Ένα σπάνιο φωτογραφικό στιγμιότυπο ήρθε στο φως της δημοσιότητας από τον συλλέκτη Άρη Λουπάση. Πιο συγκεκριμένα ο συλλέκτης ανήρτησε μια φωτογραφία του Ορέστη Μακρή μαζί με την κόρη του Κατερίνα στο σπίτι τους στο Χαλάνδρι.
Όπως αναφέρει, χαρακτηριστικά:
«Ο Ορέστης Μακρής με την κόρη του Κατερίνα στην αυλή του σπιτιού του στο Χαλάνδρι αρχές της δεκαετίας του ’70 λίγα χρόνια πριν φύγει από την ζωή».
Προσθέτει ακόμη τα εξής:
«Ο γάμος του με την Βαρβάρα που υπήρξε ο μεγάλος έρωτας και η σύντροφος της ζωής του, γίνεται τέλη της δεκαετίας του ’20 όπου αποκτούν την Κατερίνα και στην συνέχεια τον γιο τους Θεμιστοκλή.
Όπως αναφέρει σε συνέντευξη η κόρη του, υπήρξε ένας άριστος πατέρας, πάντα σεμνός και διακριτικός που δεν επιθυμούσε να δείχνει πόσο σπουδαίος υπήρξε στον χώρο της υποκριτικής.
Η οικογένεια τα πρώτα χρόνια διαμένει στην οδό Αδριανού στην Πλάκα και το ’54 στα χρόνια των μεγάλων κινηματογραφικών επιτυχιών μετακομίζει σε μια όμορφη μονοκατοικία στο Χαλάνδρι.
Το συγκεκριμένο σπίτι βρίσκεται στην περιοχή της Φραγκοκλησιάς στο ύψος της Λ. Πεντέλης όπου ένα από τα στενά του δρόμου φέρει και το όνομά του».
Στην ανάρτηση αναφέρεται ακόμη ότι «εκεί θα ζήσει τα ωραιότερα χρόνια της ζωής του καλλιεργώντας το μποστάνι του κήπου που είναι γεμάτος κερασιές και ένα αιωνόβιο πεύκο όπου συνηθίζει να πίνει το καφεδάκι του.
Η κόρη του παντρεύεται τον Κώστα Λίνο και το 1950 αποκτούν τον Φώτη που υπήρξε η μεγάλη αδυναμία του ηθοποιού.
Ο Φώτης διαμένει με την οικογένειά του στην Πλάκα όπου ο παππούς του θα ζήσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής του και στα γραφικά σοκάκια της θα αποτυπώσει με συγκλονιστικό τρόπο μέσα από τον φακό τον ρόλο του μεθύστακα που αποτέλεσε και την κορυφαία ερμηνεία της καριέρας του.
Όπως δηλώνει ο ίδιος ο εγγονός στην τιμητική βραδιά που διοργανώνει ο Σύλλογος Αθηναίων για τα σαράντα χρόνια από τον χαμό του μεγάλου ηθοποιού, υπήρξε υπόδειγμα οικογενειάρχη και καλλιτέχνη, αυστηρός αλλά δίκαιος και τρυφερός, ο οποίος μέσα από την στάση ζωής του κατάφερε να κερδίσει τον σεβασμό των δικών του ανθρώπων και όλων των συναδέλφων.
Με νοσταλγία θυμάται πάντα τα κυριακάτικα μεσημέρια στο Χαλάνδρι ακούγοντας μαζί του κλασική μουσική και αριστουργηματικές αφηγήσεις κλασικών έργων της παγκόσμιας λογοτεχνίας καθώς και την φιλοσοφία του Πλάτωνα. Ένας ογκόλιθος της υποκριτικής με ένα σπάνιο μέταλλο ταλέντου και ένα πρότυπο ανθρώπου και θεατρικής μελέτης».