστώ σε μένα την ίδια. Χρόνια ολάκερα τα πάντα έρχονταν εύκολα στη ζωή μου και το χρήμα τσουβαλια στα πόδια μου. Με κοστος ψυχής και σώματος αλλά εύκολα με αποτέλεσμα να μην το σέβομαι καθόλου.
Τώρα στα πενήντα τέσσερα μου ήρθε ό καιρός να ιδρωσω και να νιώσω αυτό που βιώνουν μυριάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Ώστε να έχω το δροσερό μου νερό όταν το χρειάζομαι το ψωμάκι στο τραπέζι μου και να μην έχω κάθε μήνα το άγχος να ταισω τα ζωάκια μου η να πληρώσω το κινητό η τον καπνό μου. Ψάχνω δουλειά λοιπόν στη Σητεία μου και αυτό που μπορώ να υποσχεθώ είναι ότι πλένω καλά τά πιάτα και είμαι καθαρή επίσης μπορώ να φροντίσω για λίγες ώρες την ηλικιωμένη συγγενή σας να φιλοξενήσω τα ζωάκια σας η να κάνω μπέιμπι σιτινγκ στα παιδάκια σας. Επίσης δεν θα με χαλούσε καθόλου να καθαρίζω ένα γραφείο η και να μένω στα ψιλικά σας η στο μαγαζί σας μέχρι να επιστρέψετε. Κάνω άψογες δημόσιες σχέσεις και πιστεύω πια ότι είμαι ιδιαίτερα αγαπητή.
Τα πράγματα δυσκολεύουν για όλους μας απλά να. Ίσως είναι λίγο δυσκολότερα για μένα που πια στην ηλικία πού είμαι αφήνω το συννεφάκι που τόσα χρόνια καβαλούσα και τον ολοδικο μου πλανήτη και επιτέλους προσγειωνομαι στη γη. Σε αυτή την τόσο πανέμορφη μα σκληρή ζωή που τίποτα πια δεν έρχεται εύκολα παρά μόνο με σκληρή δουλειά και ιδρώτα. Ίσως τότε μόνο σεβαστώ όχι μόνο τον κόπο μου αλλά και τόν ίδιο τον εαυτό μου. Σάς φιλώ. Υστερόγραφο. Διαμαντη Δασκαλακη σε ευχαριστώ για το ψυγειακι τον καπνό αλλά καί την κουβέντα μας.»