Τέλος καλό, όλα καλά, για την ηλικιωμένη σκυλίτσα, που η ιστορία της μας συγκίνησε πολύ αυτές τις μέρες. Το ταλαιπωρημένο ζωάκι είχαν αφήσει κάποιοι που δεν το ήθελαν σε κτηνιατρείο της Πάτρας για ευθανασία.
Η 15 ετών σκυλίτσα έμενε με μια ηλικιωμένη κυρία, η οποία πλέον είναι κατάκοιτη. Έτσι ήταν αδύνατον να τη φροντίσει. Οι συγγενείς της ηλικιωμένης δεν θέλησαν να την κρατήσουν και επέλεξαν τη λύση της ευθανασίας.
Η κτηνίατρος όμως δεν προχώρησε σε ευθανασία. Αντίθετα ζήτησε τη βοήθεια των εθελοντών ώστε να προσπαθήσουν να βρουν από κοινού μια λύση. Να βοηθήσουν ώστε το ζώο να ζήσει.
Τα πράγματα φυσικά δεν είναι εύκολα σε μια τέτοια περίπτωση. Όπως είπαμε, δύσκολα βρίσκεται σπίτι σε ένα τόσο μεγάλο σε ηλικία ζώο. Τα γέρικα είναι τα λιγότερα υιοθετήσιμα ζωάκια.
Όμως πάντα γίνονται τα θαύματα. Η κινητοποίηση όλων έφερε πολύ γρήγορα και απρόσμενα καλά αποτελέσματα καθώς βρέθηκε άνθρωπος που θέλησε να της δώσει μια θέση στο σπίτι του. Μια ζεστή γωνιά όπου θα ζήσει χαρούμενη και ασφαλής. Πρόκειται για μια γυναίκα, τη Meni Nikolakopoulou, μια κυρία με μεγάλη καρδιά. Χωρίς να σκεφτεί την ηλικία του ζώου ή οτιδήποτε άλλο, πήρε την απόφαση να την πάρει να ζήσει δίπλα της.
Η Κάρμεν, όπως την ονόμασε, ταξίδεψε από την Πάτρα στην Αθήνα για το νέο της σπίτι. Εκεί όπου θα ζήσει ευτυχισμένη και χαρούμενη όσο καιρό της μένει. Μόλις την πήρε στα χέρια της η νέα της μαμά, την αγκάλιασε, τη φρόντισε και της έκανε και μπανάκι. Είναι, όπως μαθαίνουμε, ένα πολύ ήσυχο ζωάκι, μια γλυκιά γιαγιούλα, που τρώει το φαγάκι της σε χρόνο ρεκόρ και απολαμβάνει πλέον τις ξάπλες σε ένα ζεστό σπίτι.
Η Κάρμεν στα 15 της έγινε ανεπιθύμητη και βρέθηκε η εύκολη λύση της ευθανασίας. Όμως η αγάπη των εθελοντών, όπως έχουμε ξαναπεί, κάνει θαύματα. Στήθηκε μια γέφυρα σωτηρίας ώστε το ζώο να σωθεί. Και σώθηκε. Μπράβο σε όλους που έκαναν τα αδύνατα δυνατά. Μπράβο και στην κυρία που την υιοθέτησε. Το να υιοθετείς ένα γέρικο ζώο είναι υπέρτατη πράξη υιοθεσίας.
από τη Μυρτώ Τζώρτζου, myrto1@hotmail.com