Την εμπειρία της από τις Πανελλήνιες θέλησε να μοιραστεί η Πηνελόπη πλάκα με το διαδικτυακό κοινό της, με αφορμή την έναρξη των Πανελλαδικών εξετάσεων για τα Γενικά Λύκεια το πρωί της Παρασκευής (31/5).
Η γνωστή ηθοποιός ανέφερε μέσω Instagram story τις τραυματικές της μνήμες από την περίοδο των Πανελληνίων, που περιείχε αρκετό διάβασμα και μεγάλες απογοητεύσεις. Η ίδια αναφέρει πως κατά τη διάρκεια εξέτασης μαθήματος πέρασε κρίση πανικού, ενώ σημειώνει πως όλοι της είχαν περάσει το μήνυμα ότι δε θα μπορέσει να εξελίξει τη ζωή της αν δεν τα καταφέρει στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Σε άλλο σημείο μάλιστα αναφέρει πως μέχρι και σήμερα έχει ψυχοσωματικά σημάδια λόγω των εξετάσεων αλλά κι ότι παρόλο που πέρασε στη σχολή της επιλογής της, δεν ασχολήθηκε με αυτό το επάγγελμα.
Ειδικότερα, η Πηνελόπη Πλάκα σημείωσε:
Πανελλήνιες (μια ιστορία τρόμου)
Σαν τώρα το θυμάμαι. Εγώ κλεισμένη στο δωμάτιο να διαβάζω ανελέητα και η μάνα μου να φέρνει κάθε τόσο λουκούμια για να έχω καλή μνήμη. Με έναν κόμπο στο στομάχι και με μια φαγούρα σε όλο μου το σώμα συνέχιζα να διαβάζω, να μην κοιμάμαι και να πηγαίνω να γράφω. Στην ιστορία ήμουν 100% προετοιμασμένη αλλά μόλις μου έδωσαν την κόλλα ένιωσα να γυρίζει όλη η τάξη, να χάνω τις αισθήσεις μου, να νιώθω ότι πέφτει πάνω μου το ταβάνι. Πήρα την απόφαση να παραδώσω το χαρτί γρήγορα απαντώντας σε κάποιες μόνο ερωτήσεις, γιατί δεν είχα άλλη επιλογή. Γυρνώντας σπίτι ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Πώς θα τους έλεγα αυτό που έπαθα; Θα με πίστευαν; Πως θα τους θα το εξηγούσα; Περίμεναν από μένα να γράψω καλά. Πώς θα τους απογοήτευα έτσι; Πόσο απογοητευμένοι ένιωθα και εγώ η ίδια με τον εαυτό μου; Δεν ήξερα βέβαια ότι αυτό που είχα πάθει είχε όνομα. Κρίση άγχους/πανικού και δεν ήταν κάτι τόσο περίεργο. Δεν ήταν επειδή ήμουν ηλίθια. Δεν μου είχαν πει πως η ζωή συνεχίζεται ο,τι κι αν γινόταν. Μου είχαν όμως πει ότι αν δεν περάσεις τι θα κάνεις στη ζωή σου; Και αυτό ακούγεται τρομακτικό. Έλα ντε; Τι θα έκανα στη ζωή μου; Οπότε ήταν ή μοναδική μου ευκαιρία. Οι πανελλήνιες. Πόσο βάρβαρο να φέρεις αντιμέτωπο έναν άνθρωπο 17 χρονών με τέτοιες ευθύνες; Πόσο άδικο και σκληρό;
Το τέλος της ιστορίας μου είναι ότι απογοητεύτηκα με όλα μαζί καθώς είχα έναν μέσο όρο 16 και κάτι. Ξανά έδωσα. Πέρασα εκεί που ήθελα. Δεν ασχολήθηκα ποτέ. Κάνω άλλη δουλειά. Και το μόνο που μου έχει μείνει από εκείνη την κακή περίοδο είναι τα ψυχοσωματικά σημάδια.
ΜΗΝ περάσεις τα ίδια. Η ζωή είναι μπροστά σου. Δεν τελειώνει η ζωή σου με αυτό. Αντιθέτως τώρα ξεκινάει ο,τι και όσο κι αν γράψεις. Καλή επιτυχία στην ελεύθερη ζωή σου.