Καλεσμένος στην εκπομπή “Καλύτερα αργά” ήταν το βράδυ της Πέμπτης ο Γιώργος Αλκαίος και, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην επιστροφή του στη δισκογραφία, αλλά και τις δύσκολες στιγμές στη ζωή του.
Όσα ανέφερε
“Το θέμα καριέρας από ένα σημείο και μετά σταματάει. Το μόνο που μπορείς να δείξεις είναι διαφορετικές πτυχές του ταλέντου σου. Έκανα μια διαφορετική κίνηση που δεν το έχει κάνει κανείς. Έκανα 11 χρόνια αποχή, γιατί ήθελα να μάθω νέα πράγματα, πώς γράφουν κανονικά μουσική για κινηματογράφο, έκανα σεμινάρια μέσω Skype. Ήθελα να μάθω και με το που έμαθα ήρθε και η ευκαιρία” είπε αρχικά ο Γιώργος Αλκαίος.
“Όταν βλέπω τον εαυτό μου στη Eurovision είναι… άλλος. Έκανα 8 μήνες διατροφή και γυμναστική για να είναι η εικόνα σωστή στην σκηνή της Eurovision με τους χορευτές. Τότε διαλέξαμε γραμμωμένους χορευτές και έπρεπε να φτάσω λίγο κοντά. Δεν με ενδιαφέρει η εμφάνιση, με ενδιαφέρει η υγεία. Έκανα τις εξετάσεις μου και πρέπει να χάσω κιλά. Μέχρι τον Οκτώβρη θα το φέρω στα ίσα του. Τρώω γλυκά, από τον παππού, κληρονομικό. Η ζημιά έγινε στο νησί. Δεν παίζεται ο χειμώνας στο νησί. Κάθονται όλοι στα εστιατόριά τους και κάνουν τα καλύτερα που έρχονται πάνω σου. Της Eurovision το αποτέλεσμα άρχισε να δοκιμάζει τα πιάτα της Μήλου”, συμπλήρωσε.
“Στα 18 μου πέρασα από καταχρήσεις, το ισορρόπησα με τη μία, δεν μου άρεσα. Κανέναν χρόνο το πολύ. Έπρεπε να το κάνω για να ξέρω. Δεν μου άρεσε. Η νύχτα είναι μια χαρά για ένα παιδί που γίνεται διάσημο πολύ νωρίς αν είναι προσεκτικό και εύστροφο. Ο πατέρας μου δεν ήθελε να μπλέξω με τη νύχτα και τραγούδια. Πίστευε ότι επειδή είμαι πολύ του αθλητισμού και με είχε πάρει ο Παναθηναϊκός ότι θα πάω προς τα εκεί. Εγώ όμως γρατζουνούσα την κιθάρα και το έβλεπε ότι έρχεται η κατάρα” πρόσθεσε.
“Είναι μια ερώτηση που έκανα στον εαυτό μου μέχρι τα 40 μου και το έλυσα εκεί, αν έκανε καλά ο πατέρας μου που με πήρε από την Αμερική. Δεν πρέπει να αναρωτιέσαι. Το παρελθόν έχει γίνει, ο μόνος λόγος να ανατρέξεις είναι για να δεις τα λάθη σου. Τα παιδικά χρόνια ήταν δύσκολα γιατί τότε δεν υπήρχαν χωρισμένοι γονείς. Ήμουν το μόνο παιδί στο σχολείο. Τώρα θα ήταν άνετο, τότε δεν ήταν. Όταν ερχόταν η γιαγιά μου να με πάρει από το σχολείο έβλεπαν μια μεγάλη κυρία που δεν μπορούσε να είναι η μαμά μου. Τα παιδιά μου έκαναν bullying. Eίχα παράπονο από τη μαμά μου και της το είπα όταν την είδα. Το ρεζουμέ ήταν ότι δύο άνθρωποι δεν τα βρήκαν, ήταν ένα παιδί που τυραννήθηκε λίγο. Μετά τη γνωριμία μας στα 16 μου, κρατήσαμε λίγο επαφή, μετά έφυγα από το σπίτι με τη βοήθεια της γιαγιάς. Κάποια χρόνια δεν επικοινωνήσαμε και μετά έγινα γνωστός. Την πρώτη 5ετία που έγινα γνωστός ήρθαν οι συναυλίες στην Αμερική και η μητέρα μου δεν ήξερε ποιος είμαι. Την πήρα τηλέφωνο και της έκλεισα εισιτήρια για τη Βοστόνη και ήρθε με τον άντρα της και τα τρία της παιδιά. Η ελληνική παροικία της Βοστόνης ήξερε όλη μου την κατάσταση. Με το που καταλαβαίνουν ότι είναι εκεί η μητέρα μου σηκώθηκαν όλοι όρθιοι και κλαίγανε. Εκεί γνώρισα και τα αδέλφια μου. Η μητέρα μου είχε τρία παιδιά και δεν μπορούσα να μπω εγώ στη ζωή της, δεν γινόταν να το κάνω αυτό, γιατί θα είχαν αμφιβολίες” είπε για τη μητέρα του, που την ξαναγνώρισε σε μεγάλη ηλικία.