Αμέτρητα γιατί εξακολουθούν να βασανίζουν τους συγγενείς των θυμάτων έναν χρόνο από το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη.
Έναν χρόνο μετά και οι υπαίτιοι κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Ευθύνες δεν έχουν αποδοθεί και η εξεταστική επιτροπή που έχει συσταθεί καθημερινά δίνει λαβές με άστοχες δηλώσεις και απρεπή στάση απέναντι στους συγγενείς των ανθρώπων που το μόνο λάθος που έκαναν ήταν να νιώσουν ασφαλείς αρκετά ώστε να περάσουν το κατώφλι τρένου της Ελλάδας.
Οι πληγές δεν έχουν κλείσει και καθώς πλησιάζει η 28η Φεβρουαρίου ο πόνος γίνεται οξύτερος.
Οι άνθρωποι δεν γυρίζουν πίσω, καμία παραδειγματική τιμωρία δεν θα τους επιστρέψει στις αγκαλιές των αγαπημένων τους κι όμως το αίσθημα δικαίωσης είναι το μόνο που μπορεί να απαλύνει τον πόνο όσων έμειναν πίσω.
Αυτό εξάλλου απαιτούν: Δικαιοσύνη.
Να πιστέψουν ότι το πολυδιαφημισμένο κράτος Δικαίου δεν είναι απλώς ένα καλοδουλεμένο σλόγκαν. Ότι στην Ελλάδα του 2024 η Δικαιοσύνη στέκεται ψηλά, πιο πάνω από οποιοδήποτε πολιτικό συμφέρον και αποτελεί καταφύγιο στον κατατρεγμένο και τον αδύναμο.
Στην εκπομπή Επί τόπου τα λόγια της μητέρας της αδικοχαμένης Ιφιγένειας Μήτσκα τα είπαν όλα. Λόγια με τρεμάμενη φωνή μιας μητέρας που έχασε ό,τι πολυτιμότερο κράτησε ποτέ στα χέρια της, την κόρη της.
Όσα ανέφερε
Στην ερώτηση του Νάσου Γουμενίδη τι είναι αυτό που θα της έλεγε αν μπορούσε να της ξαναμιλήσει είπε με δάκρυα στα μάτια.
«Δεν μπορώ να πω κάτι στο παιδί μου πάνω σε αυτό που του συνέβη. Πιστεύουμε σε ένα κράτος δικαιοσύνης αλλά σε αυτή τη δικαιοσύνη και στο κράτος η ζωή του παιδιού μου δεν κοστίζει τίποτα. Τι μπορώ να του πω; Θέλω δικαιοσύνη και καμία συγκάλυψη από την Πολιτεία.=
««Είναι δυνατόν στην Ελλάδα του σήμερα τέτοιο έγκλημα να μην είναι αρκετό για να αποτρέψει έναν Καραμανλή να συνεχίσει τον πολιτικό του βίο;
«Η Ιφιγένεια ήταν ένα παιδί που χαμογελούσε σε όλους» είπε μεταξύ άλλων η μητέρα της αδικοχαμένης Ιφιγένειας.
Μάλιστα, ο Νάσος Γουμενίδης, ακούγοντας τα όσα έλεγε η μητέρα δεν άντεξε και «έσπασε» κρύβοντας το πρόσωπό του στα χέρια του.