Ο Μιχάλης Μόσιος θεωρείται ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του, ο οποίος καθιερώθηκε στον κινηματογράφο μέσα από τον ρόλο του ως «Ταμτάκος».
Ο ηθοποιός ξεκίνησε την καριέρα του στον κινηματογράφο το 1972 με το έργο «Αν ήμουν πλούσιος».
Έπαιξε σε πάνω από πέντε τηλεοπτικές σειρές της ΕΡΤ και της ΥΕΝΕΔ, έχει πρωταγωνιστήσει σε εννέα ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες, ενώ δεκατρία άλλα έργα του έχουν κυκλοφορήσει σε βιντεοκασέτες, και έχει παίξει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις. Μέσα από την δημιουργία του αυθόρμητου και σατιρικού “Ταμτάκου” γνωρίστηκε και αγαπήθηκε από τον κόσμο.
Ο Μιχάλης Μόσιος είχε την τύχη να συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα του χώρου, όπως η Ρένα Βλαχοπούλου, ο Κώστας Βουτσάς, ο Στάθης Ψάλτης και άλλοι.
Πώς δημιουργήθηκε ο ρόλος του θρυλικού Ταμτάκου
Ο Μιχάλης Μόσιος τη δεκαετία του 1970 έπαιζε τον γιο της Ρένας Βλαχοπούλου στο δημοτικό θέατρο Πειραιά στο έργο “Χαρτοπαίχτρα”. Τότε ήταν που δημιούργησε τον Ταμτάκο. Στην ίδια παράσταση έπαιζε και ο αείμνηστος Θέμης Μάνεσης που έκανε τον “παπατζή”. Κάποια στιγμή ο Θέμης Μάνεσης έλειψε και αναγκάστηκε να τον αντικαταστήσει. Πήρε από το βεστιάριο μια παλιά τραγιάσκα, ρούχα και περούκα ώστε να μην καταλάβει το κοινό ότι έκανε διπλό ρόλο και υποδύθηκε τον κλεφτοκοτά. Μόλις εμφανίστηκε στη σκηνή οι θεατές άρχισαν να γελάνε και τότε η Βλαχοπούλου του είπε ότι κάνει και για επιθεώρηση.
Η καριέρα του Μιχάλη Μόσιου στο θέατρο
Το μεγάλο παράπονο του ηθοποιού είναι ότι μετά τη μεγάλη επιτυχία του Ταμτάκου, δεν είχε προτάσεις για κάποιον άλλο ρόλο παρόλο που στο παρελθόν είχε παίξει σε δεκάδες παραστάσεις.
Ξεκίνησε τα πρώτα βήματα στο ελληνικό θέατρο στην Θεσσαλονίκη και στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Την περίοδο 1969-1972 συμμετείχε σε παραστάσεις αρχαίων Ελλήνων και ξένων συγγραφέων, όπως “Πλούτος” του Αριστοφάνη, “Αγαμέμνων” του Αισχύλου, “Βάτραχοι” του Αριστοφάνη, “Αντιγόνη” του Σοφοκλή, “Μάκβεθ” του Ουίλιαμ Σαίξπιρ, “Φάουστ” του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, “Ένα Ονειρόδραμα” του Αυγούστου Στρίντμπεργκ, “Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας” του Ουίλιαμ Σαίξπιρ, “Ερωτόκριτος” του Βιτσέντζου Κορνάρου, “Ο Βασιλικός” του Αντωνίου Μάτεση, “Το Ζευγάρωμα” του Γρηγόριου Ξενόπουλου, “Οι Πίθηκοι” του Γρηγόρη Βαφιά και “Γεωργάκης Ολύμπιος – Εμμανουήλ Παππάς – Οι ρίζες” των Γιώργου Κιτσόπουλου και Θάνου Κωτσόπουλου.
Έπειτα κατέβηκε στην Αθήνα, όπου συμμετείχε σε διάφορες παραστάσεις. Το 1972 συμμετείχε στην κινηματογραφική ταινία “Αν Ήμουν Πλούσιος” σε σκηνοθεσία του Στέλιου Τατασόπουλουκαι στην θεατρική παράσταση “Ριχάρδος Γ’” με τον Δημήτρη Χορν στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς. Την χειμερινή περίοδο 1972-1973 εμφανίστηκε στο Μοντέρνο Θέατρο και στην παράσταση “Τα Πατατάκια” του Άρνολντ Ουέσκερ, το 1973 στο Θέατρο Μινώα στην παράσταση “Θέλω Έρωτα Όχι Πόλεμο”, την περίοδο 1973-1974 συμμετείχε στην περιοδεία της παράστασης “Ο Σεΐχης Της Καβάλας” με την Ρένα Βλαχοπούλου.
Το μοιραίο τροχαίο και η απώλεια της συντρόφου του
Το 1974 η αρραβωνιαστικιά του σκοτώθηκε σε ατύχημα που είχαν με το μηχανάκι. Το ζευγάρι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Ο Μόσιος είχε πάθει διάσειση και έσπασε τον ώμο του, όμως η σύντροφός του είχε τραυματιστεί σοβαρά και λίγες μέρες αργότερα άφησε την τελευταία της πνοή. «Δεν άκουγα, δεν μιλούσα, δεν κοιμόμουν, δεν έτρωγα. Ήμουν εγώ και τα κόκαλά μου», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του. Σιγά σιγά με τη βοήθεια δυο φίλων του από τη Θεσσαλονίκη, συνήλθε. Όμως, δεν την ξέχασε ποτέ και έχει ακόμα πράγματά της.