«Άνθρωποι» Βούτηξαν Γάτα Μέσα Σε Κουβά Με Πετρέλαιο – Η Διάσωση Της (pics)
Άγιες μέρες δεν θέλουμε να εκτραχυνθούμε.. Δεν χωρούν λόγια και σχολιασμός για αυτούς τους «ανθρώπους».. Δείτε την απίθανη διάσωση της Μέλι, της γάτας που την βούτηξαν μέσα σε κουβά με πετρέλαιο
Αυτό το γατουλι το φροντιζα σαν αδεσποτακι στη γειτονιά μου, μια μέρα την βρήκα λουσμένη με πετρέλαιο..ολόκληρη! Κυριολεκτικά εσταζε πετρέλαιο, οπου ακουμπούσε άφηνε σταμπες.. αυτό έγινε από ανθρώπινο χέρι, μάλλον την βούτηξαν και αυτό πιστεύουν και οι γιατροί με την ποσότητα που είχε πάνω της. Αν έπεφτε μόνη της σε κάποιο βαρέλι δεν θα μπορούσε καν να βγει, αν της το έριχνε κάποιος δεν θα την έπιανε ολόκληρη μέχρι μέσα στα αυτιά της..δυστυχώς κάποιος “καλός άνθρωπος” της φέρθηκε έτσι!
Όταν προσπάθησα να την πιάσω τρομάξε ισως και να πονουσε και έτρεξε και κρύφτηκε σε κατι μπάζα..έτσι έμεινε πάνω από 24 ώρες, υπολογίζω περιπου 30 ωρες, με το πετρέλαιο το οποίο προσπαθούσε να καθαρίσει από πάνω της γλειφοντας το. Την επόμενη μέρα την έψαχνα για μπορέσω να τη παω στο γιατρό αλλά βγήκε μόνη της, ήρθε στα πόδια μου και ξάπλωσε, ένιωσα ότι μου λέει ‘βοήθησε με’! Δείτε και το σχετικό βίντεο:
Κουρνιασε στα πόδια μου και αν σηκωνομουν εστω και 2 βήματά διπλα ερχοταν παραπατωντας κι αυτή και ξανα ξαπλωνε.. την έπιασα εύκολα δεν αντισταθηκε αφού ηταν παρα πολύ ζαλισμένη και παραπατουσε απο τις αναθυμιάσεις και τοσο που καταναλωσε…Να σημειώσω οτι σε ολο αυτο το χρονικό διάστημα μεχρι να βρουμε κλουβι και πετσετα για να την μεταφέρουμε, καθόμουν διπλα της, της μιλούσα γιατι ηταν ο μονος τροπος μου να την παρηγορησω και να αισθάνεται οτι ειμαι μαζι της, αυτή έκανε πατουσακια και γουργουριζε πολύ δυνατά, σηκωνε λίγο το βλέμμα της με κοιτούσε και ξανα εκλεινε τα μάτια!
Την πήγα σε μια Κλινική όπου άμεσα την έλουσαν με νάρκωση ολικη, σε δυο μέρες της έκαναν μπάνιο 5 φορές με πράσινο σαπουνι για να φύγει από πάνω της όλη αυτή η ποσότητα. Στα κόπρανα της έβγαζε 3 μέρες πετρέλαιο, τα μάτια της, ο οισοφάγος της και το στομάχι της κάηκαν και, δεν μπορούσε να ανοίξει τα ματια της καθολου. Στην πρώτη επικοινωνία με τη γιατρό μου είπε οτι είναι δύσκολο περιστατικό καθως η ποσότητα είναι μεγάλη τοσο εξωτερικά οσο και εσωτερικά και αυτο ισως να της αφήσει προβλήματα, όρασης όσφρησης ή να μη ζήσει πολλα χρόνια! Ίσως να πειραχτηκε το συκώτι και τα νεφρά, μπορεί ακομα και να μην τα καταφέρει.
Εν τέλει οι εξετάσεις αίματός της ηταν καλές. Ήταν στα υγρά καθως δεν επινε, δεν έτρωγε, δεν μπορούσε να καταπιεί. Μετά από 3 μέρες σε μια ακτινογραφία που έκαναν φάνηκε μια μεγαλη μαζα στο στομάχι της. Η γιατρός είπε ότι ειναι τριχομπαλες κατά πάσα πιθανότητα οι οποίες με το πετρέλαιο κολλησαν στο στομάχι της. Τα ενδεχόμενα ηταν να μείνουν εκει και να της προκαλούν κάψιμο να προχωρήσουν στο έντερο και να τα αποβάλει με τα κόπρανα ειτε να κολλησει στο έντερο και εκει δεν θα υπάρχει δυνατότητα να κάνουν κατι. Οποτε χωρις να το σκεφτώ ζητησα απο τη γιατρό να κάνει το καλύτερο για να μην υποφέρει.
Με ενημέρωσε ότι υπάρχει κίνδυνος, καθώς πριν λίγες μέρες της ειχαν κάνει 2 φορες αναισθησία για να μπορέσουν να την πλυνουν. Οπότε προχωρήσαμε στο χειρουργείο στο οποίο έβγαλαν δύο χούφτες με τρίχες της. Μολις συνήλθε απο την νάρκωση έπαθε αναπνευστική ανακοπή και οι γιατροί την επανέφεραν..την επόμενη ηταν καταπτωτικη και με πυρετό.
