Στα επίσημα εγκαίνια του Πύργου του Πειραιά πήγε χθες το βράδυ η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση μαζί με τον σύζυγό της Βύρωνα Βασιλειάδη.
Το κτίριο – φάντασμα” που για μισό αιώνα στοίχειωνε τη καρδιά του μεγαλύτερου λιμανιού επιβατών στην Ευρώπη, ο Πύργος του Πειραιά είναι πλέον ο πρώτος ψηφιακός, “πράσινος” ουρανοξύστης της Ελλάδας, ενισχύοντας την εικόνα της πόλης ως ναυτιλιακού και εμπορικού κέντρου.
Για την έξοδό της η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση επέλεξε ένα μαύρο κοστούμι, έκανε τα μαλλιά της μπούκλες και είχε εντυπωσιακό μακιγιάζ.
Εριέττα Κούρκουλου – Λάτση: Η glam εμφάνιση με τον σύζυγό της και η σέλφι στο βεστιάριό της με τις αμέτρητες γόβες της
Ακόμα φόρεσε ένα μαύρο Τ-shirt με τη σημαία της Παλαιστίνης που έγραφε “Free Palestine” στέλνοντας το δικό της μήνυμα.
Η ίδια δημοσίευσε και μια σέλφι με το λαμπερό της μακιγιάζ. Η συγκεκριμένη σέλφι τραβήχτηκε μέσα στο βεστιάριό της, όπου είδαμε φωτογραφίες από προσωπικές στιγμές της, και τις αμέτρητες γόβες της.
Η ίδια έγραψε στη λεζάντα της ανάρτησής της:
“Δεν μπορούμε να σταματήσουμε τις ζωές μας. Δεν μπορούμε να ζούμε σε ένα πέπλο πόνου και μαυρίλας από το πρωί μέχρι το βράδυ. Αν κάτι μας έμαθε ο πόλεμος στην Γάζα είναι ότι υπάρχουμε από τύχη. Μπορούμε και αγκαλιάζουμε τα παιδιά μας από τύχη. Μέχρι κάποιος να αποφασίσει ότι οι ζωές μας δεν έχουν αξία. Ότι είμαστε ένας αριθμός – μια παράπλευρη απώλεια.
Αν κάτι μας έμαθε ο πόλεμος στην Γάζα και όχι μόνο, είναι ότι νόμοι και όρια δεν υπάρχουν. Μπροστά στο συμφέρον κάθε ίχνος ανθρωπιάς χάνεται και ακόμα και η σφαγή μικρών παιδιών δικαιολογείται απόλυτα – “η κόκκινη γραμμή δεν έχει ξεπεραστεί λέει” – μέχρι να αποκεφαλιστεί το δικό τους παιδί βέβαια. Εκεί το παιχνίδι αλλάζει γιατί για εκείνους δεν έχουν όλες οι ζωές την ίδια αξία. Κάποιες είναι αναλώσιμες.
Αυτό που κάνει ο Νετανιάχου στην Γάζα γιατί δεν έχει χαρακτηριστεί “τρομοκρατία”; Γιατί είναι λευκός; Επειδή δεν είναι Μουσουλμάνος; Έτσι ακριβώς χτίζεται το ψέμα, το μίσος, ο ρατσισμός.
Όσο για εμάς στην μικρή Ελλαδίτσα; Δεν λέμε κουβέντα. Γιατί είμαστε φιλοαμερικανοί – ή αλλιώς χέστες. Όμως η ρόδα γυρίζει και το να βρεθούμε σε αντίστοιχη θέση στο μέλλον δεν αποκλείεται. Τότε τι θα πούμε; Ότι είναι απάνθρωπο που δεν έρχεται κανείς να μας σώσει; Αφού ούτε εμείς πήγαμε. Αφού και εμείς γυρίσαμε το βλέμμα.
Η καθημερινότητά μας δεν μπορεί να σταματήσει, όμως μπορούμε να φροντίσουμε έτσι ώστε να μην ξεχνάμε και ακόμα καλύτερα να ενοχλούμε και λίγο αυτούς που προσπαθούν να ξεχάσουν – επιμένουν να ξεχνούν. Δεν ξέρω αν θα καταφέρουμε κάτι, αλλά σίγουρα είναι καλύτερο από το να μένουμε άπραγοι.
#freepalestine
