Καλεσμένος στην εκπομπή, Καλύτερα δε γίνεται, βρέθηκε ο Αναστάσης Ροϊλός και μιλά για τον ρόλο του στη σειρά, Μάγισσα, αλλά και το πώς βίωσε την μονογονεϊκή οικογένεια.
Όσα ανέφερε
«Από όσο ξέρω δεν έγινε στην πορεία. Ήταν προαποφασισμένο. Δεν ξέρω κατά πόσο ήταν από την αρχή ερωτικό. Είχαμε και εμείς μια αγωνία, έναν φόβο μην συνδεθούμε ως ζευγάρι και χάσουμε ο καθένας τον εαυτό του ως μονάδες καλλιτεχνικές. Που βέβαια έχουμε εμπιστοσύνη σε όλους τους συντελεστές. Δεν ξέρω αν το έκαναν επειδή γνωριζόμαστε να μην φοβηθούμε. Ξέραμε ότι θα υπάρξει η λύτρωση του ενός και του άλλου. Για αυτό και υπάρχουν οι παράλληλες ιστορίες.
Πιστεύω ότι η πραγματική αγάπη δεν υπάρχει κάτι μεγαλύτερο από αυτό. Όπως ο έρωτας, η πράξη είναι η πεμπτουσία της ζωής ίσως βοηθάει και είναι ο μόνος δρόμος προς την ολοκλήρωση. Νομίζω ότι η υγεία πρέπει να διέπει τις σχέσεις μας. Να δείχνουν όλα προς μια συντροφικότητα. Θα σε σηκώσω και δεν θα σε ρίξω.
Ο Αντρέι την είχε ψηλά την αγάπη αλλά με λάθος τρόπο. Αγάπησε με λάθος τρόπο! Όσα είχε μάθει από τον πατέρα του ίσως τον οδηγούσε μια πιο αυστηρή αγάπη».
Δεν βίωσα απώλεια αλλά απουσία»
«Μπορώ να πω ότι με έκανε να εκτιμώ τις δυναμικές γυναίκες. Μια γυναίκα που μεγαλώνει μόνη της ένα παιδί είναι ένας μαχητής. Ειδικά εκείνη την εποχή! Τη θαύμασα αφού μεγάλωσα τη μητέρα μου αφού κατάλαβα τι έχει κάνει. Έχω φτάσει σε αυτό το σημείο γιατί δεν ήταν κάτι περίεργο. Δεν συγκρίνω τον εαυτό μου με κάποιον που έζησε μια απώλεια. Το να χάνεις τον πατέρα, τη μητέρα ή το παιδί σου. Εγώ δεν βίωσα κάτι τέτοιο! Βίωσα μια απουσία αλλά μεγάλωσα σαν κάτι το φυσιολογικό. Ήταν μέσα μου από πολύ νωρίς. Η αγάπη έχει σημασία εκεί που μεγαλώνεις. Και όταν τη χάνεις, εκεί πονάς!
Στη Μάγισσα θα έχουμε πολλές απώλειες μέχρι το τέλος. Έχω εξοικείωση για το ξίφος, έχω αγάπη για τα σπαθιά και έκανα την έρευνά μου. Οι κινήσεις του Αντρέι είναι οι πιο σημαντικές. Από τύχη δεν είχαμε κάποιο ατύχημα. Είχε φιλότιμο αυτή η παραγωγή να βγει σωστά η δουλειά. Είναι δύσκολη παραγωγή και δύσκολο σενάριο. Βλέπεις τις απαιτήσεις και λες “Πώς θα το κάνω αυτό;”».
«Ο ρόλος του Άμλετ ήταν μια πρόκληση»
«Ο Άμλετ ήταν πρόκληση! Ήταν ο λόγος που ήρθε ο σκηνοθέτης και μου το πρότεινε. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να πω “όχι”. Περίμενα ότι θα ξεκουραστώ μετά τη Μάγισσα αλλά κάπως και οι άνθρωποι οι δικοί μου μού είπαν να πάω να αναμετρηθώ σε αυτό. Μέσα στη δυσκολία μεγαλώνουμε και προχωράμε. Είναι από τους σημαντικότερους ανδρικούς χαρακτήρες του παγκοσμίου ρεπερτορίου. Έχω ξεκινήσει ήδη την μελέτη».