Το πλήρες μέγεθος της περιφρόνησης και της απέχθειας που ως σήμερα τρέφει για τη Δήμητρα Λιάνη η Μαργαρίτα Παπανδρέου ως απατημένη σύζυγος αναδεικνύουν ορισμένοι, σχεδόν απίστευτοι, διάλογοι που διαμείφθηκαν ανάμεσα στην συγγραφέα του «Έρωτας και Εξουσία» και τον Ανδρέα Παπανδρέου. Με την ευκαιρία δείτε πώς σχολίασε το περίφημο νεύμα του άλλοτε προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Με φαρμακερό σαρκασμό, η Μαργαρίτα προσπαθούσε να κάνει τον ξεμυαλισμένο άντρα της να συνειδητοποιήσει ότι είχε μπλεχτεί στα δίχτυα της σαγήνης μιας, πάντα κατά την άποψη της συγγραφέως, κοινής πόρνης.
Το απόπασμα του βιβλίου είναι αποκαλυπτικό -και γεμάτο από χολή:
«Ενώ ο Τύπος με παρουσίαζε ως μια γυναίκα με κλάση [περιωπής], συγχρόνως έκανε τη σύγκριση με την αεροσυνοδό, παρουσιάζοντας εκείνην σαν μια γυναίκα του δρόμου, μια πόρνη. Είπα στον Ανδρέα ‘δεν νομίζω πως έχουν κατασκευάσει αυτή την ιστορία. Η φήμη της από το παρελθόν είναι γνωστή’.
Ο Ανδρέας απάντησε ‘ποτέ δεν το έκανε για τα λεφτά’. Και τότε εγώ απάντησα ‘α, απλώς της αρέσει’. Θα μπορούσα να πω ‘και εμένα μου αρέσει’ αλλά ήταν μάλλον άκαιρο εκείνη τη στιγμή. Ο Ανδρέας συνέχισε λέγοντας ότι η αεροσυνοδός ‘δεν δέχεται ποτέ χρήματα ή δώρα, δεν είναι στο στυλ της’. Αποφάσισα πως δεν ωφελούσε να της επιτεθώ τη στιγμή που εκείνος ήταν προστατευτικός απέναντί της και απέναντι στον εαυτό του».
Παρά την «κλάση» της, η Μαργαρίτα Παπανδρέου δεν αντιστέκεται στον πειρασμό να ρίξει το επίπεδο της γραφής της, αποτυπώνοντας κάποιες σκέψεις της που δεν απέχουν καθόλου από την περιοχή της ατόφιας, καθαρόαιμης «κατινιάς»: «Το μόνο πράγμα που μου έφτιαξε τη διάθεση εκείνο το διάστημα ήταν όταν έμαθα πως κάποιος στην Ελλάδα είχε δώσει σ’ ένα άλογο -ή μήπως γαϊδούρι;- το όνομα της αεροσυνοδού, χρησιμοποιώντας το υποκοριστικό της, ‘Μιμή’».
«Στρίμωξε» τη Δήμητρα Λιάνη η Μαργαρίτα Παπανδρέου
Με τα εξαιρετικά πικρόχολα σχόλιά της, η Μαργαρίτα Παπανδρέου αμφισβητεί την ειλικρίνεια των προθέσεών της Δήμητρας Λιάνη ενώ εκείνη συμπαρίστατο στον ασθενή Ανδρέα κατά τις ημέρες του Χέρφιλντ. Στην ακόλουθη παράγραφο η Λιάνη φέρεται ως ύποπτη σκηνοθεσίας και θεατρινισμού, χωρίς ίχνος ειλικρίνειας στην τρυφερότητα που επεδείκνυε στον υπέργηρο μέλλοντα σύζυγό της.
Κατά τη Μαργαρίτα, ακόμη και το ότι του έπιασε με νόημα το χέρι, ήταν μια επίδειξη υποκρισίας εκ μέρους της Λιάνη, χάριν των καραδοκούντων φωτογράφων: «Μάθαμε πως ο Ανδρέας χρειαζόταν ένα τριπλό μπαϊπάς και αντικατάσταση της βαλβίδας. Εξαιτίας της γενικότερης κατάστασης της υγείας του όταν έφτασε, θα χρειαζόταν να περάσει χρόνος ώσπου να γίνει η εγχείρηση.
