Από τις εκδόσεις «Παπαδόπουλος» κυκλοφορεί το βιβλίο «Πύρρος, µε το μικρό µου όνομα», στο οποίο ο Πύρρος ∆ήμας αφηγείται στιγμές από τη ζωή του στον Νίκο Ευσταθίου.
Τον Αύγουστο του ’92, ένα μέχρι τότε άγνωστο παιδί από τη Χειμάρρα κατακτά το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης και παράλληλα τις καρδιές ολόκληρης της Ελλάδας, που τον υποδέχεται σαν ήρωα. Τριάντα χρόνια αργότερα, ο Πύρρος ∆ήµας συνάντησε στον κήπο του τον δημοσιογράφο Νίκο Ευσταθίου, για να μοιραστεί μαζί του τις αφηγήσεις μιας ζωής τόσο συναρπαστικής που θυμίζει μυθιστόρημα.
Ο χρυσός Ολυμπιονίκης μίλησε στα «Παραπολιτικά» για το νέο του βιβλίο, τα παιδικά του χρόνια, την επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Χειμάρρα, αλλά και την προσωπική του ζωή.
Πώς αποφάσισες να εκδώσεις ένα βιβλίο που αφορά ιστορίες της ζωής σου;
Αρχικά να πούμε ότι το βιβλίο λέγεται «Πύρρος, µε το μικρό µου όνομα» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Παπαδόπουλος». Αποφάσισα να το εκδώσω τελείως τυχαία. Ήταν να δώσω μια συνέντευξη σε μια εφημερίδα, σε έναν φίλο του γιου µου, που έχουν σπουδάσει μαζί. Από εκεί και πέρα έδωσα κάπου αλλού συνέντευξη και την «έκαψα». Ο Νίκος Ευσταθίου ήθελε να κάνει ένα βιβλίο µε τέσσερις διαφορετικούς ανθρώπους από διαφορετικούς τομείς και, όταν ξεκινήσαμε, δεν τον ήξερα τον άνθρωπο. Ένα παιδί ευγενικό, µε σεβασμό, χαμηλών τόνων, ο οποίος µε κέρδισε από την πρώτη στιγμή. Από εκεί και πέρα ξεκινήσαμε και γράφαμε την ιστοριούλα. Όμως στην πορεία ο Νίκος μου είπε ότι δεν βγαίνει ιστοριούλα, αλλά ένα βαρβάτο βιβλίο και, επειδή είδα τα πρώτα δείγματα της δουλειάς του και ότι είχε κάνει έρευνα -βρήκε πράγματα που ούτε εμείς τότε τα λέγαμε-, αποφάσισα να του δώσω το «ΟΚ» για να το κάνουμε ένα βιβλίο.
Γιατί κάποιος να πάρει το βιβλίο αυτό;
Πιστεύω ότι είναι ένα βιβλίο που ακόμα και εμένα, όταν το διάβασα, με συνεπήρε. Η δουλειά που έχει κάνει ο Νίκος είναι καταπληκτική. Εγώ ενθουσιάστηκα πάρα πολύ µε το βιβλίο αυτό. Έχει ιστορία μέσα αυτό το βιβλίο, δεν είναι µόνο ο Πύρρος µε τα ολυμπιακά μετάλλια. Έχει μέσα ιστορία και από τους Βορειοηπειρώτες, το πώς ζούσαν, αλλά και για τους Αλβανούς µε το καθεστώς του Χότζα.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου κεφάλαιο από το βιβλίο;
Έχει πολλά κομμάτια που µου αρέσουν. Τα παιδικά µου χρόνια έχουν πολλή αγάπη µε τη γιαγιά µου την Ελένη. Δύσκολα χρόνια, αλλά µε πολλή αγάπη. Η γιαγιά δεν είχε σύνταξη, τη συντηρούσε ο πατέρας µου, αλλά µε μεγάλωσε µε πολλή αγάπη.
Εσύ ήρθες στην Ελλάδα το 1991. Πώς σε αντιμετώπισαν;
Η αντιμετώπιση ήταν πολύ ρατσιστική, επιθετική, χάλια σε όλα τα επίπεδα. ∆εν ήταν η ίδια µε τους Πόντιους, που έρχονταν έτοιμοι µε το διαβατήριο. Εμάς µας έβγαζαν το λάδι.
