Η Δάφνη Σημίτη αποτελούσε πάντοτε το στήριγμα του Κώστα Σημίτη στη μεγάλη πολιτική του διαδρομή, που τον ανέδειξε πρωθυπουργό της Ελλάδας για οκτώ χρόνια, με το ζευγάρι να παρουσιάζει ένα πολύ χαμηλό προφίλ στη δημόσια του ζωή.
Χαρακτηριστικό είναι, μάλιστα, ότι πρέπει να… ψάξει πολύ κανείς, για να βρει δηλώσεις της Δάφνης Σημίτη και μία από αυτές τις περιπτώσεις ήταν το μακρινό 1983. Ήταν τότε, που ο Κώστας Σημίτης είχε δώσει συνέντευξη με τη σύζυγό του στην Έλενα Ακρίτα για το «Βήμα» και είχε γίνει υπουργός Γεωργίας στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επί Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο Κώστας Σημίτης είχε έντονη αντιδικτατορική δράση με αποτέλεσμα να αποτελέσει στόχο της Χούντας. Για να διαφύγει τη σύλληψη έμεινε για δυόμισι περίπου μήνες στο κλειστό μικρό διαμέρισμα ενός φίλου του, σε συνθήκες άκρας μυστικότητας.
«Και επειδή υποτίθεται ότι ήταν ακατοίκητο δεν μπορούσα ούτε φως να ανάψω τη νύκχτα. Καθόμουν εκεί και φυσικά δεν γινόταν να ξεμυτίσω με τίποτα!»
Για τη διαφυγή του στο εξωτερικό θα μεσολαβήσει κάποιος Ιταλός, ο οποίος θα του προμηθεύσει το απαραίτητο πλαστό διαβατήριο. «Και το παράξενο είναι ότι, κατά σύμπτωση, αυτός ο Ιταλός, είχε γεννηθεί ίδια μέρα, ίδιο μήνα κι ίδιο χρόνο με μένα. (…)».
Η αναφορά στη ζωή του ως υπουργός
«Πηγαίνω πρωί-πρωί. Γυρνάω στο σπίτι μου κατά τις τέσσερις και ξαναφεύγω για το υπουργείο στις έξη. Μέχρι της δέκα το βράδυ περίπου βρίσκομαι εκεί. (…)
»Όταν πηγαίνω κάπου για να εξετάσω τα προβλήματα δεν μ’ αρέσει να στέκομαι στις επίσημες ανακοινώσεις των αρμοδίων.
»Θέλω να μπαίνω στα καφενεία, να μιλάω με τον κόσμο, πρόσωπο με πρόσωπο. Μόνο έτσι νομίζω ότι μπορεί να γίνει δουλειά. Στο δικό μου τομέα».
Για την καθημερινότητα της οικογένειας Σημίτη, τότε, Μάιο του 1983, μίλησε η Δάφνη Σημίτη.
«Αυτό είναι ίσως το μόνο που έχει αλλάξει αρκετά τη ζωή μας (σ.σ. τα πολλά ταξίδια του Κώστα Σημίτη στο εξωτερικό για θέματα αγροτικής πολιτικής στην ΕΟΚ). Αυτές οι συχνές απουσίες.
»Κατά τα άλλα ζούμε όπως πάντα. Κι όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα για τα παιδιά το κουβεντιάζουμε και το αντιμετωπίζουμε όλοι μαζί. (…) Μοιάζουμε αρκετά στον χαρακτήρα όλοι μας. Είμαστε και οι τέσσερις πολύ ήρεμοι άνθρωποι. (…)
Η συνέντευξη του Κώστα και της Δάφνης Σημίτη στο «Βήμα» και την Έλενα Ακρίτα
»Είναι αλήθεια ότι δεν είμαστε πολύ κοινωνικοί. Έχουμε κάποιους φίλους από χρόνια, προστίθενται ίσως και μερικοί ακόμα. Αλλά πρέπει να μας πάνε πολύ, να ταιριάζουμε για να κάνουμε παρέα.
»Αλλιώς αρνιόμαστε τις προσκλήσεις που δεν μας ενδιαφέρουν και τόσο».
Η απάντηση για το αν είναι ψυχρός και… αντικοινωνικός
– Είστε αλήθεια ένας ψυχρός άνθρωπος;
– Δεν νομίζω ότι είμαι ψυχρός. Τουλάχιστο εκεί που με ενδιαφέρει δεν δίνω τέτοια εντύπωση.
Καμιά φορά αυτή η επιφανειακή ψυχρότητα κρύβει κάποια συστολή! Κι αυτό το άκουσα από συνάδελφό σας για σας. Ότι στο βάθος είστε, ντροπαλός!
