Γιατί Το Πένθος Για Το Σκύλο Μας Μπορεί Να Είναι Πιο Δυσβάστακτο Από Αυτό Για Τους Ανθρώπους;
Όποιος έχει χάσει ένα κατοικίδιο καταλαβαίνει αμέσως τον τίτλο.. Τι λέει η επιστήμη επί του θέματος αλλά και ένας άνθρωπος που θρηνεί αυτή τη στιγμή για την απώλεια του καλύτερου του φίλου.
Όποιος έχει χάσει κατοικίδιο θα ταυτίζεται με τη μαρτυρία του Frank T. McAndrew, ενός συντάκτη του site IFL Science που πρόσφατα έχασε τον πιο πιστό του φίλο. «Πρόσφατα η γυναίκα μου κι εγώ ζήσαμε μια από τις πιο επώδυνες εμπειρίες της ζωής μας – την ευθανασία του αγαπημένου μας σκύλου, Murphy.
Όσοι δεν είχαν ποτέ σκυλιά, όταν βλέπουν το φίλο τους να θρηνεί την απώλεια ενός κατοικιδίου ζώου, πιθανότατα σκέφτονται ότι εκείνος αντιδρά υπερβολικά: πως στο κάτω κάτω ήταν “απλά ένα σκυλί”. Όμως εκείνοι που έχουν αγαπήσει ένα σκύλο, γνωρίζουν την αλήθεια: το κατοικίδιό σου δεν είναι ποτέ “απλά ένα σκυλί”. Πολλές φορές, φίλοι μού παραδέχονται με ενοχές ότι έχουν θρηνήσει περισσότερο για την απώλεια ενός σκύλου παρά ενός φίλου ή συγγενή. Η έρευνα έχει επιβεβαιώσει ότι ένας τέτοιος θάνατος είναι συγκρίσιμος συναισθηματικά με εκείνον κάποιου αγαπημένου ανθρώπου».
Και δυστυχώς δεν υπάρχει κανένα επίσημο τελετουργικό για να τιμήσουμε το χαμένο μας φίλο. Μάλιστα γι’ αυτον το σκοπό μια Σκοτσέζα που είχε χάσει το αγαπημένο της τετράποδο δημιούργησε πριν από δεκαπέντε περίπου χρόνια μια εταιρεία (Living With Pet Bereavement) η οποία προσφέρει ψυχολογική υποστήριξη σε ανθρώπους που πενθούν για το σκύλο τους, ενώ παράλληλα οργανώνει ακόμα και ένα είδος επιμνημόσυνων εκδηλώσεων.