“Γενικότερα ήταν παράσημο να σε εμπιστευτεί η Άννα και να σε βάλει στην καθημερινότητά της” ομολογεί ο Αργύρης Αγγέλου.
Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη έδωσε ο Αργύρης Αγγέλου στο περιοδικό Λοιπόν και τον δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου, αυτή την εβδομάδα, με αφορμή το «Reunion the musical» που παρουσιάζεται στο θέατρο Παλλάς. Μάλιστα, μεταξύ άλλων, ο γνωστός ηθοποιός μίλησε από καρδιάς για την μακρόχρονη σχέση με την αείμνηστη συνάδελφο του, Άννα Παναγιωτοπούλου.
Το επάγγελμα αυτό έχει λειτουργήσει ποτέ ψυχοθεραπευτικά;
Μονίμως το επάγγελμα του ηθοποιού λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά για μένα. Έπαιξα σε παράσταση όταν έχασα τον πατέρα μου, δεν ήταν όμως κάτι επώδυνο για εμένα. Είχα την επιλογή να μην το κάνω. Θυμάμαι τότε και ο παραγωγός και ο θίασος μου είπαν να ακυρώσουμε την παράσταση και είπα όχι. Δεν το έκανα από ηρωισμό, το έκανα γιατί ήθελα το κεφάλι μου να ξεκολλήσει από αυτό και πράγματι λειτούργησε θετικά. Και είναι από τις πιο ωραίες αναμνήσεις που έχω. Τις πιο ωραίες αγκαλιές τις πήρα όταν έπαιξα στο θέατρο την μέρα που έχασα τον μπαμπά μου. Μια από αυτές ήταν της Άννας Παναγιωτοπούλου.
Τι θυμάσαι από εκείνη;
Ήταν ένας συγκλονιστικός άνθρωπος. Τι να πρωτοπείς για την Άννα. Ήταν γενναιόδωρη, αστεία, εξαιρετική μαγείρισσα, άνοιγε το σπίτι της στους ανθρώπους που εμπιστευόταν, ήταν ο άνθρωπος της παρέας που σου έλεγε πάμε να φάμε και να πιούμε μια μπυρίτσα. Ήταν αστεία και στη ζωή της ενώ φαινόταν απόμακρη αν δεν την ήξερες, αν καταλάβαινε ότι δεν έχεις δεύτερη σκέψη, όχι απλά σου ανοιγόταν, αλλά σου έδινε την ψυχή της. Σκηνικά ήταν φανταστική εμπειρία μαζί της, είχαμε περάσει φανταστικά. Γενικότερα ήταν παράσημο να σε εμπιστευτεί η Άννα και να σε βάλει στην καθημερινότητά της.