Της πήραν αιμα αφου ο πυρετός επέμενε και βρηκαν μια φλεγμονή, μια παγκρεατιτιδα και μου είπαν ότι οι πιθανότητες να τα καταφέρει είναι 50-50, καθως δεν υπάρχει θεραπεία! Τελικά μετα από 3 μερες το θηριακι μου ηταν δυνατό και συνήλθε, αρχισε να πίνει νεράκι και να τρώει μονη της κονσέρβα αλλα κυρίωςκοτόπουλο με κριθαράκι που της μαγειρευα και το πήγαινα στη κλινική.
Κάθε μέρα πήγαινα να την δω, όταν μου την έδινε η γιατρός στην αγκαλιά και της μιλούσα με καταλάβαινε και έτσι όπως ήταν σε λήθαργο το πρώτο διάστημα ειδικά, απλωνε τα πόδια της στο πρόσωπο μου με κλειστά τα ματακια της με ζυμωνε και γουργουριζε ασταματητα..την μερα που πηγα να την πάρω μου ειπε η γιατρός οτι θα χασει ολο το τριχωμα της .
Τελικα όταν μετά από 20 μέρες επιτέλους ήρθε σπίτι ζύγιζε 1 κιλό! Έπρεπε να παίρνει χάπια, αλοιφές, σιρόπια, σταγόνες κάθε μέρα μέχρι να γίνει καλά. Τις πρώτες μέρες ούτε καν κουνιόταν για να πάει στην άμμο! Τα έκανε πάνω της… οπως την αφηνα πανω στο κρεβάτι ετσι την έβρισκα.. οταν την σηκωνα για να της δωσω τα χαπια κατουριοταν πάνω της! Πέρασε πολύ πόνο φαινόταν και απο το βλεμμα της και απο το παραπονιαρικο νιαουρισμα της.
Φορούσε κολάρο-χωνι για να μην γλείφεται γιατι εχανε παρα πολύ τριχα και δεν θελαμε να συσσωρευτει τοση ποσότητα στο στομάχι της. Την χτενιζα 3 φορες την ημερα , και εφευγαν κομματια οι τρίχες μαζι με το δερμα της.. χαθηκε όλο το τρίχωμα της καθως και απο τα πατουσακια της ολα τα μαξιλαρακια βγηκαν!! Το δύσκολο ηταν οτι πολλες φορες επειδή το πετρέλαιο εκαψε το λαιμο της και ολο τον οισοφάγο οταν ετρωγε, εκανε εμετο σχεδόν καθε της μπουκια…πνιγοταν για καποια δευτερόλεπτα και τελικα το έβγαζε..παντα ημουν οσο έτρωγε ωστε αν συμβει κατι να το προλάβω!
Το ανησυχητικό ηταν οτι μπορει αυτο να της προκαλούσε στενωση οισοφάγου και να ειναι χρόνιο πρόβλημα οι εμετοι, αν έτρωγε λιγο πιο απότομα. Ευτυχώς επειδή η θεραπεία της με τα γαστροπροστατευτικα έγινε με μεγάλη ευλάβεια και με ολες τις οδηγίες της γιατρού δεν της έμεινε αυτο σαν πρόβλημα , το ξεπερασε μετα απο 3 βδομαδες τελείως!!
Τα μάτια της επίσης ηταν αρκετά ερεθισμένα και οι σταγόνες που βαζαμε την βοήθησαν πολυ! Εννοείται ότι σε όλη τη νοσηλεία της της χορηγούσαν παυσίπονα και αναλγητικα της γιατί όπως μου είπε χαρακτηριστικά η γιατρός μου η γάτα καιγόταν κυριολεκτικά παντού: το δερμα της, τα ματια της, ο λαιμός, τα αυτιά, το στομάχι, το έντερο, ολα μα ολα επηρεάστηκαν!!
Μετά από ένα χρόνο με πολύ φροντίδα αλλά κυρίως με πάρα πολύ αγάπη είναι ένα αφρατομπαμπατσικο κορίτσι και υποθέτω πλεον πως ζυγίζει περίπου 7.5 κιλα και είναι παρα πολυ χαδιάρα, παρα πολυ παιχνιδιάρα, λατρευει να τρωει το φαι μου, ο,τι κι αν ειναι αυτο! Ακούει και καταλαβαίνει πολλά γιατι εχω την ταση να της μιλάω παρα πολύ και το καλύτερο είναι οτι πάντα απαντάει και με διαφορετικό υφος ανάλογα τι της λεω!
Είναι απίστευτα δεμένη μαζί μου και άλλο τόσο εγώ μαζί της… καπου εδω να σημειώσω ότι πάντα ήθελα ένα σκύλο καθώς θεωρούσα ότι οι γάτες είναι δύσκολες και ντιβες και δεν φαίνεται η αγάπη τους..τεράστιο λάθος! Αν νιώσεις την αγάπη της γατας θα καταλάβεις ότι πραγματικά σε κατακλύζει!
ΥΓ1: Η Μελλι μου στην προηγούμενη ζωής της μάλλον ήταν σκύλος γιατί έχει πολλές συνήθειες και συμπεριφορές σκύλου.
ΥΓ2: Το όνομα της βγήκε από τη γιατρό της την Μελινα που την έσωσε, ως αδεσποτακι την λέγαμε χαδιάρα γιατί τριβοταν κυριολεκτικά παντού!
YΓ3: Ορίστε και ένα βίντεο με τη Μέλι τώρα:
