Στα δίχτυα του θανάτου, πιάστηκε ένα ακόμα ελαφάκι σε περιοχή της Νότιας Ρόδου, το οποίο λίγο έλλειψε να βρει τραγικό θάνατο, αν δεν το εντόπιζε ένας αλλοδαπός που διαμένει στο νησί μας.
Πρόκειται για τον Udo Gesinger, ο οποίος με επιστολή του στη “ΡΟΔΙΑΚΗ”, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις περιπτώσεις αυτές και ζητά τη λήψη άμεσων μέτρων για να αντιμετωπιστεί το τεράστιο αυτό πρόβλημα: «Το ελάφι είναι το σύμβολο του νησιού της Ρόδου. Σύμφωνα με το μύθο, είχαν συμβεί τα ακόλουθα. Λόγω των πολλών φιδιών ήταν τόσο επικίνδυνα στο νησί, που οι Ρόδιοι πίστευαν ότι έπρεπε να το εγκαταλείψουν. Ρώτησαν το Μαντείο των Δελφών τι να κάνουν. Τα ελάφια να διώξουν τα φίδια συνέστησε το Μαντείο.
Το είπαν και έγινε. Οι Ρόδιοι εγκατέστησαν αυτά τα όμορφα ζώα και το πρόβλημα επιλύθηκε. Για πολύ καιρό τώρα, το ελάφι υπήρξε το σύμβολο της Ρόδου και οι κάτοικοι είναι πολύ περήφανοι γι’ αυτό. Προς τιμήν των ζώων κοσμούν το υπέροχο αστικό τοπίο, ελάφι και ελαφίνα σε δύο στύλους, αριστερά και δεξιά της εισόδου του λιμανιού Μαντράκι.
Αλλά ελάφι και ελαφίνα φαίνεται ότι δεν αξίζουν σήμερα τίποτα πια. Για να προστατεύσουν οι αγρότες τις καλλιέργειές τους, περιφράζουν εδώ και μερικά χρόνια τα χωράφια τους με ένα πλέγμα περίφραξης από νάιλον. Τα ζώα δεν βλέπουν τα λεπτά νήματα αυτών των διχτυών και παγιδεύονται.
Τα σκληρά αυτά νήματα από νάιλον κόβουν το δέρμα των ζώων.
Τα ζώα είτε πεθαίνουν οδυνηρά στα δίχτυα είτε τραβιούνται και ξεφεύγουν με ένα κουβάρι πλέγματος γύρω από τα κεφάλια και τα κέρατά τους. Εάν το πλέγμα τυλιχτεί γύρω από το στόμα, τα ζώα δεν μπορούν πλέον να τρώνε και λιμοκτονούν. Σύμφωνα με πληροφορία ενός υπαλλήλου του δασαρχείου, μόνο η Αρχή αυτή, απελευθερώνει 60 -70 ζώα από τα νάιλον πλέγματα νεκρά ή ζωντανά κάθε χρόνο.
Όχι μόνο τα ελάφια αφήνουν τη ζωή τους σε αυτά τα πλέγματα περίφραξης αλλά και σκυλιά, γάτες, σκαντζόχοιροι και κατσίκες πέφτουν επίσης θύματα αυτών των περιφράξεων. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Όταν τελειώσει η περίοδος συγκομιδής, τα δίχτυα δεν απορρίπτονται σωστά, τα αφήνουν στην ίδια θέση ή τοποθετούνται τσαλακωμένα στους θάμνους Ασκινού, όπου δεν θα διαλυθούν στο περιβάλλον ούτε σε δεκαετίες.
Προφανώς όλοι μπορούν να περιφράξουν την περιουσία τους, όπως τους αρέσει, ακόμη και αν τραυματίσουν ή σκοτώσουν με αυτόν αθώα ζώα. Φαίνεται ότι τα χέρια των Αρχών είναι δεμένα. Όποιος κυνηγάει στο νησί ένα ελάφι και συλληφθεί, πρέπει να αντιμετωπίσει μια σοβαρή ποινή.
Ενάντια στη συστηματική εξάλειψη των ζώων από τις επικίνδυνες περιφράξεις μάλλον είναι ανίσχυροι. Όποιος μπορεί ας το καταλάβει. Επομένως παραμένει το ερώτημα: πόσος καιρό απομένει μέχρι να θαυμάζουμε τα περήφανα ελάφια μόνο στους στύλους του λιμανιού του Μαντρακιού»
Πηγή: rodiaki.gr