Γνωστός και ως Argentine Mastiff (Αργεντίνικο μαστίφ), ο ξεχωριστός και όμορφος σκύλος Dogo Argentino (Αργεντίνικος ντόκο) είναι η μοναδική επίσημα αναγνωρισμένη φυλή σκύλων της Αργεντινής. Η φυλή αυτή έγινε για το κυνήγι μεγάλων θηραμάτων από το γιατρό Dr. Antonio Nores Martinez και τον αδερφό του Agustin τη δεκαετία 1920.
Τα βασικά
Τα αρσενικά σκυλιά της ράτσας είναι μεταξύ 60 και 68 εκατοστά ύψος ενώ τα θηλυκά 60 με 65 εκατοστά. Το βάρος τους κυμαίνεται ανάμεσα στα 40 και 45 κιλά. Το 10% των Dogo Argentinos γεννιούνται κουφά ενώ ο μέσος όρος ζωής τους είναι 10 με 12 χρόνια.
Η ιστορία του
Ήταν περίπου στα τέλη της δεκαετίας του 1930, στην επαρχία Cordoba της Αργεντινής, όταν ο νεαρός τότε φοιτητής ιατρικής Antonio Nores Martinez εντόπισε την επιμονή και την έντονη μαχητικότητα των σκύλων Viejo Perro Pelea Cordobes (Παλαιός Κυνομάχος της Κόρδοβα – ένας σκύλος Bull και Terrier που σήμερα έχει εξαφανιστεί). Έτσι αποφάσισε να φτιάξει το απόλυτο κυνηγόσκυλο μεγάλων θηραμάτων. Το κυνήγι του αγριόχοιρου και του πούμα στην Αργεντινή αποτελούσε μια παράδοση πολλών χρόνων. Τα θηράματα τα θανάτωναν με λόγχη ή μαχαίρι.
Ο Antonio Nores Martinez είχε στο μυαλό του ένα σκύλο με τις μαχητικές αρετές του Viejo Perro Pelea Cordobes, που θα συνεργαζόταν άψογα και χωρίς κάποιο πρόβλημα τόσο με άλλα σκυλιά όσο και με τους ανθρώπους.
Και ξεκίνησε να διασταυρώνει σκύλους Viejo Perro Pelea Cordobes με άλλες ράτσες, όπως Πόιντερ, Μπόξερ, Μεγάλο Δανό, Μπουλ Τεριέ, Μπουλντόγκ, Ιρλανδέζικο λυκοθήρα, Ντογκ Ντε Μπορντό, Σκύλο Πηρυναίων και Μαστίφ Ισπανίας.Στις 20 Μαρτίου του 1964 η Κυνολογική Ομοσπονδία της Αργεντινής (FCA) αναγνώρισε τη φυλή αυτή σαν επίσημη. Την κατέταξε στην ομάδα των κυνηγόσκυλων. Λίγο μετά η φυλή αναγνωρίστηκε και επίσημα από το Υπουργείο Γεωργίας της Αργεντινής.
Το 1985 δημιουργήθηκε το Dogo Argentino Club στην Αμερική και η ράτσα προστέθηκε στον AKC Foundation Stock Service (American Kennel Club).
Δυστυχώς όμως οι σκύλοι αυτοί απέκτησαν κακή φήμη λόγω του ότι τους έβαζαν να παίρνουν μέρος σε κυνομαχίες στη Μεγάλη Βρετανία. Έτσι το 1991 η ράτσα αυτή απαγορεύτηκε στη χώρα.
Στις 20 Μαρτίου του 1964 η Κυνολογική Ομοσπονδία της Αργεντινής (FCA) αναγνώρισε τη φυλή αυτή σαν επίσημη. Την κατέταξε στην ομάδα των κυνηγόσκυλων. Λίγο μετά η φυλή αναγνωρίστηκε και επίσημα από το Υπουργείο Γεωργίας της Αργεντινής.
Το 1985 δημιουργήθηκε το Dogo Argentino Club στην Αμερική και η ράτσα προστέθηκε στον AKC Foundation Stock Service (American Kennel Club).
Δυστυχώς όμως οι σκύλοι αυτοί απέκτησαν κακή φήμη λόγω του ότι τους έβαζαν να παίρνουν μέρος σε κυνομαχίες στη Μεγάλη Βρετανία. Έτσι το 1991 η ράτσα αυτή απαγορεύτηκε στη χώρα.
Ο χαρακτήρας του σκύλου αυτού
Αφοσιωμένος και τρυφερός, ο σκύλος αυτό θυσιάζεται για την οικογένειά του. Είναι γλυκός, ευγενικός, με πολύ υψηλό δείκτη ευφυΐας, εκπαιδεύσιμος αλλά και ξεροκέφαλος ταυτόχρονα. Για αυτό θα πρέπει να του γίνει από την πρώτη στιγμή σαφές τι επιτρέπεται και τι όχι. Οι σκύλοι αυτοί είναι αρκετά επιφυλακτικοί με τους ξένους, όμως δεν συμβαίνει το ίδιο και με τα άλλα ζώα. Τα ζώα αυτά δεν είναι επιθετικά και αυτό είναι κάτι που πρέπει να τονίσουμε.
Τι άλλο πρέπει να γνωρίζουμε
1. Είναι σκύλος πιστός, θαρραλέος και έξυπνος.
2. Είναι ιδιαίτερα ενεργητικός και ευκίνητος. Χρειάζεται καθημερινή εξάσκηση και παιχνίδι.
3. Γαβγίζει μόνο όταν χρειάζεται.
4. Δεν χρειάζεται συχνά καλλωπισμό. Το κοντό, λείο τρίχωμά του είναι εύκολο στην περιποίησή του. Το μόνο που χρειάζεται είναι περιστασιακό βούρτσισμα. Είναι καθαρός και δεν έχει τη χαρακτηριστική σκυλίσια μυρωδιά. Οπότε κάνετέ τον μπάνιο μόνο όταν είναι απαραίτητο.
5. Με τα παιδιά είναι παιχνιδιάρης και ανεκτικός. Φυσικά καλό θα είναι να υπάρχει επίβλεψη.
6. Με τα άλλα σκυλιά επίσης είναι καλό να υπάρχει επίβλεψη.
7. Ο σκύλος Dogo Argentino εκπαιδεύεται και μαθαίνει εύκολα. Η εκπαίδευσή του απαιτεί συνέπεια και αυστηρότητα αλλά σε καμιά περίπτωση βία. Πολλά τέτοια σκυλιά είναι οδηγοί τυφλών αλλά και βοηθοί στρατού και αστυνομίας.