H Στεφανία Γουλιώτη παραχώρησε μια συνέντευξη εφ’ όλη της ύλης στο κανάλι της Άννας Μαρία Βέλλη στο Youtube.
Όσα ανέφερε
«Αυτό που κάνω είναι να κλαίω. Αυτό κρατάει περισσότερο από το να φωνάξω κάπου. Στο τέλος μιας μέρας που μπορεί να ήταν πιεστική, μπορεί να μην πήρα αυτό που ήθελα, θα κάτσω στο μπαλκόνι μου, θα κάνω ένα τσιγάρο και θα κλάψω. Θα κάτσω να ζήσω το μαράζι μου. Δεν θα κάνω “έλα φύγε τώρα έχουμε δουλειές”. Υπήρχαν περίοδοι που με “κατάπιε”, πήρα ψυχοφάρμακα. Δεν κάνεις ότι δεν υπάρχει αυτό που συμβαίνει. Είμαι κομμάτια; Θα πάω στον ψυχίατρο και θα του πω δεν είμαι λειτουργική, θέλω να με βοηθήσεις. Δεν θα το αφήσω να μην μου συμβαίνει.
Παρατήρησα όταν έχω μια παράσταση, όπως το The Doctor, τα τελευταία 20 λεπτά κάνει έναν μονόλογο για τον άνθρωπο που έχασε και τι συνέβη που είναι για μένα μέσα μου σπαρακτικά καθαρτικό. Εγώ δεν έχω έναν άνθρωπο για 20 χρόνια όπως είχε η Ρουθ και μου έρχονται συνειρμοί με ανθρώπους που είναι μαζί με τον άλλον 20 – 30 χρόνια. Εκεί υπήρχε κάτι πιο συναισθηματικό. Με έβαζε να κλαίω! Τα δάκρυα που έβγαιναν ήταν για όλους τους ανθρώπους που έχουν χάσει τον άνθρωπό τους. Για τον άνθρωπο που έρχεται κοντά με τον άλλον άνθρωπο.
Για το τι βιώνει ένας άνθρωπος που έρχεται κοντά με τον θάνατο και πώς το διαχειρίζεται. Τα δικά μου είναι μικρά μπροστά στο τι περνάει ο άνθρωπος. Τώρα παίζω τη Μεγάρα που θρηνεί τα παιδιά της. Θα κάτσω ως Στεφανία να κλάψω επειδή αυτά που μου συμβαίνουν είναι μικρά; Ενώ μου έρχονται οι συνειρμοί για το τι συμβαίνει δίπλα μας. Ανοίγεις και τα δικά σου γίνονται πιο μικρά και διαχειρίσιμα!
Είμαι πολύ γραφική σε αυτό. Θα μιλήσω για τα παιδιά στη Γάζα, θα μιλήσω για όλα. Έχω τρομερή ενοχή για το πόσο καλά είμαι. Βράδια στο μπαλκόνι μου κλαίω για αυτό. Δεν το χωράει ο νους μου να επιτρέπεται να είμαι έτσι και οι άλλοι άνθρωποι όχι; Γενικά είμαι ενοχική!».
Το ξεστόμισε η Στεφανία Γουλιώτη: «Αν δεν είχε σκοτωθεί το 1ο μου αγόρι, ίσως οι εpωτικές επιλογές μου να ήταν άλλες»
Η Στεφανία Γουλιώτη μίλησε στην κάμερα του OPEN για τη σχέση της με τον θάνατο, αναφερόμενη στη διπλή απώλεια που βίωσε: τον χαμό του πατέρα της και του πρώτου της αγοριού.
Στο πλατό της εκπομπής της η Άννα Δρούζα φιλοξένησε την Στεφάνια Γουλιώτη. οι δύο γυναίκες έκαναν μία ζεστή και γεμάτη συζήτηση στην κάμερα του OPEN, την Δευτέρα 17/06.
Η Εξομολόγηση για τον πατέρα της και το πρώτο της αγόρι
«Δεν μπορείς να συμφιλιωθείς με την ανθρώπινη εξαθλίωση, άρα ίσως μπορέσεις κάποτε να συμφιλιωθείς με τον αποχωρισμό. Μόλις το κάνεις αυτό, τότε θα συμφιλιωθείς και με τον θάνατο. Έχασα τον πατέρα μου από καρκίνο και είδα όλη την πορεία του ανθρώπου, από τον λεβέντη μέχρι να φτάσει να γίνει ένα τίποτα. Ήταν 7 χρόνια, ξεκίνησε από πολλαπλό μυέλωμα των οστών», ανέφερε αρχικά η γνωστή ηθοποιός.
«Είμαι πολύ περήφανη που ήμουν δίπλα του σε όλο αυτό. Το μεγαλύτερο σοκ ήταν όταν τον είδα να είναι στη ΜΕΘ, ένα σώμα που να μην καταλαβαίνει τι του συμβαίνει. Έφυγε σε κώμα, τον ξύπνησαν λίγο, αλλά ένιωθε ότι έφευγε. Είπαμε όμορφα και άσχημα πράγματα πριν φύγει. Έχω πληγωθεί πολύ από τον πατέρα μου, έχω ακόμα θυμό μαζί του», δηλώνει η ηθοποιός.
«Είχε πολύ στενό τρόπο σκέψης, μου έλειπε η κατανόηση από τον πατέρα μου, ενώ είχα ανάγκη κάποιον να με βοηθήσει να ”ανοίξω”. Το έψαχνα απελπισμένα αλλού και το βρήκα τελικά στο θέατρο. Κανένας γονιός δεν αποδέχεται τα παιδιά του. Απλώς κάποιοι δεν τα ενοχλούν», προσθέτει στη συνέχεια η ταλαντούχα ηθοποιός.
«Το πρώτο αγόρι που ερωτεύτηκα πέθανε σε μία πολύ τρυφερή ηλικία. Ήταν ένα τυχαίο γεγονός που μου καθόρισε τη ζωή. Θα μπορούσαν οι σεξουαλικές μου επιλογές να ήταν διαφορετικές. Ξύπνησα ένα πρωί και μου είπαν: ο Λάζαρος σκοτώθηκε. Πάρα πολλές επιλογές που έκανα εκ των υστέρων στη ζωή μου επηρεάστηκαν από αυτό, μέχρι και το ότι επέλεξα να πάω σε σχολείο θηλέων», προσθέτει η δημοφιλής ηθοποιός.