Τη μέρα που η 37χρονη Karyn Love γέννησε την κορούλα της ενημερώθηκε ότι είχε καρκίνο του μαστού στο 4ο στάδιο. Από εκείνο το σημείο, η ανύπαντρη μαμά έπρεπε να σφίξει τα δόντια και να φροντίσει το μωρό της ενώ έδινε παράλληλα μια άνιση μάχη για τη ζωή της.
Η γυναίκα που γέννησε πρόωρα, στις 29 εβδομάδες την κορούλα της, είπε: «Πονούσα τρομερά σε όλο μου το σώμα και τα πόδια μου ήταν τόσο πρησμένα που δεν μπορούσα να περπατήσω. Ήμουν 29 εβδομάδων και σκέφτηκα ότι έπρεπε οπωσδήποτε να πάω στο νοσοκομείο να δω τι συμβαίνει».
«Μου έκαναν εξετάσεις και ήρθαν τρέχοντας να μου ανακοινώσουν ότι έπρεπε να γεννήσω επειγόντως με καισαρική, αλλιώς κινδυνεύαμε και εγώ και το μωρό μου», συνεχίζει, «το συκώτι μου είχε πρηστεί πάρα πολύ και ο πλακούντας μου δεν έτρεφε σωστά το έμβρυο».
«Εστίασα στην αγάπη και την ευγνωμοσύνη»
Έτσι, στις 7 Μαΐου, γεννήθηκε το μονάκριβο κοριτσάκι της. Κατά την εγχείριση, ο αναισθησιολόγος είπε στην Karyn να εστιάσει στο πως θα ήθελε να νιώσει για να ξεχνάει τον πόνο. «Εστίασα στην αγάπη και την ευγνωμοσύνη», είπε η Κάριν, «και συνέχισα να το κάνω σε όλη την περιπέτειά μου».
Η γέννα πήγε καλά, αλλα η ξαφνική εγχείριση δεν ήταν το χειρότερο που θα περνούσε εκείνη τη μέρα η πανευτυχής μητέρα. Δυστυχώς, οι εξετάσεις έδειξαν ότι έπασχε από καρκίνο του μαστού στο 4ο στάδιο με μεταστάσεις σε άλλα μέρη του σώματός της.
«Έπαθα σοκ», θυμάται, «τη μέρα που μου χάρισαν μια ζωή ήταν η μέρα που μου είπαν ότι χάνω τη δική μου – ότι έχω 3 εβδομάδες ακόμα, για την ακρίβεια».
Πέντε μέρες μετά τον τοκετό, άφησαν την Κάριν να κρατήσει την κόρη της αγκαλιά, επάνω στο γυμνό δέρμα της. Την κοίταξε καλά και της είπε: «Δεν πάω πουθενά, θα μείνω εδώ μαζί σου». Για καλό και για κακό, όρισε την αδερφή της ως τη νόμιμη κηδεμόνα του παιδιού σε περίπτωση που «έφευγε».
Οι τρεις κρίσιμες εβδομάδες βρήκαν την Karyn ζωντανή και έτοιμη να γυρίσει σπίτι με το παιδί της. Ήξερε ότι αν είχε πιθανότητες να γίνει καλά, έπρεπε να τις κυνηγήσει σε ένα περιβάλλον ζεστό και οικείο. Επέστρεψε, λοιπόν, και άρχισε να φροντίζει το μωράκι της. Παρά τις μεγάλες απαιτήσεις που έχει ένα βρέφος και τη βαριά φαρμακευτική αγωγή που λάμβανε, η άτυχη μητέρα έκανε το καλύτερο δυνατόν.
Συνέχιζε να φροντίζει το παιδί της, ακόμη και όταν πήγαινε πέρα δώθε απ’ το σπίτι στο νοσοκομείο για χημειοθεραπείες, κάτι που θα ήταν απολύτως εξουθενωτικό για οποιονδήποτε.
«Θέλω μόνο η κόρη μου να γνωρίζει πως αγωνίστηκα για τη ζωή μου»
Παρ’ όλες τις δυσκολίες, στις 3 Αυγούστου, λίγο πριν τα γενέθλιά της, η Karyn είχε τα πρώτα καλά νέα. Ο ογκολόγος της την ειδοποίησε ότι η υγεία της πηγαίνει όλο και καλύτερα, ενώ ο όγκος στο στήθος είχε σχεδόν εξαφανιστεί. Της εξήγησαν ότι δεν έχει διαφύγει ακόμη τον κίνδυνο, αλλά οι πιθανότητες να γιατρευτεί έχουν αυξηθεί κατακόρυφα.
«Το ταξίδι των τελευταίων 3 μηνών ήταν ταραχώδες και τρομακτικό, αλλά ταυτόχρονα πανέμορφο», έγραψε στο facebook η Karyn, «έχω ακόμα πολλά εμπόδια να περάσω αλλά το σώμα μου τα έχει πάει καταπληκτικά μέχρι τώρα. Θέλω μόνο η κόρη μου να γνωρίζει πως αγωνίστηκα για τη ζωή μου και να είναι περήφανη για μένα.»