Σαν κοινωνία έχουμε πάρει πολλές αμφίβολες αποφάσεις. Ωστόσο, το μακιγιάζ την δεκαετία του 2000 πρέπει να είναι από τις χειρότερες. Παλιότερα, μαύρισμα σήμαινε ένα πορτοκαλί χρώμα στο δέρμα, η σκιά ήταν ένα είδος μεταλλικού γλάσου, τα χείλη είχαν πολύ σκούρο περίγραμμα ή ήταν καλυμμένα με λιπ γκλος που κολλούσε και τα φρύδια ήταν υπερβολικά λεπτά.
Επικρατούσε ένα χάος, αλλά ευτυχώς πολλά έχουν βελτιωθεί από τότε. Δείτε παρακάτω πώς έχουν αλλάξει τα πράγματα από την δεκαετία του 2000 ως σήμερα στο μακιγιάζ:
Φρύδια
Τότε: Τα τέλεια φρύδια ήταν πολύ λεπτά και όλοι έβγαζαν σχεδόν το μισό τους φρύδι για να το πετύχουν.
Σήμερα: Τα φρύδια είναι πιο παχιά και φυσικά, ενώ χρησιμοποιούμε διάφορα προϊόντα για να τα γεμίσουμε και να τα τονίσουμε.
Μολύβι χειλιών
Τότε: Η αγαπημένη τάση όλων, ανάμεσα τους και των διασήμων, ήταν σκούρο μολύβι για το περίγραμμα των χειλιών και ροζ περλέ κραγιόν.
Σήμερα: Χάρη στην Kylie Jenner, επανήλθε η τάση του μολυβιού για τα χείλη στο ίδιο χρώμα με το κραγιόν για πιο φυσικό αποτέλεσμα.
Μπρόνζερ
Τότε: Στόχος του μπρόνζερ τότε ήταν να χαρίζει ένα φυσικό, πορτοκαλί (!) χρώμα καλοκαιρινής λάμψης στο πρόσωπο.
Σήμερα: Το μπρόνζερ χρησιμοποιείται για δύο σκοπούς: για ηλιοκαμένη λάμψη και για contouring. Πλέον το μαύρισμα δείχνει πιο φυσικό, ενώ με το contouring τονίζουμε τις γωνίες του προσώπου.
Σκιές
Τότε: Οι σκιές είχαν έντονα, μεταλλικά χρώματα, υγρή μορφή και απλώνονταν σε όλο το μάτι ως το φρύδι.
Σήμερα: Οι σκιές έχουν πιο ουδέτερα χρώματα και δεν τονίζονται τόσο. Υπάρχουν φυσικά και πιο έντονες τάσεις, αλλά είναι πολύ καλύτερες από αυτές της δεκαετίας του 2000.
Πινέλα
Τότε: Δεν δίναμε και πολλή σημασία στα σωστά πινέλα για το μακιγιάζ. Συνήθως χρησιμοποιούσαμε ό,τι περιείχε η συσκευασία ή τα δάχτυλα μας και το αποτέλεσμα ήταν χάλια.
Σήμερα: Πλέον έχουμε πινέλα, σφουγγάρια και βουρτσάκια για το οτιδήποτε και είναι πολύ καλύτερα από το να μην είχαμε τίποτα.
Ψεύτικα νύχια
Τότε: Σε όλους άρεσε το γαλλικό μανικιούρ, αλλά υπήρχαν και άλλα σχέδια και χρώματα στα ψεύτικα νύχια.
Σήμερα: Το μανικιούρ θεωρείται ένα είδος τέχνης και οι αισθητικοί αντιμετωπίζουν το κάθε νύχι σαν έναν μικρό καμβά που διακοσμούν με λεπτομέρεια.
Highlighter
Τότε: Το highlighter χρησιμοποιούνταν σε μεγάλο βαθμό για λάμψη και το αποτέλεσμα ήταν υπερβολικό.
Σήμερα: Η αγάπη μας για το highlighter δεν έχει αλλάξει, αλλά το χρησιμοποιούμε κυρίως για να χαρίσουμε μια διακριτική λάμψη. Αφήστε που ξέρουμε πλέον πώς να το αναμιγνύουμε με τα υπόλοιπα προϊόντα.
Κραγιόν
Τότε: Τα χείλη έπρεπε να είναι γυαλιστερά, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να ανανεώνουμε το κραγιόν μας κάθε 10 λεπτά και ότι τα μαλλιά μας κολλούσαν συνεχώς στα χείλη.
Σήμερα: Συνεχίζουν να μας αρέσουν οι έντονες αποχρώσεις, αλλά πλέον προτιμάμε την ματ υφή.
Ρουζ
Τότε: Οι μαμάδες μας μας έμαθαν να το απλώνουμε με κυκλικές κινήσεις και έβγαινε σε δύο χρώματα: έντονο ροζ και κόκκινο του κλόουν.
Σήμερα: Μας αρέσει το διακριτικό ροζ χρώμα στα μάγουλα, αλλά υπάρχουν διάφορες τεχνικές εφαρμογής και πιο ασυνήθιστα χρώματα, όπως το λιλά και το κίτρινο.
Αϊλάινερ
Τότε: Το φορούσαμε γύρω από όλο το μάτι και το καλό είναι ότι δεν χρειαζόταν να είναι τέλειο – όσο πιο ατημέλητο, τόσο το καλύτερο.
Σήμερα: Προτιμάμε το υγρό αϊλάινερ και το αποτέλεσμα είναι πιο δραματικό, αν και η εφαρμογή του είναι πολύ πιο δύσκολη.
Μάσκαρα
Τότε: Φορούσαμε υπερβολικές ποσότητες μάσκαρα, χωρίς να προετοιμάζουμε ή να γυρνάμε τις βλεφαρίδες μας, ενώ μας άρεσε η μάσκαρα και στις κάτω βλεφαρίδες.
Σήμερα: Ο όγκος και το δραματικό αποτέλεσμα συνεχίζουν να μας αρέσουν, αλλά πλέον το όλο λουκ είναι πιο εκλεπτυσμένο και οι βλεφαρίδες είναι γυρισμένες προς τα πάνω.
Μέικ-απ
Τότε: Όλες έψαχναν την κατάλληλη απόχρωση για το δέρμα τους. Τα μέικ-απ εκείνης της εποχής δεν κάθονταν και πολύ καλά στο δέρμα (ίσως επειδή τα απλώναμε με το χέρι).
Σήμερα: Πλέον το μέικ-απ βγαίνει σε άπειρες αποχρώσεις και έχουμε τα κατάλληλα πινέλα για να το απλώσουμε.
Credit: diply.com