Καλεσμένος στην εκπομπή της ΕΡΤ1 «Πρωΐαν σε εἶδον, τήν μεσημβρίαν» με τον Φώτη Σεργουλόπουλο, μίλησε ο Victor Vernicos για την εμπειρία του στην σκηνή της Eurovision.
Όσα αποκάλυψε για την εμπειρία που έζησε
Καταρχάς, θέλω να σε ρωτήσω αν είσαι καλά.
«Είμαι καλά εδώ, όλα καλά».
Θέλω να μου πεις μετά την ολοκλήρωση της εμφάνισής σου εχθές το βράδυ πως αισθάνθηκες;
«Με το που κατέβηκα από την σκηνή, πίστευα ότι τα έδωσα όλα. Πήγα και έκανα αυτό που είπα ότι θα κάνω. Τα έδωσα όλα επάνω στην σκηνή πιστεύω ότι το “destiny” (δεν ήταν γραφτό) να προκριθούμε τελικά, πάντως εγώ έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω. Μπορούσα να τα είχα κάνει και καλύτερα ή και όχι αλλά τα έδωσα όλα, αυτό έχει σημασία».
Ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που μίλησες αμέσως μετά τη συμμετοχή σου;
«Δεν θυμάμαι. Νομίζω ο Ρήγος, ο σκηνοθέτης μας. Όταν κατέβηκα από την σκηνή όλοι ήταν χαρούμενοι. Οι άνθρωποι στα backstage, οι άνθρωποι από το BBC και ο σκηνοθέτης μας ο Ρήγος.
Όλοι είδαν πως τα έδωσα όλα, πόσο το χάρηκα και πόσο καλή ήταν η εμφάνιση».
Παρατήρησα ότι στο booth του green room και σε άλλες εμφανίσεις που έχεις κάνει ο μπαμπάς σου δίπλα σου έτσι;
«Ναι εκεί ήταν ο πατέρας μου με την ελληνική σημαία πιο ψηλά από τους Έλληνες. Τώρα ήταν αστείο και πάρα πολύ γλυκό από τον πατέρα μου, που με στηρίζει πάρα πολύ».
Έγραψες στο λογαριασμό σου ότι «σας αγαπώ παιδιά και σύντομα θα έρθουν πολλά περισσότερα». Ποια είναι αυτά; Τι ονειρεύεσαι;
«Σίγουρα και άλλα τραγούδια. Εγώ θα συνεχίζω με την πορεία μου στη μουσική. Τα δίνουν όλα όπως τα έδωσα και πάνω στη σκηνή της Eurovision. Πάντα με βάζω στο “deep end” όπως λέγεται και μαθαίνω. Άκουσα κάτι τελευταία. Γιατί να βάλεις στόχους που ξέρεις ότι θα πετύχεις; Καλύτερα να βάλεις στόχους που φοβάσαι ότι μπορεί να μην πετύχεις, ώστε να μάθεις και να εξελιχθείς. Και αυτό θα συνεχίσω να κάνω».
Βάζεις δύσκολα στον εαυτό σου Βίκτορα;
«Ναι, νομίζω όμως αυτό είναι το point (σκοπός) της ζωής. Να εξελισσόμαστε. Εγώ θέλω να μάθω, για να μπορώ στο τέλος να δώσω».
Τι σου έμαθε αυτή η συμμετοχή;
«Δεν ξέρω. Μάλλον πόσο όμορφος είναι ο κόσμος, μου άρεσε πάρα πολύ η Eurovision. Μου άρεσε πάρα πολύ η συνεργασία μου με όλους, πραγματικά ήταν όλα τόσο όμορφα».
Ποιος είναι ο άνθρωπος που σε στήριξε περισσότερο από όλους τους άλλους. Ποιος είναι αυτός για τον οποίο λες: «Αυτός είναι ο άνθρωπος δίπλα μου. Αυτό είναι το στήριγμά μου», πέρα από το μπαμπά;
«Οι αδελφές μου που ήρθανε και τα ξαδέλφια μου από τη Δανία και από δω όλη η οικογένεια και γενικά και όλα τα άτομα από την ΕΡΤ και όλοι όσοι συνεργάστηκα. Όλοι ήτανε, είναι πάρα πολλοί. Με έχουν στηρίξει όλοι που ήμασταν μαζί.
Μάλιστα, θυμάμαι ένα 7χρονο παιδάκι που τη λέγανε Λίλι και με είχε ρωτήσει αν θα μπορούσαμε να νικήσουμε την Eurovision. Και εγώ είπα αν το πιστέψεις εσύ θα μπορούσαμε. Εγώ για αυτήν στεναχωρήθηκα όταν όταν έμαθα ότι αποκλειστήκαμε, κατά τα άλλα ήμουν πολύ χαρούμενος με αυτά που κάναμε».
Θα ήθελες να συμμετάσχεις ξανά στην Eurovision;
«Γιατί όχι; Δεν λέω όχι ποτέ. Θα μπορούσα σίγουρα».