Ένα υπέροχο ζωάκι, η Χαρά, έχασε αυτές τις μέρες τη ζωή του από το δεύτερο βάρβαρο έθιμο των ημερών του Πάσχα, το πρώτο είναι το σούβλισμα του αρνιού, που είναι τα βεγγαλικά το βράδυ της Ανάστασης. Οι περισσότεροι δυστυχώς δεν γνωρίζουν ότι τα πυροτεχνήματα αυτά βλάπτουν και τους ανθρώπους και το περιβάλλον και τα ζώα.
από τη Μυρτώ Τζώρτζου, myrto1@hotmail.com
Η ομάδα Vegan 22 Greece αναφέρει στη σελίδα της: Τα σκυλιά μπορούν να ακούσουν μέχρι 60.000hz. Εμείς μπορούμε να ακούσουμε μέχρι 20.000hz. Αυτή η ακουστική οξύτητα είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο ήχος των πυροτεχνημάτων μπορεί να είναι επιβλαβής για αυτά. Οι ήχοι αυτοί μπορούν να τους προκαλέσουν απροσδόκητο φόβο. Πολλά σκυλάκια υποφέρουν από αρνητικά συμπτώματα από τις εκρήξεις και τις κροτίδες. Συχνές αντιδράσεις είναι να τους κυριεύει ο τρόμος, να κοκαλώνουν, να παραλύουν, να κάνουν ανεξέλεγκτες προσπάθειες διαφυγής. Μπορεί επίσης να υπάρχουν και άλλα πιο έντονα σημάδια, όπως σιελόρροια, ταχυκαρδία, ούρηση, αφόδευση, υπερκινητικότητα, γαστρεντερικές διαταραχές και άλλα.
Λέγεται ότι η αντίδραση των σκύλων στο δυνατό ήχο των πυροτεχνημάτων είναι παρόμοια με εκείνη του μετατραυματικού στρες στους ανθρώπους.
Ποιος νοιάζεται όμως για αυτά; Ποιος τα σκέφτεται αυτά; Και δεν αναφερόμαστε στο πόσο κακό κάνουν και στους ανθρώπους και στη φύση. Όμως το βάρβαρο αυτό πράγμα, που έχει βαφτιστεί έθιμο, καλά κρατεί κάθε Πάσχα σε όλα τα μέρη της Ελλάδας.
Η Χαρά είχε βρεθεί από υπαλλήλους του Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας δεμένη κάπου εκεί κοντά. Την πήγαν στο καταφύγιο των εθελοντών του Φιλοζωικός Σύλλογος Νέας Φιλαδέλφειας, οι οποίοι είναι πολύ λυπημένοι για τον ξαφνικό θάνατό της. Μπαίνοντας στο καταφύγιο η Χαρά, έμεινε. Γιατί δεν την αναζήτησε κανείς.
Έτσι οι εθελοντές την πήραν στην αγκαλιά τους και ξεκίνησαν τις προσπάθειες να τις βρουν ένα σπίτι. Ένα υπέροχο σκυλάκι, πρόσχαρο, τρυφερό και με πολλή αγάπη για τους ανθρώπους. Η τέλεια παρέα.
Και βρήκε. Η γλυκιά Χαρά πήγε σε ένα σπίτι όπου την αγαπούσαν πολύ. Και τη φρόντιζαν. Ήταν ευτυχισμένη. Είχε βρει τους ανθρώπους της. Τι καλύτερο για ένα ζωάκι αυτό; Για ένα ζωάκι μάλιστα που βρέθηκε δεμένο, θύμα εγκατάλειψης.
Η καρδούλα της όμως ξαφνικά σταμάτησε. Τρόμαξε τόσο πολύ από τα βαρελότα…Πέθανε από τρόμο. Ένας απρόβλεπτος θάνατος και ένα μεγάλο γιατί. Γιατί τόση βαρβαρότητα; Γιατί δεν υπολογίζουμε τον άλλον; Γιατί μας αρέσει να διασκεδάζουμε με αυτόν τον τρόπο; Η Χαρά ήταν μόνο 5 ετών. Σε κανένα πλάσμα δεν αξίζει τέτοιος θάνατος.
Ο Φιλοζωικός Σύλλογος Νέας Φιλαδέλφειας αναφέρει: