Ακολουθεί μια σοκαριστική εξομολόγηση από μια νεαρή γυναίκα που είναι έγκυος με δίδυμα. Ο σύντροφος της, την εγκατέλειψε και η Έλσα έχει έρθει σε δύσκολη θέση. Ακολουθεί η ιστορία της.
Καλησπερα. Το ονομα μου ειναι Έλσα, ειμαι 30 ετων, ειμαι εγκυος 11 εβδομαδων σε διδυμα μωρα, και τις τελευταιες 10 μερες βιωσα την εγκαταλειψη απο το συντροφο μου.
Η ιστορια μου ξεκινα περιπου 9 μηνες πριν, οταν τον γνωρισα και ξεκινησε και η σχεση μας. Μια σχεση που προχωρησε αρκετα γρηγορα, αφου οπως εκεινος ελεγε, ηθελε να δημιουργησει μια οικογενεια και να κανει πολλα παιδια. Απο τον δευτερο κιολας μηνα προσπαθουσε συστηματικα να με αφησει εγκυο. Αυτο που δεν γνωριζε ηταν πως εγω επαιρνα ηδη αντισυλληπτικα χαπια.
Οταν λοιπον αρχισε να απορει τι προβλημα υπαρχει και δεν μενω εγκυος, αποφασισα οτι μαλλον τον γνωρισα αρκετα και θα πρεπει απλα να αφησω ελευθερο τον εαυτο μου και να εμπιστευτω. Σταματησα τα χαπια και πολυ συντομα εμεινα εγκυος.
Η χαρα του ηταν απιστευτη. Ηταν ευτυχισμενος οπως ελεγε, και προσπαθουσε με καθε τροπο να με κανει να ειμαι προσεκτικη, ωστε να μην καπνιζω, να τρωω σωστα και να εχω μια καλη και υγειη εγκυμοσυνη. Συντομα μαθαμε οτι η κυηση ειναι διδυμη. Η χαρα του ηταν ακομα πιο μεγαλη, παρολο το αρχικο Σοκ. Η δικη μου αγωνια φυσικα, ολο και μεγαλωνε, μιας και σκεφτομουν ποσο δυσκολο θα ειναι απο οικονομικης αποψης, με τις δυσκολιες που ζουμε τα τελευταια χρονια στην Ελλαδα. Τα σχεδια ηταν μετακομιση και πολιτικος γαμος μετα το καλοκαιρι.
Εγω αρχισα απο νωρις να νιωθω εντονα τα συμπτωματα της εγκυμοσυνης μου, λογω του οτι τα μωρα ηταν δυο. Το αγχος μου τις τελευταιες μερες, σχετικα με το μελλον, αρχισε να γινεται μεγαλυτερο. Αφου εβλεπα πως η εγκυμοσυνη μου δεν ειναι τοσο ευκολη και πως ο χρονος αρχισε να πιεζει σχετικα με ολα αυτα που ειχαμε στα πλανα μας να κανουμε. Και γινοταν ακομα μεγαλυτερο οταν αρχισα να καταλαβαινω πως τις τελευταιες μερες ξαφνικα σταματησε να μιλαει γυρω απο το μελλον και τα μωρα μας επισης. Αρχισα να ζηταω να παρω απαντησεις, αλλα παντα απεφευγε να κανει μια σοβαρη κουβεντα, επι της ουσιας, μαζι μου και αφηνε τον χρονο απλα να κυλησει. Δε μπορουσα να φανταστω τι ετοιμαζε.
Πριν απο 10 ημερες, ξυπνησαμε οπως καθε πρωι για να παμε στις δουλειες μας. Με ρωτησε αν θελω πρωινο, με αγκαλιασε, με φιλησε και εφυγα για τη δουλεια μου. Μετα απο λιγο πηρα μηνυμα του πως εκανε το ιδιο και εκεινος. Το ιδιο απογευμα οταν επεστρεψα, ανοιξα την πορτα και δεν βρηκα τιποτα. Ειχε εξαφανιστει. Ετσι απλα με αφησε μονη και εγκυο και εξαφανιστηκε. Τα τηλεφωνα κλειστα και εκεινος αφαντος. Επικοινωνησε 2 μερες πριν, νομιζοντας πως ηδη θα εχω κανει εκτρωση. Αυτο φυσικα οπως λεει ειναι κ το ζητουμενο του.
Ειμαι σε απογνωση και δεν μπορω να αποφασισω ποιο ειναι το σωστο που θα πρεπει να πραξω. Σκεφτομαι πως αν συνεχισω την εγκυμοσυνη θα πρεπει να δεχτω αυτον τον ανθρωπο, να υπαρχει παντα με εναν τροπο μεσα στη ζωη μου. Πως καποια μερα τα παιδια μου θα ζητησουν να μαθουν ποιος ειναι ο πατερας του και δεν ξερω αν θα ειναι δικαιο για εκεινα να τους δωσω εναν πατερα σαν αυτον. Σκεφτομαι αν θα μπορω να δωσω την αγαπη που θα αξιζαν δυο μικρα πλασματακια, οταν θα τα κοιταζω και θα μου θυμιζουν εκεινον για μια ζωη.
Απο την αλλη σκεφτομαι πως αν διακοψω την εγκυμοσυνη μου δεν θα αντεξω να ζω με αυτο το βαρος. Ακουσαμε 2 καρδουλες να χτυπουν μεσα μου. Προλαβα να νιωσω το συναισθημα πως μεγαλωνουν μεσα μου δυο ζωες. Προλαβα να κανω ονειρα και να φανταζομαι το προσωπο τους και τι μορφη θα εχει. Σκεφτομαι πως ισως δοκιμαζομαι και αν σταματησω την κυηση θα τιμωρηθω και δε θα εχω ξανα την ευκαιρια να κανω παιδια, να νιωσω αυτο το συναισθημα που ειναι τοσο δυσκολο αλλα και τοσο ομορφο ταυτοχρονα.
Η κατασταση μου σε συνδοιασμο με τις ορμονες μου δε με βοηθουν τοσο πολυ ωστε να αποφασισω με καθαρη και λογικη κριση.
Απλα δεν ξερω τι να κανω. Και ο χρονος με πιεζει για μια αποφαση ΤΩΡΑ.
Ειμαι σε αδιεξοδο.
Πηγή: singleparent