Tο αποτρόπαιο έγκλημα με τα κατακρεουργημένα και κρεμασμένα σκυλιά στα Κεραμειά Κρήτης δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Πριν ένα χρόνο κάποιος συμπολίτης μας στην Ξάνθη έκοψε το αφτί και το πόδι ενός κουταβιού ενώ του έδινε οξύ από το στόμα. Ένα τόσο δα ανυπεράσπιστο πλάσμα έγινε θύμα του ανθρώπινου σαδισμού.
από τη Σταματίνα Σταματάκου
Το ειδεχθές αυτό έγκλημα έλαβε μεγάλης δημοσιότητας, ο δράστης επικηρύχθηκε, μάλιστα δινόταν αμοιβή χιλιάδων ευρώ. Για ακόμη μία φορά όμως ο δράστης δεν βρέθηκε. Είναι σχεδόν σύνηθες να μην εντοπίζεται ο δράστης αλλά κι αν βρεθεί να μην τιμωρηθεί αναλογικά για την πράξη του. Η ατιμωρησία, δυστυχώς, δεν αποτελεί σπάνιο φαινόμενο στις κακοποιήσεις ζώων. Οι τοπικές κοινωνίες δε μιλούν, η αστυνομία αρκετές φορές κάνει τα στραβά μάτια και οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης λίγες φορές δικαιώνουν τα θύματα.
Τα Αδεσποτούλια Ξάνθης που βρήκαν και φρόντισαν το κουτάβι δήλωσαν στο skai.gr: “Η ιστορία του πήρε μεγάλη διάσταση, κινήσαμε τα πάντα για να βρεθεί ο δράστης αλλά… ξεχάστηκε, έσβησε, άλλο ένα έγκλημα ήρθε να μας συγκλονίσει, και μετά ένα άλλο, και μετά ένα άλλο. Η αστυνομία μας δείχνει ότι δεν θέλει τον ρόλο αυτό ξεκάθαρα και δεν ασχολείται. Πρέπει να υπάρχει αστυνομία ζώων. Πρέπει επιτέλους να τηρηθούν οι νόμοι. Ο δράστης είναι εκεί έξω. Τον περιμένουμε ένα χρόνο τώρα να ξαναχτυπήσει… Τη δράστιδα της επίθεσης με βιτριόλι -ορθώς- τη βρήκαν. Ο ψυχοπαθής που το βασάνισε τόσο φρικτά και ονειρεύεται το επόμενό του έγκλημα. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα βρουν τους αρρώστους που έγδαραν και κρέμασαν τα αγγελούδια στην Κρήτη. Δυστυχώς, έχουμε πάψει πλέον να ελπίζουμε ότι θα βρουν γενικά όσοι εγκληματούν εις βάρος των ζώων”.
Το συγκεκριμένο κουτάβι που βασανίστηκε φρικτά στην Ξάνθη είχε δίπλα του τους εθελοντές από τα Αδεσποτούλια Ξάνθης και τον κτηνίατρό του Κοραί Ιμπίσογλου. Μετά από μάχη που έδωσαν βγήκαν νικητές. Χρειάστηκε πολυήμερη νοσηλεία και μεγάλη φροντίδα. Το σκυλάκι μέσα στην ατυχία του στάθηκε τυχερό γιατί έζησε και υιοθετήθηκε από τον γνωστό για τη φιλοζωική του δράση Γιώργο Μαυρίδη, ο οποίος στάθηκε δίπλα του και αντιμετώπισε τα προβλήματα υγείας που συνέχισαν να το ταλαιπωρούν, ιδιαίτερο θέμα αντιμετώπιζε για μήνες με τον οισοφάγο του από οξύ που κατάπιε.
Την ονόμασε Τσίχλα και πλέον ζουν οι τρεις τους μαζί με τη σκυλίτσα του Μόλυ. Η ευτυχία τους φαίνεται. Η υιοθεσία ενός ζώου είναι πράξη αγάπη, ευθύνης αλλά και διάσωσής του, ένα ζώο διασώζεται ολοκληρωτικά μόνο όταν υιοθετείται. Τουλάχιστον η Τσίχλα κατάφερε να επιβιώσει αλλά και να αγαπηθεί πολύ, σε αντίθεση με άλλα ζώα που γνωρίζουν μόνο τον πόνο σε όλη τους τη ζωή.