Το δυστύχημα, το οποίο συνέβη στον πυρηνικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας Τσερνόμπιλ, στις 26 Απριλίου του 1986, στον αντιδραστήρα 4, υπήρξε το μεγαλύτερο δυστύχημα στην ιστορία της πυρηνικής ενέργειας.
Ο τόπος, όπως γνωρίζουμε, εκκενώθηκε αφού οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Και φυσικά και τα ζώα τους. Η χλωρίδα και η πανίδα στην περιοχή επηρεάστηκαν σημαντικά μετά το ατύχημα. Πευκοδάση καταστράφηκαν από τη ραδιενέργεια, ενώ υπήρξαν αναφορές και για μεταλλάξεις σε ζώα, με μόνη επιστημονική καταγραφή τον μερικό αλμπινισμό στα χελιδόνια.
από τη Μυρτώ Τζώρτζου, petpetmag@gmail.com
Σήμερα στη ζώνη αποκλεισμού των 30 χιλιομέτρων ορισμένα είδη του ζωικού βασιλείου έχουν επιστρέψει. Μεταξύ των ζώων υπάρχουν εδώ και τα γνωστά σκυλάκια του Τσερνόμπιλ. Μετά το πυρηνικό ατύχημα οι κάτοικοι του Τσερνόμπιλ δεν είχαν το δικαίωμα να πάρουν μαζί τους τα κατοικίδια ζώα τους. Έτσι εκατοντάδες σκυλάκια έμειναν μόνα τους πίσω. Σήμερα, οι απόγονοί τους εξακολουθούν να περιφέρονται στην περιοχή και, ενώ η ζωή τους δεν είναι εύκολη, αποτελούν την ανεπίσημη μασκότ της περιοχής.
Οι τουρίστες που επισκέπτονται τo μέρος, έχοντας στο μυαλό τους τις εικόνες της γνωστής τηλεοπτικής σειράς της HBO “Chernobyl”, δεν σταματούν να βγάζουν selfies στα χαλάσματα. Και φυσικά να γνωρίζουν τα σκυλάκια αυτά-πάνω από 1000 τον αριθμό- που είναι ιδιαίτερα φιλικά με όλους.
Τι γίνεται σήμερα με τα ζώα αυτά
Μέχρι το 2018 ήταν παράνομο να πάρει κάποιος ένα τέτοιο ζώο από τη μολυσμένη εκεί περιοχή λόγω του ρίσκου της μόλυνσης. Τα σκυλάκια όμως πλέον δεν είναι μολυσμένα από ραδιενέργεια και μέσω των οργανώσεων Clean Futures Fund, SPCA International και Dogs of Chernobyl, μπορεί κάποιος να υιοθετήσει ένα τέτοιο ζώο, το οποίο θα πάρει στειρωμένο, εμβολιασμένο και απολύτως υγιές. Και θα το σώσει φυσικά από τις δυσκολίες επιβίωσης και τον απίστευτα παγωμένο χειμώνα.
Και η ραδιενέργεια; Σύμφωνα με την κτηνίατρο της οργάνωσης Dogs of Chernobyl, Jennifer Betz, η περισσότερη ραδιενέργεια είναι στη γούνα τους και φεύγει με σαπούνι και νερό. Κάθε ζώο που πηγαίνει για υιοθεσία είναι εντελώς ακίνδυνο.
Και, όπως είναι λογικό, δεν είναι λίγοι-μάλλον είναι οι περισσότεροι- εκείνοι που δεν θα τολμούσαν να κάνουν μια τέτοια υιοθεσία. Όμως υπάρχουν και αυτοί που θέλουν να ανοίξουν το σπίτι τους σε ένα τέτοιο ζώο που παλεύει εκεί να επιβιώσει από την πείνα, το απίστευτο κρύο αλλά και τις συνεχείς επιθέσεις των μεγάλων εκεί ζώων.
Εικόνα: Tomas Halasz / FOUR PAWS
Πριν από ενάμιση περίπου χρόνο οι άνθρωποι του Dogs of Chernobyl κατάφεραν και έπεισαν την κυβέρνηση της Ουκρανίας ώστε να αφήσει να υιοθετηθούν σκυλάκια από ανθρώπους της Βόρειας Αμερικής.
Ένας από αυτούς είναι και η Jackie Mahler, η οποία με μεγάλη χαρά και χωρίς να έχει καμιά προκατάληψη αποφάσισε να υιοθετήσει μια υπέροχη σκυλίτσα, την Isotope, την οποία πήρε στο σπίτι της στην Ουάσιγκτον.
“Όταν άκουσα ότι υπάρχει αυτή η δυνατότητα, σκέφτηκα ότι είναι μοιραίο”, θα πει η ίδια, η οποία χαρακτηρίζει την Isotope ως το πιο γλυκό σκυλάκι που έχει ποτέ συναντήσει, συμπληρώνοντας “Είχα επισκεφτεί την Ουκρανία και τη ζώνη αποκλεισμού. Και ερωτεύτηκα στην κυριολεξία αυτά τα σκυλάκια εκεί. Έτσι το είδα κάπως σαν μοίρα να υιοθετήσω κάποιο”.
H Jackie όμως σκέφτεται και τα σκυλάκια που έμειναν πίσω. Για αυτό στα γενέθλιά της ζητάει να γίνονται δωρεές ώστε να συγκεντρώνονται χρήματα ώστε να γίνονται στειρώσεις και τα απαραίτητα εμβόλια στα ζώα που μένουν εκεί. Οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ προσπαθούν να τα φροντίσουν αλλά δεν μπορούν να κάνουν κάτι περισσότερο από το φαγητό. Το χειμώνα τα ζώα δεν μπαίνουν μέσα στις εγκαταστάσεις, λόγω του φόβου της λύσσας, αλλά μένουν έξω στην παγωνιά.