Έχει μείνει στην Ιστορία η ατάκα «Για την Ελλάδα», που είχες πει στη Βαρκελώνη, και το «Κάτσε κάτω από την µπάρα» στην Ατλάντα το 1996. Τι σου λέει ο κόσμος τώρα;
Είναι ωραίο να µην περνάς απαρατήρητος από τον κόσμο. Όπως και είναι ωραίο να σου λέει ο κόσμος: «Μπορεί εσύ να µη µας ξέρεις, αλλά εμείς σε είχαμε στο σπίτι µας για 30 χρόνια».
Επαγγελματικά µε τι ασχολείσαι τώρα;
Είμαι τεχνικός διευθυντής στην Αμερικανική Ομοσπονδία Άρσης Βαρών και ο εθνικός τους προπονητής.
Πριν από λίγο καιρό επισκεφθήκατε µαζί µε τον Κυριάκο Μητσοτάκη τη Χειμάρρα. Πώς προέκυψε αυτό;
Έμαθα ότι ο πρωθυπουργός της χώρας θα πήγαινε στο χωριό μου και παρακάλεσα να πάω μαζί του σε μια τέτοια ιστορική στιγμή για την πατρίδα µας. Θεωρώ ότι η επίσκεψη αυτή του πρωθυπουργού στη Χειμμάρα ήταν ιστορική από πολλές απόψεις. Όπως πολλοί ξέρουν, η Χειμάρρα ήταν το προπύργιο του Ελληνισμού. Ποτέ δεν αναγνώρισε η εποχή Χότζα τους Χειμαρριώτες ως Έλληνες. Το 1944, όταν έγιναν οι πρώτες εκλογές της Αλβανίας, οι Χειμαρριώτες αποφάσισαν να µην πάει κανένας να ψηφίσει, γιατί θεωρούσαν τον εαυτό τους Έλληνες. Από εκεί και πέρα, το καθεστώς Χότζα φυλάκισε, σκότωσε, τρομοκράτησε και ποτέ δεν αποδέχθηκε η Αλβανία τη Χειμάρρα ως μειονοτική ζώνη. Ούτε μετά η δημοκρατική Αλβανία αναγνώρισε ως μειονοτική ζώνη τη Χειμάρρα. Το ότι ο πρωθυπουργός της χώρας ζήτησε να πάει στη Χειμάρρα για µας ήταν λύτρωση, αναγνώριση. Έτσι, τον παρακάλεσα να πάω μαζί του και δεν έχασα αυτή την ιστορική ημέρα. Θα πήγαινα ακόμα και µε τα πόδια. Πέρα από τα πολιτικά και όλα τα άλλα, θεωρώ τον Μητσοτάκη έναν επιτυχημένο πρωθυπουργό, παρότι έχουμε περάσει δύσκολες καταστάσεις. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια η Ελλάδα έχει περάσει τα πάνδεινα και τώρα, παγκόσμια οικονομική κρίση.
Στην προσωπική σου ζωή, δεν έχεις κρύψει ότι είσαι ζευγάρι µε την Αφροδίτη Σκαφίδα. Πώς είναι η σχέση σας;
Είμαι μια χαρά. Είμαστε πολύ καλή φάση. Χαιρόμαστε την κάθε στιγμή.
Έχεις τέσσερα παιδιά. Με τι ασχολούνται;
Η μεγάλη µου, η Ελένη, είναι 28 χρόνων και έχει τελειώσει Συγκριτική Λογοτεχνία και Ανθρώπινες Σχέσεις, είναι παντρεμένη και δουλεύει. Ο Βίκτωρας είναι 25 χρόνων και αυτή τη στιγμή τελειώνει το Μaster του στο Ιnternational security. Η Μαρία είναι 23 ετών και σε λίγες ημέρες παίρνει το πτυχίο της στο Σικάγο, στις Νευροεπιστήµες, ενώ ο Βενιαμίν, ο Νικολάκης, είναι 14 ετών και τελειώνει τη Β’ Γυμνασίου.