Η Σοφία Βογιατζάκη βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή Στούντιο 4 και μίλησε για τις απώλειες που βίωσε πρόσφατα και που όπως είπε, τής έχουν αφήσει πολλές φοβίες, ειδικά εκείνη που τη στιγμάτισε περισσότερο.
Για τη μητερα της:
Φυσικά ο λόγος για την απώλεια της μητέρας της που όπως είπε δεν κατάφερε να περάσει ένα προς ένα όλα τα στάδια του πένθους λόγω δουλειάς.«Δεν έχω προλάβει όλα τα στάδια του πένθους λόγω δουλειάς. Δεν ξέρω πώς έχει γράψει αυτό γιατί μου βγαίνουν και άλλες φοβίες» είπε και συνέχισε:
«Τώρα που είμαι μικρή και έχω την ζωή μπροστά, λέω να πάω να λύσω τα θέματα που πρέπει. Υπάρχουν στιγμές που πέφτω σε τέτοια θλίψη με ασήμαντες αφορμές που δεν ήταν στοιχείο του χαρακτήρα μου. Έχει αρχίσει και το περιβάλλον μου να λέει ότι έχω αλλάξει και πρέπει κάτι να κάνω.
Δεν τον αντιμετώπισα τον θάνατο της μητέρας μου όπως έπρεπε
Ήμουν σε πολλή δουλειά και έφυγε “επιδερμικά”. Πετοφοβία έχω χρόνια αλλά μπαίνω στα αεροπλάνα λόγω δουλειάς. Το αντιμετωπίζω. Αυτό είναι το καλό μου. Ότι τις φοβίες μου τις αντιμετωπίζω, δεν είμαι φυγόπονη».
Η αγαπημένη κωμική ηθοποιός αναφέρθηκε και στο σύντομο διάστημα που χρειάστηκε να μείνει μόνη και αυτό ήταν αβάσταχτο για εκείνη καθώς όπως παραδέχτηκε: «Έπρεπε η αδερφή μου να φύγει να πάει 10 μέρες στο εξωτερικό και ήμουν μόνη στο σπίτι. Δεν μπορώ να σας περιγράψω που μου ερχόταν η μία μαύρη σκέψη μετά την άλλη. Ότι θα γίνει μεγάλος σεισμός, θα θαφτώ στα μπάζα και δεν θα με βρει κανείς. Που αυτό πια δεν είναι νορμάλ. Τη φοβία δεν την αντιμετωπίζεις με τη λογική. Άρα πρέπει να βρω την αιτία που δημιουργούνται όλες αυτές οι φοβίες και να γιατρευτεί.
Στο σπίτι έμενε η μαμά, θείες, αδέρφια, ανίψια. Ο αδερφός μου μετακόμισε, οι υπόλοιποι έφυγαν από τη ζωή. Σε ένα χρόνο έφυγαν ο ένας πίσω από τον άλλον. Δεν προλαβαίναμε κηδείες και νοσοκομεία. Δεν νομίζω ότι το σπίτι μου δημιουργεί πρόβλημα αλλά κάτι μέσα μου που δημιουργεί πρόβλημα.
Οι μεγάλοι άνθρωποι της οικογένειας ήταν πιο ενεργητικοί, οι πιο ζωηροί. Ας πούμε 80-90 χρονών άνθρωποι που είχαν τόση ενέργεια για τη ζωή.Τα πρώτα δύο χρόνια δεν μιλούσα για τον θάνατο της μαμάς, δεν ήθελα».
