Η Νικολέτα Κοτσαηλίδου, έχει καταγωγή από την Θεσσαλονίκη και είναι απόφοιτη της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Κάποιες από τις παραστάσεις που έχει πάρει μέρος, είναι οι Άνθρωποι και ποντίκια , Δείπνο ηλιθίων, Μαντάμ Σουσού, Ορέστης. Στον κινηματογράφο συμμετείχε στην ταινία Τζαμάικα και στην τηλεόραση στη σειρά Πέτα τη Φριτέζα.
Η αγάπη της για το θέατρο
Η ίδια έχει πει σχετικά με την υποκριτική: «Τον κινηματογράφο τον λαχταράω. Είναι ο εραστής που όλοι θα θέλαμε να έχουμε. Κάθε ρόλος είναι σαν παιδί σου. Γεννιέται μέσα από σένα, του δίνεις σάρκα και οστά αμφιβάλλοντας πάντα για το αν είσαι καλή «μάνα», υπάρχει αδιάλειπτα στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Όταν τον αποχωριστείς, σκέφτεσαι ότι δεν πρόλαβες να κάνεις μαζί του».
Σε άλλη της συνέντευξη είχε αναφέρει σχετικά: «Η δουλειά μου, η μεγάλη μου αγάπη, αυτό που έχω σπουδάσει είναι το θέατρο. Μέχρι να τελειώσω τη σχολή δεν είχα καμία επαφή με την κάμερα και δεν αισθανόμουν την ανάγκη να κάνω τηλεόραση. Η σχέση μου με την τηλεόραση είναι αυτό που λέμε «μακριά κι αγαπημένοι» κι αυτό που έλεγα πάντα ήταν ότι θα έπαιζα σε σίριαλ, αν ερχόταν κάποια πρόταση που να αισθανόμουν καλά μέσα σε αυτή. Όταν με προσέγγισε ο σκηνοθέτης της «Φριτέζας», Ανδρέας Μορφονιός, με τον οποίο είχα δουλέψει έναν χρόνο πριν στην ταινία «Τζαμάικα» και μου πρότεινε τον ρόλο της Μαριέτας είπα με κλειστά μάτια «ναι».
Η πρώτη μου επαφή με το θέατρο έγινε όταν ήμουν μικρή και με πήγε η μητέρα μου στο θέατρο να δούμε “Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Ένιωθα μαγεμένη, είχα εκστασιαστεί και παράλληλα ζήλευα όλους όσους ήταν πάνω στη σκηνή».
Στο Page 2 είχε αναφέρει: «Προέρχομαι μεν από μια οικογένεια που με μεγάλωσε χωρίς να μου λείπει τίποτα, αλλά ήξερα ότι δεν μπορούσε να στηρίξει με άνεση ένα παιδί που πήρε την απόφαση να πάει σε μια άλλη πόλη να σπουδάσει. Από τα 19 μου, λοιπόν, μέχρι τα 30 φεύγα μου, ζούσα με υδατάνθρακες, δηλαδή μακαρόνια και ρύζι, για να μου φτάνουν τα χρήματα να περάσω τον μήνα. Εννοείται ότι όσο σπούδαζα έκανα διάφορες δουλειές, όπως σερβιτόρα, σε μεταφραστικό γραφείο, σε video club, μέχρι και σε εταιρεία promotion για τσιγάρα έχω εργαστεί».
Και πρόσθεσε: «Δεν μπορούσα να συνέλθω, δεν είχα ανάσα, έκανα περίπου δύο μήνες να σηκωθώ από το κρεβάτι», είχε αναφέρει στην κάμερα της εκπομπής «Mega καλημέρα».
Το διαζύγιο με τον Σπύρο Παπαδόπουλο
Οι δυο τους είχαν γνωριστεί στις αρχές του 2010 κατά τη διάρκεια της συνεργασίας τους στο θεατρικό έργο «Η κωμωδία του τυχαίου θανάτου ενός Αναρχικού» και έκτοτε ήταν αχώριστοι, επιλέγοντας ωστόσο να κρατούν χαμηλούς τους τόνους σε ό,τι αφορά στην έκθεση της 10ετούς τους κοινής προσωπικής τους ζωής.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Real life, ο φιλικός τους κύκλος υποστηρίζει ότι η τριβή του χρόνου έπαιξε ρόλο στην απόφαση να χωρίσουν, πως εκείνη και εκείνος δεν είναι πια ζευγάρι από το Ιούλιο και πως, παρόλο που τραβούν πια διαφορετικούς δρόμους, διατηρούν καλή επαφή και νοιάζονται πολύ ο ένας για τον άλλον.
Η Νικολέτα Κοτσαηλίδου τον περασμένο Φεβρουάριο είπε στην κάμερα του Pop Up: «Όντως έχουμε χωρίσει με τον Σπύρο, αλλά τίποτα από όλα όσα μας έδεναν δεν έχουν φύγει. Ο Σπύρος για μένα είναι οικογένεια. Είναι από τους σημαντικότερους ανθρώπους στη ζωή μου.» έχοντας προσθέσει στη συνέχεια «Δεν υπάρχει περίπτωση να τον χάσω επειδή χωρίσαμε. Παρόλο που έχω διαβάσει διάφορα. Ότι δε λέμε ούτε γεια. Τα διαβάζω και γελάω, γιατί εννοείται πως δεν έχουν καμία επαφή με την πραγματικότητα. Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος. Είναι άνθρωπος με «Α» κεφαλαίο. Όσοι τον ξέρουν καταλαβαίνουν πολύ καλά τι λέω. Έχουμε χωρίσει από το καλοκαίρι. Έχουν γράψει άπειρα πράγματα για τη σχέση μας. Συνήθως γελούσα. Υπήρξαν και 1-2 φορές που πέρασαν τα όρια και κινήθηκα νομικά. Μερικές φορές ξεπερνιούνται τα όρια και δεν είναι καθόλου ωραίο»!