Κατάθεση ψυχής από την Έλενα Ακρίτα: «Δεν το ξεπέρασα. Έκανα ψυχοθεραπεία με φάρμακα και παλεύω μέρα με την μέρα»

Η Έλενα Ακρίτα μίλησε ανοιχτά για την περίοδο που έδωσε μάχη με τη κατάθλιψη, κάτι που αντιμετωπίζει μέχρι και σήμερα. Η δημοσιογράφος περιέγραψε πως ήταν η πιο σκοτεινή περίοδος και συγκλόνισε.

Κατάθεση ψυχής για την περίοδο που πέρασε το κατώφλι της κατάθλιψης έκανε η Έλενα Ακρίτα, κάτι που τη στοιχειώνει μέχρι και σήμερα.

«Η κατάθλιψη μπορεί να σε χτυπήσει όποτε γουστάρει η ίδια. Γίνεται αφεντικό της ζωής σου και του εαυτού σου. Εσύ είσαι ένα άτομο υποτελές. Δεν θέλεις να ξημερώσει το πρωί. Κοιμόμουν σκεπασμένη μέχρι επάνω κι όταν κοιτούσα την ώρα στραβά για να σηκωθώ, ήταν αδύνατο, δεν μπορούσα. Δεν το καταλαβαίνει ο άλλος αλλά δεν μπορείς να πας από την κρεβατοκάμαρά σου στην κουζίνα για να κάνεις έναν καφέ. Δεν μπορείς να πάρεις τα πόδια σου. Είναι ένα βουνό, Γολγοθάς», είπε η Έλενα Ακρίτα.

Η εξομολόγηση της Έλενας Ακρίτας για την πιο δύσκολη περίοδο

«Η πιο μισητή μου φράση είναι “δεν υπάρχει, δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω”. Όχι, υπάρχει και “δεν μπορώ”. Συνυπήρξα πάρα πολλά χρόνια με την κατάθλιψη κι όταν έπρεπε να βγω έξω, έβρισκα δικαιολογίες. Για αυτό και δεν θα δεις για μεγάλο διάστημα να έχω φωτογραφίες, όπως π.χ. από μια πρεμιέρα. Τότε δεν υπήρχα. Έβρισκα χιλιάδες δικαιολογίες, τις οποίες σωματοποιούσα κι αρρώσταινα ακόμα περισσότερο. Πονούσαν ξαφνικά τα κόκαλα, το κεφάλι μου κι είχα συνάχι. Μόλις αποφάσιζα να δω σπίτι μου τηλεόραση, ήμουν καλά. Ούτε βιβλία μπορούσα να διαβάσω», ανέφερε η Έλενα Ακρίτα.

«Όμως πήγα στον ψυχίατρο για να το αντιμετωπίσω, ξεκίνησα με ψυχοθεραπεία και με φάρμακα. Δεν το ξεπέρασα. Πάντα είμαι μια καταθλιπτική που απλά παλεύω και κερδίζω μέρα την μέρα», κατέληξε.

«Ποια είναι η κυρία από την Άνω Πεσκανδρίτσα»: Η Έλενα Ακρίτα στοχοποιεί την Κατερίνα Παναγοπούλου γιατί φορά ρούχα Zeus & Dione!

Η Έλενα Ακρίτα έβαλε στο στόχαστρο την Κατερίνα Παναγοπούλου, για την εμφάνισή της στη δεξίωση, στο Προεδρικό Μέγαρο. Πιο συγκεκριμένα, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, σε ανάρτησή της έγραψε:

Η ανάρτηση της

«Δεν ξέρω ποια είναι, αλλά λογικά τη ντύνει η υπέρκομψη Μαρέβα. Η πετσετούλα στο μπούστο συνδυάζεται τέλεια με το ασορτί τραπεζομάντηλο στη φούστα. Όμορφη πινελιά η χρυσή τσάντα από έναν αρραβώνα που άφησε εποχή το 2012 στην Άνω Πεσκανδρίτσα και βίντατζ πέδιλα της Μάρθας Καραγιάννη από το κάτι να καίει».

Όταν η Έλενα Ακρίτα ενημερώθηκε για το ποια είναι η Κατερίνα Παναγοπούλου, επανήλθε με νέα ανάρτηση στο Facebook.

«Όταν δημοσιογράφος (όπως μαθαίνω τώρα, δεν βλέπω ποτέ ειδήσεις στο Μεγκα) φοράει κάθε χρόνο αποκλειστικά και μόνο τα ρούχα που σχεδιάζει η γυναίκα του πρωθυπουργού, τότε υπάρχει πολιτικό θέμα κι αφορά στην αντικειμενικότητα και την αξιοπιστία της. (Αν είχε διευθυντή τον Λέοντα Καραπαναγιώτη θα τής έκανε δριμείες παρατηρήσεις. Αλλά αυτές οι εποχές περάσανε…).

Κι αυτό γιατί στην συγκεκριμένη δεξίωση εκπροσωπεί – και δη στη γιορτή της Δημοκρατίας – το Μέσον στο οποίο εργάζεται κι όχι τον εαυτό της. Στη ζωή της μπορεί να φοράει ό,τι θέλει και κανείς δεν έχει δικαίωμα να την κρίνει.

Εγώ βλέπετε, διδάχτηκα δημοσιογραφία από μεγάλους Δασκάλους όπως ο Γιάννης Καψής, ο Λέων Καραπαναγιώτης, ο Αλέκος Φιλιππόπουλος, ο Γιώργος Ρωμαίος κ.α. Άγνωστα ονόματα για σας, φωτεινοί φάροι για μας. Είχαμε την Ελένη Βλάχου της Καθημερινής, είχαμε τον Σεραφείμ Φυντανίδη στην Ελευθεροτυπία.

Οι περισσότεροι πετσωμένοι που “δημοσιογραφούν” σήμερα δεν θα περνούσαν ούτε το κατώφλι ιστορικών εφημερίδων. άλλα μέτρα κι άλλα σταθμά.

Όσο για το αισθητικό σκέλος, όχι δεν μου αρέσει καθόλου, και ναι αγαπημένος μου σχεδιαστής είναι ο Βασίλης Ζούλιας απλώς τα ρούχα του είναι πολύ ακριβά. Καθένας με την αισθητική του. Και κάτι τελευταίο – γιατί το άκουσα κι αυτό. Δεν ζηλεύω τα νιάτα της. Τα δικά μου ζηλεύω», έγραψε η Έλενα Ακρίτα στη δεύτερη ανάρτησή της για την Κατερίνα Παναγοπούλου.

Related posts

Πάντα ένας νικητής: Το αξέχαστο ζεϊμπέκικο του Κώστα Χαρδαβέλλα

Κόντρα Νικολούλη – Χαρδαβέλλα: Το «μαλλιοτάβηγμα», η κλοπή της εκπομπής και η ευχή που δεν θα εκπληρωθεί

Κώστας Χαρδαβέλλας: Το τελευταίο αντίο της Νικολούλη – «Ήσουν δάσκαλος και φίλος εκεί που θα πας…»