Μόλις στα 3 της χρόνια έπαθε ένα φοβερό ατύχημα, με αποτέλεσμα να ακρωτηριαστεί η αριστερή άκρη του χεριού..
Με πολλές δυσκολίες συνέχισε τη ζωή της και σήμερα είναι μητέρα δύο ανήλικων παιδιών και σε λίγους μήνες θα φέρει στη ζωή και το τρίτο. Ωστόσο, από το 2012, έπαψε να λαμβάνει το προνοιακό επίδομα που έπαιρνε μέχρι τότε, διότι ποσοστό 67% αναπηρίας… «κατέβηκε» στο 50% και άρα μπορούσε να εργαστεί, όπως καταγγέλλει η ίδια.
Μαζί με τα παιδιά της, μένει σε ένα σπίτι – αποθήκη χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και τα στοιχειώδη και προσπαθεί με τον σύντροφό της και πατέρα των παιδιών να επιβιώσουν.
Η 22χρονη Δήμητρα Μαστροπαναγιώτου ζει στα Λεχαινά με τα παιδιά της, 2 και 3 ετών και τον σύντροφο της. Επί 12 χρόνια έπαιρνε προνοιακό επίδομα για 67%, κάτι που φαίνεται και στα επίσημα έγγραφα που διαθέτει. Λάμβανε 625 ευρώ το δίμηνο.
ΑΠΟ 67% ΠΗΓΕ 50% ΑΝΑΠΗΡΙΑ
Το 2012 πέρασε επιτροπή και η νέα… διάγνωση «μιλούσε» για 50% αναπηρία: «Μας είπαν ότι δεν έχω πρόβλημα στο χέρι, ώστε να μην μπορώ να δουλέψω. Από τότε σταμάτησε το προνοιακό επίδομα. Έκανα αργότερα οικογένεια, αλλά εντάξει η κατάσταση είναι δύσκολη. Δεν μπορώ να δουλέψω με ένα χέρι. Που να πάω και τι να κάνω;», είπε η 22χρονη μητέρα.
Τις προηγούμενες μέρες και συγκεκριμένα στις 26 Ιουλίου, επανεξετάστηκε από γιατρό που γνωμάτευσε «ακρωτηριασμό αριστερής άκρης χείρας… για έκδοση ποσοστού αναπηρίας», και απευθύνθηκε και στο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας, ζητώντας να ξαναπεράσει από επιτροπή: «Στο ΚΕΠΑ που πήγα, μου είπαν ότι εάν κάνω πάλι την αίτηση και περάσω επιτροπή θα βγει πάλι το ίδιο ποσοστό. Θα έπρεπε να έχει επιδεινωθεί η κατάσταση του χεριού μου για να ξαναπάρω το επίδομα», επεσήμανε.
ΧΩΡΙΣ ΡΕΥΜΑ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ… ΤΣΙΓΚΟ
Αυτή τη στιγμή, η οικογένεια της 22χρονης ζει με 173 το μήνα από το ΚΕΑ και 280 ευρώ το δίμηνο από το επίδομα ανηλίκων παιδιών. Το σπίτι με στέγη από τσίγκο δεν διαθέτει ηλεκτρικό ρεύμα, γιατί είχε παρουσιαστεί ένα γραφειοκρατικό κόλλημα, όπως αναφέρει, και ήταν και αυθαίρετο παλαιότερα.
Η ζέστη το καλοκαίρι μέσα στο σπίτι είναι αφόρητη, ενώ τα σημάδια από την υγρασία κατά τους χειμερινούς μήνες είναι κάτι παραπάνω από εμφανή στους τοίχους.
«Το καλοκαίρι το σπίτι καίει στην κυριολεξία. Δεν μπορείς να σταθείς. Τον χειμώνα χωρίς θέρμανση η κατάσταση είναι σκέτη απελπισία. Δεν έχουμε ρεύμα και είναι πολύ δύσκολα. Για τα παιδιά, μας νοιάζει που είναι μικρά και που θα έρθει κι ένα ακόμα σε λίγο καιρό. Το κράτος δεν μας βοηθάει. Τα λίγα που έπαιρνα ανά δίμηνο, κόπηκαν.
Μόνο το ΚΕΑ και τα επίδομα παιδιών. Αλλά πώς να ζήσουμε έτσι. Πως το 67% αναπηρίας έγινε 50%; Μπορώ εγώ με ένα χέρι να δουλέψω; Τι να κάνω; Πως θα ζήσουμε;…», είπε η 22χρονη Δήμητρα, η οποία ήθελε να ευχαριστήσει τον δήμαρχο Ανδραβίδας – Κυλλήνης κ. Ναμπίλ Μοράντ και τον αντιδήμαρχο κ. Ανδρέα Μίγκο, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή στηρίζουν την οικογένεια όσο μπορούν με προσωπικά τους έξοδα.