Η Μάγδα Τσαγγάνη μίλησε έξω απ’ τα δόντια για τη μεγάλη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο, ενώ αποκάλυψε και τις σκέψεις της για διάφορα θέματα.
Η συνεντευξη
Φοβηθήκατε όταν διαγνωστήκατε με καρκίνο;
Όταν μου είπαν ότι έχω καρκίνο στο στήθος, φοβήθηκα ότι θα πεθάνω. Προσευχόμουν στον Άγιο Νεκτάριο να ζω και του χρόνου τέτοια μέρα. Επειδή από τη μεριά της μητέρας μου κρατάω από την Αίγινα, ο Άγιος Νεκτάριος είναι άνθρωπος δικός μας.
Κάνατε τάμα σ’ Εκείνον;
Βέβαια και όταν έκανα χημειοθεραπείες, ήμουν καθιστή στο κρεβάτι και από τη μια μεριά, κράταγα μια φρυγανίτσα και από την άλλη, μια εικόνα του Αγίου Νεκταρίου. Σήμερα ζω από το θαύμα του Αγίου Νεκταρίου, αλλά και της τύχης και του πολύ καλού γιατρού που είχα. Φανταστείτε πως πριν από λίγο καιρό, όταν ανέβαινα στο κατεστραμμένο σπίτι για να πάρω μερικά ρούχα μου έλεγα, Άγιε Νεκτάριε, δώσε μου δύναμη, γιατί εκεί ήταν ολόκληρο το βιος μου.
Η πίστη αποτελεί καταφύγιο για εσάς…
Ζω χάρη στην πίστη μου. Όταν ήμουν 7 ετών είδα, την τελευταία στιγμή, ένα αυτοκίνητο να έρχεται κατά πάνω μου. Δεν πρόλαβα να αντιδράσω. Το επόμενο που θυμάμαι είναι τον πατέρα μου από πάνω μου στο νοσοκομείο που έκλαιγε. Έκλαιγε από τη χαρά του που έζησα, αφού οι γιατροί με θεωρούσαν κλινικά νεκρή. Ζω από θαύμα και το χρωστάω στην Παναγία και τον Άγιο Νεκτάριο. Είναι, όμως, μια ιστορία που δεν θέλω να φέρνω στη μνήμη μου.
Έχετε δει τον Άγιο μπροστά σας;
«Ναι, είδα τον Άγιο Νεκτάριο, πριν χειρουργηθώ για τον καρκίνο. Και όταν ήμουν 14 ετών έβαλα το αυτί μου στον τάφο του στο Μοναστήρι και άκουσα χτυπήματα» δήλωσε, τέλος, η Μάγδα Τσαγγάνη.