Η Νάνσυ Ζαμπέτογλου και ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος υποδέχτηκαν στο “Στούντιο 4” της Τετάρτης τον Διονύση Ατζαράκη. Μεταξύ άλλων, ο γνωστός stand up comedian ανέτρεξε στα σχολικά του χρόνια, στη διάρκεια των οποίων χρειάστηκε να αλλάξει σχολείο.
Όσα ανέφερε
Τα πράγματα ήταν κάπως ασυνήθιστα στην πρώτη σχολική στέγη: “Το πρώτο σχολείο που πήγα λεγόταν “Βυζάντιο”. Ήταν ένα ιδιωτικό σχολείο στον Καρέα. Εγώ έμενα στον Βύρωνα. Αν έχετε δει κάτι ταινίες τύπου “Ματίλντα” με καταπιεστικούς καθηγητές, διευθυντές, έτσι ήταν. Φορούσαμε στολές. Όχι αγορασμένες όμως. Ήταν η καταπίεση των φτωχών. Ήταν μπλε και γκρι οι στολές, είχαμε ύμνο του σχολείου, τέτοια πράγματα. Δεν επιτρεπόταν να έχουμε ουρίτσες στα μαλλιά. Δεν έχει νόημα που κάνω δυσφήμιση γιατί έχει κλείσει το σχολείο, αλλά αν ήταν ανοιχτό θα ήθελα πολύ να τους δυσφημίσω για να κλείσει. Εκεί πήγα όλο το Δημοτικό μέχρι τα μέσα Γυμνασίου. Δε ξέρω γιατί διάλεξαν αυτό το σχολείο οι γονείς μου”.
Όπως μοιράστηκε στη συνέχεια, όταν έφυγε από εκεί απελευθερώθηκε: “Μετά όμως έφυγα, και πήγα στο Θεομήτωρ. Είναι ένα σχολείο στην Ηλιούπολη που το τρέχουν καλόγριες, Κάνουν μάθημα 2-3 καλόγριες και οι υπόλοιποι είναι καθηγητές. Συγκριτικά με το Βυζάντιο, ήταν πολύ κουλ. Νιώθω ότι οι γονείς μου με έστελναν σε αυτά τα σχολεία γιατί είχαν την ψευδαίσθηση ότι στο ιδιωτικό είναι πιο “προστατευμένο” το παιδί. Είπα κάποια στιγμή ότι δεν πέρναγα καλά και με πήγαν από το Βυζάντιο, στις καλόγριες, όπου έζησα τη ζωάρα μου. Η ελευθερία για μένα αυτή ήταν, να φύγω από το Βυζάντιο και να πάω στις καλόγριες”.