Η Ρούλα Κορομηλά βρέθηκε καλεσμένη στο After Dark του Θέμη Γεωργαντά και υπήρξε ιδιαίτερα αποκαλυπτική για τη ζωή της, μιλώντας και για το πρόβλημα υγείας, που αντιμετωπίζει.
Η ιστορική παρουσιάστρια, που επιβεβαίωσε στο απόλυτο όσα περιμέναμε να ακούσουμε από τα όσα είχαν ήδη κυκλοφορήσει ως πρόλογος, έκανε λόγο για την ένδοξη εποχή της τηλεόρασης, τη μεταχείριση από τον Τύπο και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα αρνητικά σχόλια.
Η εξομολόγηση για το πρόβλημα υγείας
Ειδικότερα, η Ρούλα Κορομηλά σημείωσε χαρακτηριστικά πως «σαφώς και άλλαξε η κοσμοθεωρία μου. Καλά, δεν έγινα άλλος άνθρωπος. Απλά είδα τα πράγματα αλλιώς και είδα γιατί δεν πρέπει να στεναχωριέσαι για απλά πραγματάκια, να τα κάνεις αυτά βουνό και να λες «Χριστέ μου, τώρα πως θα το ανέβω; Πως θα το ξεπεράσω;». Να μη δίνεις σημασία σε καθημερινότητες που σου δημιουργούν δυσάρεστα συναισθήματα, να μη λες κακίες για τον άλλον, να μην βγάζεις δηλητήριο αρνητικών συναισθημάτων. Να χαμογελάς και να βλέπεις τη ζωή χωρίς να την θεωρείς δεδομένη τη στιγμή. Θέλω να ζω τις στιγμές γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο. Όλα στη ζωή τα θεωρώ ανατρεπτικά».
«Ήταν μια πάρα πολύ δύσκολη, ίσως και μη αναστρέψιμη περίοδος όπου είπα «εδώ τελειώνω, τέλος όλα». Δεν έβλεπα φως, ρε παιδί μου, από πουθενά τα πρώτα χρόνια. Υπήρχε αυτό το γιατί, που όλοι οι άνθρωποι όταν παθαίνουν κάτι λένε «γιατί σε μένα;» και είπα ότι «εδώ τελειώνω, τέλος». Κάποια στιγμή, που πέρασαν αρκετά χρόνια, γι’ αυτό ήμουν και απούσα από τα τηλεοπτικά δρώμενα για 5 – 6 χρόνια, ήμουν στο σπίτι μου, δεν ήθελα να βλέπω κανέναν και ντρεπόμουν να τους δω. Ντρεπόμουν για το πως θα αισθανθούν αυτοί γιατί είδες πόσο αμήχανα ένιωσες εσύ και ο Ρέμος όταν δεν με γνωρίσατε μπροστά στην πόρτα».
«Μια περίοδος που, δεν θα την πω γκρίζα, θα την πω μαύρη. Βρήκα όμως τη δύναμη; Βρήκα το κουράγιο; Έβαλα το μυαλό μου κάτω και είπα «όχι, η ζωή είναι ωραία, για κάποιους λόγους τα περνάς αυτά τα πράγματα, στηρίξου στα πόδια σου»; Αυτό το μήνυμα νομίζω πως θέλω να περάσω και στον περισσότερο κόσμο που έχει πολλά και δύσκολα προβλήματα. Ότι εμείς είμαστε η δύναμη και το φως. Από τον εαυτό μας πρέπει να αντλούμε δύναμη για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε όλα αυτά».
