Μια σπουδαία δήλωση από τον Νίκο Κοκλώνη που θα πρέπει να την ακουσούν όλοι είτε είναι στην τηλεόραση, είτε παίζουν ποδόσφαιρο, μπάσκετ ή νιώθουν σε οποιοδήποτε επάγγελμα σταρ. Ο Νίκος Κοκλώνης μέσα σε λίγες λέξεις δίνει τον σωστό ορισμό της λέξης σταρ.
Στην εκπομπή της Σίσσυς Χρηστίδου είχε βρεθεί ο Νίκος Κοκλώνης μιλώντας για την παιδική του ηλικία, την τηλεόραση και για την Δανάη Μπάρκα.
Τα παιδικά χρόνια στον Πειραιά
«Όταν ήμουν μικρός είχα πάει να πω τα Κάλαντα, στον Πειραιά, όπου μεγάλωσα. Είχα μαζέψει 40.000 δραχμές και τα φυλούσα σε ένα πορτοφόλι. Τελικά τα έχασα και 4 ημέρες έκλαιγα. Το ίδιο στεναχωρήθηκα, επειδή είμαι αγνός και θέλω να μείνω, όταν έπεσα και τα έχασα όλα», είπε αρχικά ο Νίκος Κοκλώνης.
Και πρόσθεσε: «Αλλά δεν το έβαλα κάτω. Αλλά ξέρω ότι τα χιόνια πάνε στα ψηλά βουνά, στους λόφους δεν πέφτουν χιόνια, και εγώ είμαι ψηλό βουνό, στην καρδιά τουλάχιστον. Οπότε και να ξαναπέσω, θα βάλω όλη μου τη δύναμη να ξανανέβω. Εμένα η ζωή με έφερε σήμερα να κάνω τηλεόραση, δεν το πίστευα, δεν το περίμενα ποτέ. Εγώ ντρεπόμουν να πω “γεια σας”», ανέφερε για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στα επαγγελματικά του».
Νίκος Κοκλώνης: Η άποψη του για τους σταρ
«Στην τηλεόραση πιστεύω ότι τα πράγματα πάνε προς το καλύτερο»
«Δεν μου αρέσουν οι σταρ, είμαστε όλοι το ίδιο. Για εμένα σταρ είναι μια μαμά που κάθεται σπίτι με τα παιδιά της και προσπαθεί να τα κάνει χαρούμενα, και να τους δημιουργήσει καλές αναμνήσεις για τα Χριστούγεννα. Στην τηλεόραση πιστεύω ότι τα πράγματα πάνε προς το καλύτερο, και ένα παράδειγμα είναι η Δανάη Μπάρκα. Κανείς δεν πίστευε ότι θα γίνει παρουσιάστρια πρωινού πρώτης γραμμής», σχολίασε o Νίκος Κοκλώνης για το χώρο της τηλεόρασης και την Δανάη Μπάρκα.
Όσο για το εάν ο ίδιος συγχωρεί εύκολα τους ανθρώπους, ο Νίκος Κοκλώνης ξεκαθάρισε: «Συγχωρώ πάντα. Μπορεί να εκνευριστώ, και μετά το ξεχνάω. Πολλοί άνθρωποι με πρόδωσαν, αλλά το ξέχασα. Υπάρχει ένας μηχανισμός μέσα μου που με κάνει να ξεχνάω, ένα είδος αυτοάμυνας. Τον χαρακτήρα αυτόν τον διαμόρφωσαν οι γονείς μου» δήλωσε καλεσμένος στην εκπομπή, Χαμογέλα και πάλι.
