Την έκπληξη προκάλεσε η Γιούλικα Σκαφιδά πριν περίπου ένα μήνα, όταν με δυο φωτογραφίες στον λογαριασμό της στο Instagram αποκάλυψε ότι είναι έγκυος στο πρώτο της παιδί.
H ηθοποιός, που πλέον διανύει τον έβδομο μήνα της εγκυμοσύνης της, είχε καταφέρει για πολλούς μήνες να κρατήσει την ευχάριστη είδηση μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ωστόσο, βλέποντας πως φτάνει προς το τέλος αυτού του όμορφου ταξιδιού ένιωσε πως θέλει να το μοιραστεί με όλους.
Διαβάστε την συνέντευξη
Η Γιούλικα Σκαφιδά μιλώντας στο περιοδικό InStyle και τη δημοσιογράφο Κρίστελ Λιάκου, αποκάλυψε πως η απόφασή της να γίνει μητέρα, ήταν πολύ συνειδητή. Ακόμα, μίλησε για όσα έχει ανακαλύψει όλους αυτούς τους μήνες, τον σεξισμό που την ενοχλεί αφόρητα, ενώ, περιέγραψε και ποιες ήταν οι πρώτες της σκέψεις όταν έμαθε ότι περιμένει αγόρι.
Δεν ήταν τυχαία η εγκυμοσύνη σου;
Ήταν μια συνειδητή απόφαση. Το σκέφτηκα καλά και είπα, “θέλω”. Και αν λέω ότι θέλω, γιατί το λέω, μήπως υποσυνείδητα μέσα μου έχει λειτουργήσει όλη αυτή η πίεση της κοινωνίας “πρέπει να γίνεις μάνα”; Έκατσα και τα ζύγισα πολύ καλά όλα αυτά. Γενικά, μου αρέσει να αμφισβητώ, αλλά όχι σε σημείο που να με καθιστά ανελεύθερη στο να πράξω οτιδήποτε θέλω.
Νομίζω ότι είναι υγιές να αλλάζεις γνώμη και να εξελίσσεσαι. Εξελισσόμαστε ως άνθρωποι, οπότε και οι επιλογές και οι αποφάσεις μας θα πρέπει να ταυτίζονται κάθε φορά με την ηλικία μας αλλά και την εκάστοτε φάση της ζωής μας.
Ο χαρακτήρας που υποδύεσαι στη σειρά “Μilky Way” έκανε παιδί σε πολύ μικρή ηλικία. Η “κόρη” σου επίσης μένει έγκυος πολύ μικρή, στα 17 της. Πολύ ρεαλιστικό. Σίγουρα αυτή τη στιγμή σε πολλά σημεία της Ελλάδας παίζει στ’ αλήθεια αυτό το σενάριο. Τι πιστεύεις ότι φέρνει ακόμα τη νέα γενιά σε αυτό το σημείο, της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης; Είναι ότι δεν έχουμε την πληροφορία;
Αν κάτι έχει η νέα γενιά πια σε σχέση με τις προηγούμενες, είναι η επαφή με την πληροφορία. Ωστόσο, ζούμε σε μια κοινωνία που έχουμε την ψευδαίσθηση της πληροφόρησης και στην ουσία μένουμε στην επιφάνεια, γιατί οι ρυθμοί που εναλλάσσονται οι ειδήσεις και τα γεγονότα είναι τόσο γρήγοροι και έντονοι που δε προλαβαίνουμε να διεισδύσουμε, να κρίνουμε και να εμβαθύνουμε σε τίποτα.
Μη πάμε μακριά, ας δούμε μόνο ότι από το σχολείο βγήκε το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Γενικά, είμαστε μια συντηρητική κοινωνία. Σίγουρα τα παιδιά έχουν περισσότερη πληροφορία, οι γονείς είναι πιο άνετοι να μιλήσουν στα παιδιά τους, ναι, συμβαίνουν όλα αυτά, αλλά στην ουσία είμαστε πολύ συντηρητικοί γύρω από πολλά ζητήματα.
