Πόσες φορές επισκεπτόμενοι ή βλέποντας από το Facebook τα διάφορα κυνοκομεία ζώων δεν σας πιάνει θλίψη; Και ονειρεύεστε μέρη όπου τα ζώα θα ζουν ελεύθερα και όχι σε θλιβερά κλουβιά, που συχνά μένουν για όλη τους τη ζωή.
Αυτό που επικρατεί στη χώρα μας βέβαια ξεπερνάει κάθε όριο. Κυνοκομεία-φυλακές, ζώα χωρίς καμιά φροντίδα, καθισμένα συχνά πάνω στα περιττώματά τους, άρρωστα, αστείρωτα, ανεμβολίαστα. Μάτια θλιμμένα και γαβγίσματα κλάματος. Κυνοκομεία- Νταχάου.
Το καταφύγιο, για το οποίο θα μιλήσουμε, είναι το τέλειο μέρος για να ζουν τα αδέσποτα, τα κακοποιημένα, τα ανεπιθύμητα ζώα. Ένας επίγειος παράδεισος που δύσκολα πιστεύεις ότι μπορεί να υπάρχει. Χωρίς κλουβιά, χωρίς περιορισμούς. Ελεύθερα να παίζουν και να τρέχουν όλη μέρα. Με πολλές αγκαλιές και πολλά χάδια.
Πρόκειται για ένα καταφύγιο που βρίσκεται στην πόλη Salford (Σάλφορντ) της Μεγάλης Βρετανίας, κοντά στο Μάντσεστερ. Το χώρο αυτό δημιούργησαν δύο φιλόζωες γυναίκες η Emma Billington και η Louise Fields, οι οποίες έχουν σώσει πάνω από 1500 σκυλάκια από όλον τον κόσμο, τα οποία θα πήγαιναν για ευθανασία. Στο καταφύγιο αυτό, που λέγεται Dogs4Rescue Farm Dogs 4 Rescue , υπάρχουν και άλλα ζώα, γάτες, γουρουνάκια, κατσίκες.
Το καταφύγιο άνοιξε τις πόρτες του το 2003 όταν η πάντα φιλόζωη Emma πήγε ταξίδι στην Τουρκία και είδε έναν τέτοιο χώρο. Τον λάτρεψε και γύρισε πίσω στην πατρίδα της να φτιάξει και η ίδια κάτι ανάλογο. Δεν μπορούσε να βλέπει περιορισμένα ζώα, δεμένα και ξεχασμένα. Έτσι γεννήθηκε το Dogs4Rescue, σε ένα υπέροχο τεράστιο χώρο όπου έχουν παίξει και συνεχίζουν να παίζουν αμέτρητες τετράποδες ψυχές, που δεν είχαν κανένα μέλλον. Παίζουν , χαίρονται και υπάρχουν όπως αξίζει σε όλα τα πλάσματα. Χωρίς κανέναν περιορισμό.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Οι δύο γυναίκες κάνουν και άλλα. Επισκέπτονται σχολεία και μιλούν στα παιδιά για τα ζώα και το περιβάλλον. Επισκέπτονται και άλλους χώρους, χώρους δουλειάς, γραφεία, νοσοκομεία, γηροκομεία παρουσιάζοντας την τόσο εξαιρετική τους δουλειά και ευαισθητοποιώντας πολλούς. Έχουν επίσης ανοιχτές τις πόρτες τους για επισκέψεις. Συχνά πηγαίνουν εκεί άνθρωποι που ζουν μόνοι για να δουν και να κάνουν παρέα με τα ζώα. Και φυσικά φροντίζουν ώστε να γίνονται και υιοθεσίες. Για αυτές κανένα ζώο δεν είναι ανεπιθύμητο.
Το στήριγμά τους φυσικά είναι ο κόσμος. Το καταφύγιο είναι γνωστό σε φιλοζωικές κοινότητες σε όλες τις χώρες. Οι άνθρωποι που τις γνωρίζουν και βλέπουν το έργο τους τις βοηθούν να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που κάνουν.
Και αυτές δηλώνουν ευτυχισμένες που καταφέρνουν να βοηθήσουν πολλά ζώα να σωθούν από ευθανασία. Και να τους παρέχουν μια ποιοτική ζωή. Και όσο για το τι σκέφτονται για το μέλλον; Η απάντηση είναι μία. Να δημιουργηθούν και άλλα καταφύγια σαν αυτό.