– Συστολή; Δεν ξέρω… ίσως…
Διακόπτει η γυναίκα του:
– Να σας το πω εγώ. Ναι, είναι συνεσταλμένος. Θα ήταν εντελώς ακατάλληλος για δημόσιες σχέσεις!».
Η αναφορά του πρώην πρωθυπουργού δεκαετίες αργότερα στη γνωριμία και το γάμο τους
Ο Κώστας και η Δάφνη γνωρίστηκαν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους στο London School of Economics, σε μια περίοδο που και οι δύο διαμόρφωναν τις προσωπικότητες και τις φιλοδοξίες τους. Όπως αφηγήθηκε ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του «Δρόμοι Ζωής», η πρώτη τους συνάντηση έγινε στο πάρτι ενός κοινού φίλου.
«Τα πάρτι και οι χοροί ήταν συνήθως περιστάσεις όπου μπορούσες να γνωρίσεις μια κοπέλα», περιγράφει. «Καθόμασταν με τη Δάφνη στο ίδιο τραπέζι. Μου άρεσε. Ήταν φυσική, χαμογελαστή και, βεβαίως, πολύ όμορφη. Της πρότεινα να ξανασυναντηθούμε, όπως και έγινε».
Η προσέγγισή τους εξελίχθηκε γρήγορα σε μια σχέση γεμάτη κατανόηση και αγάπη. «Συναντιόμασταν τακτικά, πηγαίναμε σε θέατρα, κινηματογράφους και εκδρομές, αλλά όλο και συχνότερα απλώς βρισκόμασταν για να είμαστε μαζί», είχε γράψει ο πρώην πρωθυπουργός.
«Ετσι ασυναίσθητα, φυσικά, ερωτευθήκαμε. Τρία χρόνια μετά, τον Αύγουστο του 1964, παντρευτήκαμε», είχε αναφέρει ο Κώστας Σημίτης στην αυτοβιογραφία του.
Ο έρωτας τους επισφραγίστηκε το καλοκαίρι του 1964, όταν παντρεύτηκαν. Στην αυτοβιογραφία του, ο Κώστας Σημίτης δεν έκρυψε τη σημασία που είχε η Δάφνη στη ζωή του: ««Από το Λονδίνο έφυγα την άνοιξη του 1963. Πήγα στο Παρίσι. Αμφιταλαντεύτηκα για λίγες μέρες αν θα έπρεπε να μείνω εκεί ώστε να συγκεντρώσω το υλικό για ένα νέο βιβλίο. Αποφάσισα όμως να γυρίσω στην Αθήνα. Ηθελα να ξανασυναντηθώ με τη Δάφνη. (…) Ήμασταν διαφορετικοί χαρακτήρες. Εγώ προσεκτικός, εκείνη αυθόρμητη. Εγώ συγκεντρωμένος στη δουλειά μου, εκείνη με έμφαση στην αισθητική και το ωραίο. Το διαφορετικό και το κοινό προσέδωσαν σταθερότητα στη σχέση μας».
Παρά την έντονη πολιτική του δραστηριότητα, που απαιτούσε μεγάλο μέρος του χρόνου και της ενέργειάς του, ο Σημίτης τόνιζε ότι αυτό δεν επηρέασε τη σχέση τους. «Η πολιτική μου δραστηριότητα δεν χαλάρωσε τον δεσμό μας», έγραψε χαρακτηριστικά.
Η Δάφνη Σημίτη, με το ξεχωριστό της στυλ και την έντονη προσωπικότητα, στάθηκε πάντα στο πλευρό του συζύγου της, λειτουργώντας ως πυλώνας στήριξης. Με καλλιτεχνική ευαισθησία και ανοιχτό μυαλό, συμπλήρωνε τον πιο εσωστρεφή χαρακτήρα του, δημιουργώντας μια ισορροπία που τους κράτησε ενωμένους σε όλες τις φάσεις της ζωής τους.
Μαζί απέκτησαν δύο κόρες, τη Φιόνα και τη Μαριλένα, που αποτέλεσαν το κέντρο της οικογενειακής τους ζωής. Ο Κώστας Σημίτης συχνά τόνιζε ότι η οικογένειά του ήταν η βάση και το καταφύγιό του, ακόμη και στις πιο απαιτητικές στιγμές της πολιτικής του καριέρας.
Η ιστορία αγάπης του Κώστα και της Δάφνης Σημίτη δεν ήταν απλώς ένας γάμος, αλλά μια κοινή πορεία που επηρέασε βαθιά και τον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος πορεύτηκε ως ηγέτης.