Ο αδερφός της Κάτιας Νικολαΐδου, Τάκης Νικολαΐδης, τρεις περίπου μήνες μετά τον θάνατό της μιλά στο «Πρωινό» και ραγίζει καρδιές.
Όσα ανέφερε
Ο Τάκης Νικολαΐδης είπε: «Τρομερή η έλλειψή της, απλά αφήνω τον χρόνο να κυλάει. Είναι 2,5 μήνες που έχει φύγει, αλλά θα είναι μέσα μου για πάντα. Αυτό που μου λείπει πιο πολύ, είναι ότι δεν χτυπάει το τηλέφωνο με το όνομά της. Για την μητέρα μου τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, δεν αντέχεται ο χαμός παιδιού.»!
Και πρόσθεσε: «Όταν εγώ έκανα πρόταση στην Κάτια να βαφτίσει την κόρη μου ήταν στον πρώτο καρκίνο. Τότε κινδύνευσε να φύγει γιατί είχε πάθει μια πνευμονία. Τότε της είπα “δεν θέλω να φύγεις γιατί θέλω να βαπτίσεις το παιδί”. Δεν ξέρω αν πήρε δύναμη από αυτό αλλά έγινε καλά. Τότε εγώ δεν είχα γνωρίσει καν τη γυναίκα μου. Έτσι, εγώ το τήρησα από μια κουβέντα μέσα στο νοσοκομείο. Η Κάτια είχε τρομερή αδυναμία στην κόρη μου και εκείνη στην αδελφή μου»
Και συνέχισε ο Τάκης Νικολαΐδης: «Έχω στιγμές που ξεσπάω αλλά όχι μπροστά στην οικογένειά μου. Ταξιδεύω πάρα πολύ για την δουλειά μου και εκεί είναι και οι ώρες που λυγίζω. Η Κάτια σαν άνθρωπος είχε τρομερή δύναμη και αισιοδοξία. Έδινε αγάπη σε όλους. Όσο η αδελφή μου νοσηλευόταν τους τελευταίους έξι μήνες στο νοσοκομείο, συμβούλευε καρκινοπαθείς μέσω μηνυμάτων χωρίς εκείνοι να γνωρίζουν ότι εκείνη περνάει τον δικό της Γολγοθά.
Δεν ξέρω αν αδικήθηκε ή όχι η αδελφή μου. Αυτό που ξέρω είναι ότι στο σπίτι έχω τρεις κούτες με σενάρια. Είχε προτάσεις, τις οποίες προφανώς απέρριπτε.
Δεν υπήρχε οικονομικό πρόβλημα, ζούσε στο Βέλγιο. Είχε μια σχέση εκεί πολλά χρόνια και της είχαν γίνει και κάποιες προτάσεις από εταιρείες και δούλευε εκεί. Το τελευταίο δίμηνο η Κάτια δεν ήθελε να την επισκέπτονται στο νοσοκομείο. Φυσικά υπήρχαν άνθρωποι που της είχαν σταθεί υπερβολικά»!