Τον έβαλαν σε αυστηρή δίαιτα, ξεκίνησε την απαραίτητη φαρμακευτική αγωγή και του συστήθηκε να κάνει καθημερινούς περιπάτους στον προαύλιο χώρο του νοσοκομείου. Σε έναν από αυτούς τους περιπάτους η αεροσυνοδός κατάφερε να αρπάξει το χέρι του, ώστε να απαθανατιστεί από τους φωτογράφους που περίμεναν, κι αυτή η φωτογραφία ταξίδεψε μέσω των ειδησεογραφικών πρακτορείων σε όλο τον κόσμο.
Της είχε δοθεί μια εξαιρετική ευκαιρία να αποδείξει την αφοσίωση της μένοντας συνεχώς στο πλευρό του και παίζοντας τον ρόλο της στοργικής συζύγου. Ο Ανδρέας ήταν αιχμάλωτος και, ό,τι κι αν ένιωθε, αναμφίβολα χρειαζόταν αυτή τη ‘στοργική φροντίδα’ όταν η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο.
Το κράτημα του χεριού με έκανε να θυμηθώ με νοσταλγία τον πρώτο καιρό της σχέσης μας, όταν ο Ανδρέας είπε πως θα μου έστελνε μήνυμα όποτε μου κρατούσε το χέρι σφίγγοντάς το σύντομα τρεις φορές και πως αυτό θα σήμαινε ‘Σ’ αγαπώ’».
Μια υποψία μετάνοιας
Θα μπορούσε ο Ανδρέας να έχει μετανοήσει για το διαζύγιό του με την Μαργαρίτα; Η ίδια μοιάζει να μην κατάφερε ποτέ να αποκωδικοποιήσει ακριβώς το κρυπτογραφημένο μήνυμα που της έστειλε ο πρώην σύζυγός της -και μάλιστα εξ αφορμής ενός οικογενειακού γεγονότος με ιδιαίτερη συμβολική σημασία: «Στις 23 Απριλίου 1991 ήταν η βάφτιση της εγγονής μου, της κόρης του Γιώργου, που θα ονομαζόταν Μαργαρίτα. Όλη η οικογένεια ήταν καλεσμένη, συμπεριλαμβανομένου του Ανδρέα και της νέας του συζύγου.
Δεν τον είχα δει επί δυο περίπου χρόνια, εκτός από την τηλεόραση και μία φορά εξ αποστάσεως σε μια κηδεία. Η οικογένεια κάθισε στην πρώτη σειρά, χωρίζοντας με από το ‘ζεύγος’ στην άλλη πλευρά. Το μυστήριο ξεκίνησε και σύντομα είχε τελειώσει. Συνήθως, όταν τελειώνει η λειτουργία, τα μέλη της οικογένειας πηγαίνουν στο ιερό για να συγχαρούν τους γονείς, να φιλήσουν το μωρό και να ευχαριστήσουν τον παπά. Όλοι περιμέναμε να πάνε πρώτοι ο Ανδρέας με την αεροσυνοδό. Θυμήθηκα πως ήταν παράδοση, καθώς έφευγε ο Ανδρέας, να κάνει χειραψία με τον κόσμο στην μπροστινή σειρά. Πήγε πρώτα στη Σοφία, ενώ εγώ προσπάθησα να φαίνομαι βυθισμένη στις σκέψεις μου για να με αγνοήσει.
Τον άκουσα να λέει ‘Μαργαρίτα’ και είδα ένα προτεταμένο χέρι. Του έδωσα το δικό μου. Το πήρε και το έσφιξε τρεις φορές. Δεν υπήρξε ανανέωση της σχέσης μας, αν και έμαθα πως ο Ανδρέας είχε μετανιώσει για το χωρισμό μας, αλλά αυτή η παλιά χειραψία αγάπης έσβησε επιτέλους τον επίμονο πόνο της καρδιάς μου».