Για έναν νεαρό άνδρα στην ζοφερή ζέστη του ήλιου του Ντουμπάι, όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι, ήταν μια τυπική μέρα. Ήταν επίσης μια τυπική μέρα και για ένα αδύνατο σκυλί που βρήκε καταφύγιο κάτω από ένα αυτοκίνητο και έτρωγε μέσα από τα σκουπίδια.
Ο εν λόγω άνδρας ήταν ο Anand Raman. ο εν λόγω σκύλος είχε κρυφτεί κάτω από ένα αυτοκίνητο μπροστά από το γραφείο της αδελφής του Anand Raman.Αυτό το άρρωστο και άστεγο σκυλάκι χαλαρώνει τελικά όταν συνειδητοποιεί ότι κάποιος τον παίρνει σπίτι.
Τώρα έχει μια αγαπημένη οικογένεια
Το σκυλί μπήκε κάτω από ένα αυτοκίνητο για να ξεκουραστεί και να φάει τα υπολείμματα που μερικοί εργάτες τον είχαν αφήσει.
Τότε ο Ανάντ κοίταξε προσεκτικά το σκυλάκι και είδε ότι η γούνα του ήταν βρόμικη και τα πόδια του δεν ήταν αρκετά καλά.
Ακόμη και σε αυτή την κατάσταση, όταν ο σκύλος είδε τον Anand, έτρεξε προς αυτόν, σαν να τον γνώριζε από παλιά. Ο Anand, ο οποίος δεν σχεδίαζε να σώσει μια ζωή εκείνη την ημέρα, μια ματιά στο χαρούμενο κουτάβι ήταν αρκετό και ήξερε ότι δεν είχε άλλη επιλογή.
«Με πλησίασε με μια περίεργη, αλλά ενθουσιώδης διάθεση, κουνώντας την ουρά του με ενθουσιασμό. Αυτή η συμπεριφορά του είναι αυτό που αρχικά με έκανε να ερωτευτώ μαζί του. Κατόπιν καθίσαμε εκεί για λίγο στο πεζοδρόμιο και ήταν χαρούμενος για τα χάδια που του πρόσφερα για λίγο.
Με τη βοήθεια της αδελφής του και του γαμπρού του, ο Anand πήγε το σκυλί στον κτηνίατρο. Ήταν τόσο εξαντλημένος, που κοιμήθηκε αμέσως στον ώμο μου πηγαίνοντας τον με το αυτοκίνητο στον κτηνίατρο.
Στην κλινική, ο Anand Raman έμαθε περισσότερα: ο σκύλος υπέφερε από ραχίτιδα, μια ασθένεια που έκανε τα πόδια του να καμπυλωθούν κατά την καταιγιστική ανάπτυξη του, που είναι συνέπειες του χρόνιου υποσιτισμού. Ωστόσο, ο κτηνίατρος διαβεβαίωσε τον Anand Raman ότι ήταν δυνατή η θεραπεία του ζώου.
Ήταν η τυχερή ημέρα του σκύλου. Ο Anand Raman σκόπευε να υιοθετήσει αυτό το σκυλί, και αυτή η επιχείρηση θα κοσμούσε τη ζωή του φαινομενικά, όπως και εκείνη του σκύλου!
Στη συνέχεια, ο Anand πήρε στο σπίτι του τον σκύλο, του έκανε μπάνιο και έκπληκτος είδε ότι το τρίχωμα του ήταν στην πραγματικότητα καθαρό λευκό, αφού όλη η βρωμιά είχε βγει από το σώμα του.\
Ο Anand ονόμασε τον σκύλο Snowy, λόγω του χρώματος του τριχώματος του.
Αλλά η διδασκαλία του σκύλου ότι πέρασε όλη του τη ζωή επιζώντας στους δρόμους που τελικά ήταν ασφαλής ήταν λίγο δύσκολη. Όταν έφτασε στο σπίτι κάθισε σε μια γωνιά, δεν κατάλαβε ότι τώρα είχε ένα αγαπημένο σπίτι.
Όταν ο Anand τον πήγαινε για μια βόλτα, φοβόταν συνεχώς ότι θα εγκαταλειφθεί στους δρόμους, του χρειάστηκε χρόνος για να καταλάβει ότι αυτό δεν θα συνέβαινε ποτέ.
Δύο μήνες αργότερα, ο Snowy καταλαβαίνει τελικά τι είναι να είσαι επιθυμητός και αγαπημένος. Αυτός κοιμάται και περιμένει την οικογένειά του να επιστρέψει από την εργασία, για να τους γεμίσει με πολλά φιλιά.
Ο Snowy έχει κρατήσει ένα πράγμα από το παρελθόν του, ωστόσο. Εξακολουθεί να αγαπά τις αγκαλιές από τον μπαμπά του – ακόμα και όταν δεν νυστάζει.
Αυτός ο νεαρός άνδρας και αυτός ο σκύλος που είχε βρει το καλοκαίρι δεν συνειδητοποίησε στην αρχή πόσο θα άλλαζε η ζωή του κατά τη διάρκεια αυτής της ζεστής και ηλιόλουστης ημέρας στο Ντουμπάι. “Αυτός μας καλύπτει με την αγάπη του”, λέει ο Anand Raman, ” και επιστρέφουμε την εύνοια. “