Ο Βασίλης Μπισμπίκης έκανε το «μπαμ» στις Άγριες Μέλισσες και αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το ελληνικό κοινό. Έκτοτε πρωταγωνιστεί μέσα και έξω από τα φώτα της δημοσιότητας.
Η σχέση του με τη Δέσποινα Βανδή φιγουράρει σε κουτσομπολίστικους τίτλους, ενώ οι ερμηνείες και οι δουλειές του σε τηλεόραση και θέατρο προκαλούν αντιδράσεις… λατρείας.
Ο Βασίλης Μπισμπίκης πέρασε ζόρικα, αλλά δε μάσησε και καταξιώθηκε. Ακολουθούν μερικές άγνωστες πτυχές της ζωής του.
Μεγάλωσε στο Λουτράκι και ο πατέρας του ήταν γνωστός ποδοσφαιριστής στον Ολυμπιακό Λουτρακίου. Ο ίδιος πάντως, έγινε φανατικός Παναθηναϊκός και οπαδός της Θύρας 13, όπως φαίνεται και σε πρόσφατη φωτογραφία του από το γήπεδο.
Η πρώτη φορά που εμφανίστηκε στην τηλεόραση ήταν για το «Δέκα», το οποίο έπαιξε στον Alpha την περίοδο 2007-2008, και ακολούθησε «Ο γητευτής» στον ANT1.
Σε συνέντευξή του στη LIFO ανέφερε πως, όταν ήρθε από το Λουτράκι στην Αθήνα ήταν άφραγκος και επιρρεπής στις καταχρήσεις. «Και μέσα στις μεγάλες ταλαιπωρίες που πέρναγα με μάζευαν κυριολεκτικά οι πουτάνες και οι τρανς και με φρόντιζαν. Ζούσα στην Ομόνοια, σε ένα ξενοδοχείο, και ήμουνα συγκάτοικός τους. Όταν είχε κρύο με βοηθούσαν πάρα πολύ, μου άνοιγαν τα μπουρδέλα και καθόμουνα στις σόμπες με τις τσατσάδες», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά. Οι εμπειρίες του αυτές εκφράστηκαν μοναδικά στην παράσταση «Κόκκινα Φανάρια».
Οι άγνωστες δουλειές που έχει κάνει ο Βασίλης Μπισμπίκης
Μιλώντας στον Θεοδόση Μίχο και στο The Magazine, αποκάλυψε πως για να τα βγάλει πέρα οικονομικά όσο ζούσε στη γενέτειρά του, το Λουτράκι, δούλευε ως κρουπιέρης στο καζίνο, για τρία χρόνια. Την ίδια περίοδο, σε μια ερασιτεχνική παράσταση, τον ανακάλυψε ο Τάσος Ρούσσος, διευθυντής της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και του είπε: «παιδί μου εσύ πρέπει να ασχοληθείς πιο σοβαρά με αυτό, έχεις ταλέντο».
Έχει επίσης δουλέψει για να βγάλει τα προς το ζην ως μπάρμαν και σερβιτόρος, κατά καιρούς.
Στην ίδια συνέντευξη, ο Μπισμπίκης αποκάλυψε και πόσο ατίθαση ήταν η εφηβεία του. «Με είχαν διώξει από το σχολείο στην Γ’ Γυμνασίου, μόνο πολιτικά διάβαζα, Μπακούνιν και τέτοια, έλεγα ότι το σχολείο προσπαθεί να ελέγξει τη σκέψη μου, ξέρεις πώς πάει, καταλήψεις το ’91 και τα ρέστα. […]».
«Άκουγα Sex Pistols, ήμουν πανκ με ένα μπλε λοφίο στο κεφάλι, φορούσα σκουλαρίκια και είχα τατουάζ. Με λίγα λόγια ήμουν δακτυλοδεικτούμενος και γεμάτος οργή. Μου άρεσε από τότε να προκαλώ», έχει δηλώσει σχετικά σε συνέντευξη στο Αθηνόραμα.
Για την γνωριμία του με το Εθνικό έχει πει: «Πήγα στο Εθνικό, αλλά δεν μπορούσα να μπω χωρίς απολυτήριο λυκείου, δεν είχα τελειώσει το σχολείο. Τότε δεν υπήρχαν κιόλας τα “εξαιρετικά ταλέντα” στο Εθνικό. Πέρασα όμως από τα “εξαιρετικά ταλέντα” του Υπουργείου Πολιτισμού σε ιδιωτικές σχολές κι επειδή δεν είχα φράγκο, πήγα στην πιο φθηνή, τη σχολή της Μαίρης Βογιατζή Τράγκα στα Εξάρχεια».
Ο ίδιος πάντως, χρωστάει πολλά στην Πέμυ Ζούνη. Όπως έχει δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή του στην εφημερίδα Αποκαλύψεις: «Η μεγάλη ευκαιρία που μου δόθηκε όμως ήταν ο ρόλος του Στάνλεϊ Κοβάλσκι στο Λεωφορείο ο πόθος όπου έπαιξα στο πλευρό της Πέμης Ζούνη, στο ΚΘΒΕ. Από εκεί και πέρα, τα πράγματα, πήραν διαφορετική τροπή στην καριέρα μου. Η Πέμη Ζούνη είναι ένας άνθρωπος που με βοήθησε πάρα πολύ στην πορεία μου. Προσωπικά αισθάνομαι ότι της χρωστάω πάρα πολλά».