Την πρώτη της δημόσια εμφάνιση μετά την κηδεία του πατέρα της, του αείμνηστου ηθοποιού Ντίνου Καρύδη, έκανε η Σμαράγδα Καρύδη.
Η γνωστή ηθοποιός βρέθηκε χθες βράδυ, Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο, για να δει την παράσταση “Άμλετ”. Πρόκειται για μια πολυαναμενόμενη ελληνική απόδοση του εμβληματικού έργου του Ουίλιμ Σέξπηρ, η οποία συγκέντρωσε διθυραμβικές κριτικές.
Στην συγκεκριμένη παράσταση βρέθηκαν πολλοί Έλληνες επώνυμοι καλλιτέχνες και η Σμαράγδα Καρύδη φάνηκε να μιλάει με αρκετούς από αυτούς, ενώ μάλιστα φωτογραφήθηκε μαζί με τον σκηνοθέτη της παράστασης, Θέμη Μουμουλίδη, αλλά και τους ηθοποιούς Δημήτρη Σαμόλη, Τζένη Καζάκου, Μιχάλη Συριόπουλο και άλλους.
Η ηθοποιός, μάλιστα, φαίνεται πως άλλαξε τα μαλλιά της, την τελευταία φορά που την είδαμε ήταν ξανθά, ενώ τώρα έχουν μια πυρρόξανθη απόχρωση.
Δείτε φωτογραφίες
Υπενθυμίζουμε ότι ο πατέρας της έφυγε από την ζωή την Κυριακή, 15 Σεπτεμβρίου, σε ηλικία 86 ετών. Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε στην κηδεία του, που έγινε δύο ημέρες μετά τον θάνατό του, στο κοιμητήριο Ζωγράφου, για να τιμήσει τον μεγάλο ηθοποιό.
Ανάμεσά τους, τραγικές φιγούρες, η κόρη του Σμαράγδα Καρύδη, αλλά και η επί 45 ετών σύζυγός του, Τζούλια Αργυροπούλου, η οποία υποβασταζόταν από συγγενείς. Η Σμαράγδα Καρύδη επίσης φάνηκε καταρρακωμένη και ψέλλισε μόνο δύο λέξεις στους δημοσιογράφους.
Σχετικά με την παράσταση “Άμλετ” στο Ηρώδειο
Με τον Άμλετ, ο Σαίξπηρ καταθέτει στο παγκόσμιο θέατρο ένα έργο μνημειώδες που, αιώνες τώρα, έχει δημιουργήσει τη δική του μυθολογία. Μια κατάδυση στην ουσία του ανθρώπου και ταυτόχρονα ένα requiem στη σκοτεινή πλευρά του. Μέσα από τον Άμλετ, ο Σαίξπηρ μας περιγράφει την εποχή του, που είναι και δική μας εποχή. Ένα κείμενο υπερχρονικό και βαθιά πολιτικό.
Ο Θέμης Μουμουλίδης, επιχειρεί μια σύγχρονη σκηνική ανάγνωση του έργου, με μια ομάδα σημαντικών ηθοποιών, με επικεφαλής τον Αναστάση Ροϊλό στον ρόλο του Άμλετ.
Με όχημα την μεγαλειώδη ποιητική μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά, η παράσταση παρακολουθεί το «γκρέμισμα» ενός κόσμου, ανίκανου να υπακούσει σε κανόνες και ηθική. Ένας κόσμος σκοτεινός, αδίστακτος, όπου η φιλία αλλά και οι σχέσεις αίματος δεν σημαίνουν τίποτε. Ένας «ετοιμόρροπος» κόσμος σκοπιμοτήτων και ιδιοτέλειας: η χώρα αυτή ονομάζεται Κτηνωδία. Ο Άμλετ γνωρίζει εξαρχής ότι αυτός ο κόσμος είναι σάπιος και πρέπει να καταστραφεί: καμιά χρήση του κόσμου δεν είναι καλή. Να βουλιάξει!
Σε όλη τη διαδρομή του έργου, ο Άμλετ-Σαίξπηρ, με μοναδικό όπλο τη θεατρική μηχανή, δεν σταματά να αποκαλύπτει και να καταγγέλλει. Ο Σαίξπηρ αναθέτει στον Άμλετ να «στήσει» μια παράσταση μέσα στην παράσταση, ώστε θεατές και πρωταγωνιστές της τραγωδίας να μπορούν μέσα από τον μεγεθυντικό φακό της σκηνής, να βιώσουν το μέγεθος της παρακμής, την οποία είναι νομοτελειακά αδύνατον να αποφύγεις. Γιατί ο κόσμος του υποδείγματος είναι ήδη νεκρός…