Η εγκυμοσύνη, η ενημέρωση γύρω από το σεξ, η διαφορετικότητα είναι μερικά από αυτά. Τα πράγματα σίγουρα δεν είναι όπως ήταν κάποτε, αλλά δεν είναι και εκεί που θα έπρεπε μα είναι ή εκεί που βρίσκεται ο υπόλοιπος δυτικός κόσμος.
Και η αυτοδιάθεση του σώματός μας;
Θα σου πω κάτι πολύ αστείο και τραγικό ταυτόχρονα που έχω ανακαλύψει τώρα με την εγκυμοσύνη. Όλοι, μα όλοι όμως, έχουν λόγο για το πώς μια γυναίκα θα φερθεί στο σώμα της. Από το αν θα κρατήσει ή όχι ένα παιδί – που δεν είναι παιδί, είναι έμβρυο – μέχρι το πως θα γεννήσει. Έχουν λόγο για το αν πρέπει να γεννήσεις “φυσιολογικά”, γιατί το άλλο είναι πέραν του φυσιολογικού.
Βέβαια, πέραν του φυσιολογικού είναι και το ηλεκτρικό αλλά, όταν πέφτει ο ήλιος, ανάβουμε λάμπα. Δεν ήταν εδώ όμως πάντα, δε μας έφτιαξε έτσι η φύση…. Δεν είναι φυσιολογικό να έχουμε ηλεκτρικό στο σπίτι αλλά είναι μια εξυπηρέτηση που μας αρέσει και μας βολεύει.
Έτσι και η επισκληρίδιος είναι μια εξυπηρέτηση, όπως όταν κάνουμε μια ένεση επειδή πονάμε. Τίποτα από αυτά δεν είναι φυσιολογικό, αλλά η τεχνολογία εξελίχθηκε και η ιατρική επιστήμη εκμεταλλεύτηκε την εξέλιξη της τεχνολογίας και φτάσαμε εδώ. Όσον αφορά, δε, τη γυναίκα, τίποτα από αυτά δεν πρέπει να συμβαίνει.
Δε μπορούμε να κάνουμε καισαρική γιατί πρέπει να προσπαθήσουμε τον “φυσιολογικό” τοκετό και αν κάνουμε καισαρική είναι γιατί δεν τα καταφέραμε. Γιατί να μην πάμε με το εύκολο; Γιατί η γυναίκα θα πρέπει να γεννήσει με τον δύσκολο τρόπο; Για να αποδείξει ότι είναι γυναίκα και ότι της αξίζει να έχει ένα παιδί; Αυτά όλα είναι ζητήματα που έχω αντιμετωπίσει και, παρότι δεν ξέρω ακόμα πως θα γεννήσω, σκέφτομαι ότι μάλλον θα κάνω ό,τι μου είναι πιο εύκολο και πρακτικό.
Ξέρω ότι σε ενοχλεί τρομερά ο σεξισμός της κοινωνίας. Ωστόσο, μήπως κι εμείς οι ίδιοι τον αναπαράγουμε;
Ναι, με απασχολεί, γιατί ξέρεις τον βλέπω και θέλω να ουρλιάξω: «Είναι εδώ, υπάρχει! Να, κοίτα τι είπες, κοίτα τι έκανες, υπάρχει!» Θέλω να προσπαθήσω να αφυπνίσω τους φίλους μου, για αρχή.
Τώρα που θα κάνεις αγόρι, έχεις σκεφτεί ότι είναι η κατάλληλη ευκαιρία να προσφέρεις έναν φεμινιστή σε αυτή την πατριαρχική κοινωνία;
Στις πρώτες επισκέψεις, πριν μάθω το φύλο του μωρού, δε με απασχολούσε καθόλου, αλλά αν έπρεπε σώνει και ντε να πω κάτι, θα έλεγα “οκέι, μήπως ένα αγοράκι;” Κι αυτό γιατί είμαστε τρεις κόρες στην οικογένεια. Επιπλέον, η μεγάλη μου αδελφή έχει τρεις κόρες και η άλλη έχει μια.
Μετά, όταν μου είπαν ότι είναι αγόρι, δε θα πω ότι στεναχωρήθηκα, σε καμία περίπτωση, αλλά κάπως είπα στον εαυτό μου, «Ήθελες αγόρι και έγινε αγόρι, μήπως είσαι τελικά θύμα κι εσύ της πατριαρχίας;».