«Το πρόβλημα υφίσταται, το έχω, δεν φεύγει αυτό. Απλά το έχω σε ύφεση με αγωγή φαρμακευτική. Και διευκρινίζω, πολλές φορές θα με δεις να είμαι λίγο πρησμένη ή λίγο πιο φουσκωμένη γιατί ακόμα, από το 2007 μέχρι τώρα, παίρνω καθημερινά κορτιζόνη. Είμαι σε πολλή καλή κατάσταση όμως τώρα γιατί πριν δεν περπάταγα καν. Ήμουν σε μια φάση που δεν μπορούσα να περπατήσω καν, τίποτα, ούτε να φάω, ούτε να σηκώσω τα χέρια μου, ούτε τίποτα. Τώρα καμία σχέση, δόξα τω Θεώ, το ακριβώς ανάποδο. Είμαι καλά, περνάω καλά, χαμογελώ και βλέπω τη ζωή διαφορετικά» πρόσθεσε, εν συνεχεία, η Ρούλα Κορομηλά στο late night του Θέμη Γεωργαντά στο OPEN.
Η επιστροφή στην τηλεόραση και… η αποστροφή για όσους «γλείφουν»
«Η αγάπη και ο σεβασμός του κόσμου είναι η προίκα μου, και αυτά έχουν διατηρηθεί μέσω του διαδικτύου. Είμαι η Ρούλα τους, το Ρουλάκι τους. Έχω πολλές αγαπημένες στιγμές στην καριέρα μου, καθώς έχω φιλοξενήσει πολλούς σημαντικούς ηθοποιούς του κινηματογράφου, εκτός από τον Μάνο Κατράκη και λίγους άλλους που δεν πρόλαβα. Συχνά αντιμετώπιζα δυσκολίες, αλλά πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος έχει μέσα του μια δύναμη που μπορεί να εκδηλωθεί στις δύσκολες στιγμές. Αντιμετώπισα πολλές φορές καταστάσεις όπου ένιωθα ότι δεν μπορούσα να προχωρήσω, αλλά τελικά τα κατάφερα».
«Την αγαπώ και την σέβομαι την τηλεόραση, όμως συχνά παραμέλησα τον εαυτό μου για χάρη της δουλειάς. Έδωσα προτεραιότητα στην καριέρα μου, παραμελώντας την προσωπική μου ζωή και πληρώνοντας το τίμημα γι’ αυτό. Η δουλειά μου ήταν σαν τον έρωτα της ζωής μου, και ήμουν συνέχεια ερωτευμένη μαζί της. Δεν υπήρξα επηρμένη, αλλά παραμέλησα τον εαυτό μου, δίνοντας σημασία στη δουλειά και στους άλλους. Είναι εύκολο να αποκτήσεις έπαρση, αλλά η οικογένεια και οι αρχές σου παίζουν σημαντικό ρόλο. Η οικογένειά μου με στήριξε και με καθοδήγησε. Ο αδελφός μου, Θανάσης, ήταν ο βράχος μου σε πολλές φάσεις της ζωής μου, προσφέροντας στήριξη στις ανασφάλειες και τους φόβους μου».
«Στην εποχή που δεν υπήρχε το διαδίκτυο, υπήρχαν οι εφημερίδες που δημοσίευαν ευφάνταστες ιστορίες για εντυπώσεις. Πολλά από αυτά δεν ίσχυαν, και υπήρξαν κριτικές που ήταν καταπέλτης. Όταν ασχολείσαι με την τηλεόραση, θέλεις να ξέρεις αν ανταποκρίνεσαι στις προσδοκίες του κοινού, να ακούσεις τόσο θετικές όσο και αρνητικές κριτικές για να βελτιωθείς. Σήμερα, έχοντας μάθει πώς παίζεται το παιχνίδι, τα αντιμετωπίζω με απλότητα. Η τοξικότητα υπάρχει ακόμα, αλλά δεν με αγγίζει πλέον. Θέλω να περιβάλλομαι από ανθρώπους που με προάγουν, να γελάμε και να ανταλλάσσουμε ουσιαστικές κουβέντες. Δεν αναζητώ τον εαυτό μου στο διαδίκτυο. Οι ανώνυμοι επικριτές δεν με απασχολούν. Αν έχεις κάτι να πεις, γράψε το όνομά σου και έλα να μιλήσουμε από κοντά».