Στον καναπέ της εκπομπής «Στούντιο 4» κάθισε νωρίτερα σήμερα (12/1) η Λυδία Κονιόρδου. Η κορυφαία ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου έκανε μία αναδρομή στην πολύχρονη καριέρα της και μίλησε μεταξύ άλλων για τα παιδικά της χρόνια, τις σχολικές της αναμνήσεις, καθώς και την οικογένειά της.
Όσα ανέφερε
«Επί Χούντας υπήρχαν παιδιά από την επαρχία, που ήταν πάρα πολύ φτωχά ή παιδιά στρατιωτικών. Από την άλλη υπήρχαν συμμαθήτριες από πολύ ευκατάστατες οικογένειες. Κάπως όμως τα πράγματα ήταν πιο ήπια. Ωστόσο, υπήρχαν διακρίσεις και το ένιωσα κι εγώ», ανέφερε αρχικά η Λυδία Κονιόρδου.
«Επειδή ήταν πολύ αυστηρό το σχολείο και έπρεπε να φοράμε συγκεκριμένα ρούχα και να έχουμε τετράδια συγκεκριμένης εταιρείας κι η μητέρα μου μού είχε αγοράσει τετράδια από το χαρτοπωλείο της γειτονιάς, η δασκάλα με τιμώρησε με έναν τρόπο που και η ίδια δεν κατάλαβε τι έκανε», αφηγείται η σπουδαία τραγωδός.
«Μου κάρφωσε το τετράδιο στην πλάτη με μία παραμάνα και με έβγαλε στον διάδρομο με τη φάτσα κολλημένη στην πόρτα. Ένα είδος διαπόμπευσης ήταν. Για να βλέπει ο κόσμος ότι δεν πήρα το σωστό τετράδιο», καταλήγει στην ιστορία της η Λυδία Κονιόρδου.
«Εγώ μεγάλωσα με τη μητέρα και τη γιαγιά μου, ήμασταν μία μητριαρχική οικογένεια. Μεγάλωσα με αυτές τις φοβερές γυναίκες, με τη γιαγιά μου που ήταν Ρωσίδα, ένας πολύ καλλιεργημένος άνθρωπος, ήξερε πολλές ξένες γλώσσες. Μου μετέδωσε την καλλιτεχνική σκέψη. Η μητέρα μου δεν περίμενε ότι θα πάρω στα σοβαρά το θέμα, μου έλεγε: θα πεθάνεις στην ψάθα σαν τον Αττίκ», εξομολογείται σε άλλο σημείο της συνέντευξης η Λυδία Κονιόρδου.