Το πάθος είναι ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά ενός οδηγού αγώνων ράλι. Ένα πάθος που δεν αφορά αποκλειστικά και μόνο στην κατάκτηση της πρώτης θέσης, αλλά φτάνει στον πάση θυσία τερματισμό.
Οι αγώνες ράλι απαιτούν, εκτός όλων των άλλων, και τεράστια πειθαρχία από την πλευρά των οδηγών προκειμένου να φτάσουν στη γραμμή του τερματισμού. Και για να τη διασχίσουν, θα κάνουν ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν.
Στη Formula 1, για παράδειγμα, αν ο πιλότος χάσει έναν τροχό του μονοθεσίου του, τότε, κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, θα τεθεί εκτός αγώνα.
Στα ράλι, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Άλλωστε δεν είναι λίγες οι φορές που έχει συμβεί να καταστρέφεται ένας τροχός μετά από ατύχημα και ο οδηγός να συνεχίζει προκειμένου να περάσει τη γραμμή τερματισμού μιας ειδικής διαδρομής. Το έκανε ο Κόλιν Μακ Ρέι, το έκανε ο Τόμι Μάκινεν, ο Μίκο Χίρβονεν, το έκανε και ο πολυπρωταθλητής Σεμπαστιάν Λέμπ.
Τι μπορεί να συμβεί αν αντί για ένα λάστιχο ή έναν τροχό … χάσει κάποιος το τιμόνι του αυτοκινήτου;
Πρώτα απ” όλα, ο οδηγός θα πρέπει να κρατήσει την ψυχραιμία του.
Δεύτερον, θα πρέπει να ευχαριστήσει τον Θεό που η αναποδιά δεν συνέβη με μεγάλη ταχύτητα.
Τρίτον, μπορεί να χρησιμοποιήσει το χέρι του για να ελέγξει την πλήμνη του τιμονιού….
Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και σε άλλο αγώνα. Δείτε το….
[via]
