Θρήνο και θλίψη σκόρπισε ο αδόκητος και ξαφνικός χαμός της Στέλλας Μιχαήλ, η οποία έφυγε τόσο πρόωρα για τη γειτονιά των αγγέλων.
Αφήνει πίσω της δύο αγγελούδια
«Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγραφεί ο ανθρώπινος πόνος και η οδύνη που προκάλεσε η είδηση του αδόκητου χαμού ενός δικού μας, νέου, ανθρώπου.
Όλο το προσωπικό του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων θρηνεί για τον ξαφνικό χαμό της αγαπητής συναδέλφου Στέλλας Μιχαήλ. Είμαστε βαθύτατα συγκλονισμένοι και σοκαρισμένοι από την ασύλληπτη τραγωδία και την απώλεια αυτή.
Τις δύσκολες αυτές ώρες, οι σκέψεις και οι προσευχές όλων μας, στρέφονται προς την οικογένειά της και ιδιαίτερα προς τους γονείς της, τον σύζυγό της και τα δύο αγγελούδια της, με την ευχή να μπορέσουν να αντέξουν τη μεγάλη απώλεια της αγαπημένης τους κόρης, συζύγου και μητέρας.
Στεκόμαστε και θα σταθούμε στο πλευρό της οικογένειας και των οικείων της με κάθε δυνατό τρόπο.
Αντίο Στέλλα μας», αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων.
Παράλληλα σε ανακοίνωση του Διεθνούς Κέντρου Έρευνας Υδάτων «ΝΗΡΕΑΣ» αναφέρεται:
«Η ερευνητική ομάδα του εργαστηρίου Γαία και ολόκληρη η οικογένεια του Νηρέα είναι βαθύτατα συγκλονισμένη από τον αδόκητο χαμό της αγαπημένης μας Στέλλας Μιχαήλ. Είναι αβάσταχτος ο πόνος μας.
Η Στέλλα δεν ήταν μόνο μια εξαιρετική επιστήμονας, αλλά και μια ψυχή γεμάτη καλοσύνη, αφοσίωση και αγάπη για τη ζωή. Ήταν ενεργός πολίτης, με έντονη δράση για το κοινό καλό και την προστασία του περιβάλλοντος. Η Στέλλα προσπαθούσε συνεχώς να ξεπερνά τα όρια της, τραβώντας τον εαυτό της επιστημονικά, με πάθος, επιμονή και αφοσίωση. Τόσο κατά τη διάρκεια της εκπόνησης της διδακτορικής της διατριβής όσο και μετά στα πλαίσια της ερευνητικής της εργασίας ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια. Η Στέλλα αφήνει πίσω της ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα ανθρωπιάς και προσφοράς. Αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στις καρδιές μας και μια ανεκτίμητη κληρονομιά επιστημονικής ακεραιότητας και έμπνευσης.
Η σκέψη μας είναι κοντά στην οικογένειά της, στον Ευθύμιο της, στη μικρή τους Δανάη και στο νεογέννητο μωρό τους, στα αγγελούδια της που έχασαν τη μητέρα τους πολύ νωρίς, και σε όσους την αγαπούσαν και είχαν την τιμή να τη γνωρίσουν.
Υποσχόμαστε να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη της μέσα από το έργο μας, αντλώντας δύναμη από την αστείρευτη ενέργεια και το πάθος της για το κοινό καλό. Θα είμαστε δίπλα στην οικογένεια της.
Καλό παράδεισο πολυαγαπημένη μας Στέλλα.
Προσπαθούμε ακόμα να πιστέψουμε ότι γράφουμε για σένα Στέλλα μας…»
Η εκλιπούσα:
