Ο Θοδωρής Κατσαφάδος, το απόγευμα της Πέμπτης 8/2, βρέθηκε στο πλατό της ΕΡΤ και συγκεκριμένα της εκπομπής Στούντιο 4, μαζί με την κόρη του, Μαριλού. Οι δυο τους συζήτησαν για την καριέρα τους στον χώρο της υποκριτικής, αλλά και για την ζωή τους γενικότερα.
Ο ηθοποιός, μάλιστα, προχώρησε σε μία κατάθεση ψυχής, μιλώντας για τον έρωτα με την σύζυγό του, η οποία έχει φύγει πλέον από τη ζωή, για την απώλεια του αδερφού του, τον Πάνο Νάτση, αλλά και τα δύσκολα παιδικά του χρόνια.
Αυτή είναι η σύζυγος του Θοδωρή Κατσαφάδου και μητέρα της Μαριλούς
«Ερωτευτήκαμε αμέσως με τη γυναίκα μου, αλλά ήμασταν αλλού και μετά είχαμε κάτι σαν παλίρροια… Ήταν υπέροχο κορίτσι. Βρήκα τον άνθρωπο της ζωής μου. Εγώ δεν είχα μυαλό για σπίτι ούτε παιδί. Η Χριστίνα τα αποφάσισε και τα έκανε όλα, της τα χρωστάω όλα», είπε χαρακτηριστικά.
Η απώλεια του αδερφού του
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ανέφερε: «Η απώλεια του αδελφού μου δεν σταμάτησε ποτέ να με πονάει, είναι ένα σημείο αναφοράς, μέχρι τέλους. Είναι ένα κομμάτι μέσα μου που θα πορεύεται με εμένα. Είχα ενοχές γιατί βρήκα εγώ την χειροβομβίδα και έχω και ακόμα. Πάντα θα το κουβαλάω μέσα μου. Το έχω πάρει απόφαση. Δεν θα βαριέμαι να το λέω, γιατί μέσα από τις σκέψεις μου, πορεύεται μαζί μου. Πάντα σκέφτομαι πώς θα ήταν αν ζούσε. Δεν ήταν αδελφός μου απλά, κοιμόμασταν στο ίδιο δωμάτιο, διαβάζαμε μαζί, παίζαμε μαζί. Είναι σαν το μισό μου» .
Τα παιδικά του χρόνια
«Είμαστε 12 αδέρφια. Δεν ήμασταν όλη η οικογένεια μαζί. Εγώ μεγάλωνα με τη μάνα και τον αδελφό, ο πατέρας μου ήταν με άλλα αδέλφια στην Αθήνα. Είχαν “διαλυθεί” γιατί έψαχναν τη μοίρα τους όλοι τότε. Δύο το είχαν σκάσει στην Αμερική λαθρομετανάστες. Η οικογένειά μου ήταν σκορπισμένη. Η μάνα μου γεννούσε από τα 17 μέχρι τα 40 της. Εγώ είμαι το τελευταίο παιδί της οικογένειας, γεννήθηκα κατά λάθος. Ήταν έγκυος μετά από πολλές γέννες, στα χωράφια όργωναν, το βράδυ την έπιασαν οι πόνοι. Με το λυχνάρι του λαδιού η γιαγιά, η πεθερά της και κάτι άλλες γυναίκες από το χωριό που ήξεραν. Γεννάει ένα κοριτσάκι κατά τις δέκα και μισή, μετά τραβούσαν για να βγάλει τον πλακούντα. Περνάει η μέρα και της λέει η πεθερά της ότι έχει κι άλλο παιδί μέσα. Φοβόταν ότι θα πεθάνει. Μου λέει “βγήκες ένα μακρόστενο πράγμα με ένα κεφάλι”. Πάρα πολλά άτομα τα ακουμπούσαν στο Θεό. Το κοριτσάκι 6 μηνών πέθανε από αφυδάτωση επειδή δεν ζέστανε σωστά το γάλα και έλεγαν ότι το πήρε ο Θεός. Ο Θεός τα φέρνει, ο Θεός τα παίρνει».
Η συγκίνηση για τον Πάνο Νάτση
«Καμαρώνω τις δουλειές της κόρης μου. Είναι μια πολύ ωραία στιγμή του Γιώργου Καπουτζίδη, τα παιδιά είναι εξαιρετικά. Ο Πάνος είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός και παιδί. Αγαπηθήκαμε στην πρώτη μας δουλειά, εκεί τον γνώρισα και γίναμε φίλοι. Όταν γυρίζανε τις Σέρρες τηλεφωνιόμασταν κάθε βράδυ κρυφά και του έλεγα “να την προσέχεις τη Μαριλού”. Είχε κάποιες ανασφάλειες και μου έλεγε “δεν ήμουν καλή”. Αλλά είχαμε τα τηλεφωνήματα με τον Πάνο και μου έλεγε “Μην σε νοιάζει ρε”. Εγώ δεν μπορώ να ευχαριστηθώ τη σειρά και να αποστασιοποιηθώ. Η σκέψη μου ταξιδεύει, ήταν σαν παιδί μου. Δεν μπορώ να το ξεπεράσω».