Μια σπάνια τηλεοπτική συνέντευξη έδωσε ο Γιώργος Νταλάρας όπου μίλησε, μεταξύ άλλων, για τη σύζυγό του Αννα.
Όσα δεν γνωρίζατε
Η Άννα Νταλάρα-Ραγκούση είναι Ελληνίδα πολιτικός και μουσικός παραγωγός. Γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα. Σπούδασε στο Φυσιογνωστικό του Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά ασχολήθηκε σχεδόν από την αρχή με την παραγωγή συναυλιών και άλλων μουσικών εκδηλώσεων. Εξελέγη Βουλευτής Β’ Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ το 2009 και από τον Σεπτέμβριο 2010 μέχρι τον Ιούνιο του 2011 ήταν Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
Είναι παντρεμένη από το 1982 με τον τραγουδιστή Γιώργο Νταλάρα, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη. Επίσης είναι εξαδέλφη του πρώην Υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση.
Έχει έντονη δραστηριότητα στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) και σε άλλες ΜΚΟ.
Τι ανέφερε για τη σύζυγο του
O Γιώργος Νταλάρας αναφέρθηκε στη γυναίκα του και με αφοπλιστική ειλικρίνεια δήλωσε πως της άξιζε κάτι καλύτερο από εκείνον.
Η εκπομπή Happy Day προέβαλε ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη του δημοφιλούς τραγουδιστή, στο οποίο λέει: «Πρέπει να παραδεχτώ ότι η Άννα θυσιάστηκε για μένα. Θυσίασε πράγματα που θα μπορούσε να κάνει, είμαστε λίγο αντίθετοι άνθρωποι σε όλα τα επίπεδα. Εκείνη είναι ένας άνθρωπος με τρία διπλώματα, πέρασε μέσα από τα πανεπιστήμια, ενώ εγώ είμαι ένα χαμίνι του δρόμου. Η Άννα, όμως, με πίστεψε. Κάτι είδε μέσα μου και με βοήθησε πάρα πολύ. Τα μισά από αυτά τα πράγματα που έκανα δεν θα τα είχα κάνει, αν δεν είχα τη στήριξη της Άννας. Η Άννα, όταν τη γνώρισα, ήταν ένα φωτεινό πλάσμα. Νομίζω ότι της άξιζε κάτι καλύτερο. Νομίζω ότι η Άννα έπρεπε να είχε παντρευτεί έναν πρίγκιπα και όχι έναν αλήτη που παίζει και λίγο μπουζουκάκι», αναφέρει ο Γιώργος Νταλάρας.
Στην έκθεση της κόρης τους, Γεωργιάννας
Ο Γιώργος Νταλάρας και η Άννα Ναλάρα έδωσαν το «παρών» στην έκθεση της κόρης τους.
Από το 2020, η ζωγραφική, μαζί με τη φιλοσοφία της γιόγκα, αποτελούν το δίπολο της απασχόλησής της, συνδυάζοντας μία σύνδεση μεταξύ τους, που συστήνει μια στάση ζωής.
Τα έργα της, σαν δια-λογιστικά ημερολόγια, συνθέτουν ένα τοπίο ψυχεδελικό, σαν με συνέχειες, που φυλάξαμε να θυμόμαστε από παιδιά και που μόνο με τα μάτια του ενήλικα μπορούμε να «διαβάσουμε».
«Η φύση», γράφει ο Novalis, «ξέρει να γίνεται παιδιάστικη για ένα παιδί και να φωλιάζει στα μικρά του στήθη με τον ίδιο τρόπο που ξέρει να γίνεται θεϊκή και να απηχεί το υψηλό πνεύμα των ενηλίκων».
Τα έργα της Γεωργιάννας αποτυπώνουν τη δική της φύση, όταν γράφει: «Ο άνθρωπος, με τα χέρια και την καρδιά μαζί, ζωγράφισε ΒΟΥΝΑ, ΖΩΑ ΚΑΙ ΞΩΤΙΚΑ…» Και ζωγραφίζει την αλήθεια της λέγοντας: «Και γέλασε πολύ. Για όλο τον πηγαιμό. Κι όλο τον λυτρωμό του».
