Για την καλλιτεχνική συνύπαρξη με την κόρη του, τις συμβουλές που της έδωσε αλλά και για τις δυσκολίες που έχει βιώσει, μίλησε ο Κώστας Χατζής.
Πώς αισθάνεστε που θα είστε στην ίδια σκηνή με την κόρη σας Δανιέλα;
Πάρα πολύ ωραία. Εγώ μέσα από τα τραγούδια μου αναφέρομαι στα ανθρώπινα δικαιώματα, καταγγέλλω την πολιτεία με σεβασμό. Η κόρη μου μέσα από τις μπαλάντες λέει και εκείνη μια ιστορία. Έχει διαλέξει μπαλάντες όχι ερωτικές, αλλά ρομαντικές από διάφορες επιρροές και τσιγγάνικες και γαλλικές. Παίρνει και κάποια πράγματα από μένα.
Τι την συμβουλέψατε όταν σας είπε πως θέλει να γίνει τραγουδίστρια;
Αυτό είναι πολύ μεγάλη κουβέντα. Προσωπικά δεν θα ήθελα ποτέ η κόρη μου να μπει σε αυτόν τον χώρο, γιατί δεν τον συμπαθώ, θεωρώ ότι διαιωνίζουμε τη διαφθορά. Δεν είμαστε οι καλλιτέχνες που θα έπρεπε. Δεν υπηρετούμε δηλαδή την τέχνη σωστά. Δεν έχουμε την κατάλληλη παιδεία για να μπορούμε να υποστηρίξουμε αυτό που κάνουμε. Οι τραγουδιστές είμαστε κομπλεξικά άτομα και ξεχάσαμε ότι χθες σκυλοπεινάγαμε. Εγώ μπήκα σε αυτόν τον χώρο για να προπαγανδίσω με την καλή έννοια και να αναφερθώ στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ζήσατε τεράστιες δόξες πάντως…
Όχι δόξες. Αλλο το να αγαπηθούμε και άλλο το να δοξαζόμαστε, μην τα μπερδεύουμε. Εγώ δεν ξεχνάω από πού είμαι και από πού έρχομαι… Δεν ξέχασα ποιος ήμουν, άρα δεν μου επέτρεψα εμένα να ξεχάσω ότι πείναγα ούτε όταν έκανα κάτι, μια επιτυχία… Οι δύσκολες εποχές, που έζησα, φέρνουν εικόνες οι οποίες είναι ανεξίτηλες και γεγονότα τα οποία ήταν τρομακτικά. Δικάστηκα για πολιτική θέση και προδόθηκα από παντού. Όταν ήρθα, λοιπόν, πείνασα. Όταν λέμε πως πείνασα… Κοιμήθηκα στα πεζοδρόμια, κοιμήθηκα στα παγκάκια, έτρωγα μετά από τρεις και τέσσερις και έξι ημέρες
Πηγή Λοιπόν